ZAKON
O VISOKOM OBRAZOVANJU
("Sl.
glasnik RS", br. 76/2005, 100/2007 - autentično tumačenje, 97/2008,
44/2010, 93/2012, 89/2013, 99/2014, 45/2015 - autentično tumačenje, 68/2015 i
87/2016)
Ovim zakonom uređuje se sistem
visokog obrazovanja, uslovi i način obavljanja delatnosti visokog obrazovanja,
finansiranje, kao i druga pitanja od značaja za obavljanje ove delatnosti.
Delatnost visokog obrazovanja od posebnog
je značaja za Republiku Srbiju (u daljem tekstu: Republika) i deo je
međunarodnog, a posebno evropskog, obrazovnog, naučnog, odnosno umetničkog
prostora.
Ciljevi visokog obrazovanja jesu:
1) prenošenje naučnih, stručnih i
umetničkih znanja i veština;
2) razvoj nauke i unapređivanje
umetničkog stvaralaštva;
3) obezbeđivanje naučnog, stručnog
i umetničkog podmlatka;
4) pružanje mogućnosti pojedincima
da pod jednakim uslovima steknu visoko obrazovanje i da se obrazuju tokom
čitavog života;
5) bitno povećanje broja
stanovnika sa visokim obrazovanjem.
Delatnost visokog obrazovanja
zasniva se na sledećim principima:
1) akademske slobode;
2) autonomija;
3) jedinstvo nastave i naučnoistraživačkog,
odnosno umetničkog rada;
4) otvorenost prema javnosti i
građanima;
5) uvažavanje humanističkih i
demokratskih vrednosti nacionalne i evropske tradicije i vrednosti kulturnog
nasleđa;
6) poštovanje ljudskih prava i
građanskih sloboda, uključujući zabranu svih vidova diskriminacije;
7) usklađivanje sa evropskim
sistemom visokog obrazovanja i unapređivanje akademske mobilnosti nastavnog
osoblja i studenata;
8) učešće studenata u upravljanju
i odlučivanju, posebno u vezi sa pitanjima koja su od značaja za kvalitet
nastave;
9) ravnopravnost visokoobrazovnih
ustanova bez obzira na oblik svojine, odnosno na to ko je osnivač;
10) afirmacija konkurencije
obrazovnih i istraživačkih usluga radi povećanja kvaliteta i efikasnosti
visokoškolskog sistema;
11) obezbeđivanje kvaliteta i
efikasnosti studiranja.
Akademske slobode jesu:
1) sloboda naučnoistraživačkog
rada i umetničkog stvaralaštva, uključujući slobodu objavljivanja i javnog
predstavljanja naučnih rezultata i umetničkih dostignuća;
2) sloboda izbora metoda
interpretacije nastavnih sadržaja;
3) sloboda izbora studijskih
programa.
Autonomija univerziteta i drugih
visokoškolskih ustanova podrazumeva, u skladu sa ovim zakonom:
1) pravo na utvrđivanje studijskih
programa;
2) pravo na utvrđivanje pravila
studiranja i uslova upisa studenata;
3) pravo na uređenje unutrašnje
organizacije;
4) pravo na donošenje statuta i
izbor organa upravljanja i drugih organa, u skladu sa ovim zakonom;
5) pravo na izbor nastavnika i
saradnika;
6) pravo na izdavanje javnih
isprava;
7) pravo na raspolaganje
finansijskim sredstvima, u skladu sa zakonom;
8) pravo na korišćenje imovine, u
skladu sa zakonom;
9) pravo na odlučivanje o
prihvatanju projekata i o međunarodnoj saradnji.
Prava iz stava 1. ovog člana
ostvaruju se uz poštovanje principa otvorenosti prema javnosti i građanima.
Prostor visokoškolske ustanove
nepovrediv je i u njega ne mogu ulaziti pripadnici organa nadležnog za
unutrašnje poslove bez dozvole nadležnog organa te ustanove, osim u slučaju
ugrožavanja opšte sigurnosti, života, telesnog integriteta, zdravlja ili
imovine.
Pravo na visoko obrazovanje imaju
sva lica sa prethodno stečenim srednjim obrazovanjem, bez obzira na rasu, boju
kože, pol, seksualnu orijentaciju, etničko, nacionalno ili socijalno poreklo,
jezik, veroispovest, političko ili drugo mišljenje, status stečen rođenjem,
postojanje senzornog ili motornog hendikepa ili imovinsko stanje.
Izuzetno, pod uslovima određenim
statutom visokoškolske ustanove, pravo na visoko obrazovanje ima i lice bez
stečenog srednjeg obrazovanja koje konkuriše za upis na studijske programe iz
umetničkih oblasti.
Visokoškolska ustanova utvrđuje, u
skladu sa zakonom, kriterijume na osnovu kojih se obavlja klasifikacija i izbor
kandidata za upis (uspeh u prethodnom obrazovanju, vrsta prethodnog
obrazovanja, posebna znanja, veštine ili sposobnosti i sl.).
Nacionalni savet za visoko
obrazovanje (u daljem tekstu: Nacionalni savet) obrazuje se radi obezbeđivanja
razvoja i unapređenja kvaliteta visokog obrazovanja.
Nacionalni savet ima 21 člana,
koje bira Narodna skupština Republike Srbije (u daljem tekstu: Narodna
skupština), i to:
1) 12 članova iz reda redovnih
profesora, vrhunskih naučnika u zvanju naučnog savetnika, odnosno umetnika sa
međunarodno priznatim radovima ili osvedočenim doprinosom nacionalnoj kulturi,
vodeći računa o zastupljenosti obrazovno-naučnih, odnosno obrazovno-umetničkih
polja, kao i zastupljenosti instituta u sastavu univerziteta na predlog
Konferencije univerziteta;
2) dva člana iz reda profesora
strukovnih studija, na predlog Konferencije akademija strukovnih studija;
3) sedam članova iz reda
istaknutih ličnosti iz oblasti nauke, kulture, prosvete, umetnosti, odnosno
privrede, od kojih šest članova na predlog Vlade Republike Srbije (u daljem
tekstu: Vlada) od kojih je jedan predstavnik Kosova i Metohije sa Univerziteta
u Prištini sa sedištem u Kosovskoj Mitrovici, a jednog člana na predlog
nadležnog organa Autonomne pokrajine Vojvodine.
U radu Nacionalnog saveta sa
pravom odlučivanja u pitanjima iz člana 11. tač. 7) - 11) učestvuju dva
predstavnika studenata koje određuju studentske konferencije, na period od dve
godine.
Kada se na jeziku nacionalne
manjine u celini ili delimično izvodi nastava u okviru visokog obrazovanja,
predstavnik nacionalnog saveta nacionalne manjine sa pravom odlučivanja
učestvuje u radu Nacionalnog saveta.
Konferencija univerziteta, odnosno
Konferencija akademija strukovnih studija, objavljuje javni poziv za
prijavljivanje kandidata za članove Nacionalnog saveta.
Rok za prijavljivanje kandidata za
članove Nacionalnog saveta jeste 20 dana od dana objavljivanja javnog poziva.
Lista prijavljenih kandidata
stavlja se na uvid javnosti u roku od 10 dana od isteka roka za prijavljivanje
kandidata.
Primedbe i predlozi u vezi sa
prijavljenim kandidatima mogu se dostaviti u roku od 30 dana od dana stavljanja
liste kandidata na uvid javnosti.
Konferencija univerziteta, odnosno
Konferencija akademija strukovnih studija, upućuje predlog, vodeći računa i o
broju studenata i broju nastavnika i saradnika univerziteta, od najviše 15,
odnosno najviše tri kandidata Narodnoj skupštini u roku od 30 dana po isteku
roka za dostavljanje primedaba i predloga.
Vlada upućuje Narodnoj skupštini
predlog iz stava 1. tačka 3) ovog člana, u roku od 90 dana od dana
objavljivanja javnih poziva iz stava 2. ovog člana.
Član Nacionalnog saveta ne može
biti lice izabrano, postavljeno ili imenovano na funkciju u državnom organu,
organu teritorijalne autonomije ili lokalne samouprave, u organ političke
stranke ili na dužnost organa poslovođenja visokoškolske ustanove.
Mandat članova Nacionalnog saveta
traje četiri godine. Isto lice može biti izabrano za člana Nacionalnog saveta
najviše dva puta.
Narodna skupština razrešava člana
Nacionalnog saveta pre isteka mandata, i to:
1) na lični zahtev;
2) ako ne ispunjava dužnosti člana
Nacionalnog saveta ili svojim postupcima povredi ugled te dužnosti, a na
predlog Konferencije univerziteta, Konferencije akademija strukovnih studija,
Vlade, odnosno nadležnog organa Autonomne pokrajine Vojvodine - za članove čiji
izbor predlaže;
3) ukoliko nastupi uslov iz stava
8. ovog člana.
Nacionalni savet bira predsednika
iz reda svojih članova.
Članovi Nacionalnog saveta imaju
pravo na naknadu za rad u visini koju utvrdi Narodna skupština, na predlog
nadležnog odbora Narodne skupštine.
Nacionalni savet:
1) prati razvoj visokog
obrazovanja i njegovu usklađenost sa evropskim i međunarodnim standardima;
2) predlaže ministarstvu nadležnom
za poslove visokog obrazovanja (u daljem tekstu: Ministarstvo) politiku visokog
obrazovanja;
3) daje mišljenje o politici upisa
na visokoškolske ustanove;
4) daje mišljenje u postupku
donošenja propisa kojima se uređuju pitanja od značaja za delatnost visokog
obrazovanja;
5) predlaže Vladi normative i
standarde rada visokoškolskih ustanova, kao i materijalna sredstva za njihovo
ostvarivanje, po pribavljenom mišljenju Konferencije univerziteta i
Konferencije akademija strukovnih studija;
6) utvrđuje naučne, umetničke,
odnosno stručne oblasti u okviru polja iz člana 27. ovog zakona, na predlog
Konferencije univerziteta i Konferencije akademija strukovnih studija;
7) utvrđuje standarde za
samovrednovanje i ocenjivanje kvaliteta visokoškolskih ustanova;
8) utvrđuje standarde i postupak
za spoljašnju proveru kvaliteta visokoškolskih ustanova;
9) utvrđuje standarde za početnu
akreditaciju;
10) utvrđuje standarde i postupak
za akreditaciju visokoškolskih ustanova;
11) utvrđuje standarde i postupak
za akreditaciju studijskih programa;
12) odlučuje u drugom stepenu po
žalbama u postupku akreditacije;
13) utvrđuje minimalne uslove za
izbor u zvanja nastavnika, na predlog Konferencije univerziteta, odnosno
Konferencije akademija strukovnih studija, imajući u vidu odgovarajuće
kriterijume ministarstva nadležnog za naučnoistraživačku delatnost;
14) utvrđuje listu stručnih,
akademskih i naučnih naziva sa naznakom zvanja odgovarajućeg stepena studija iz
odgovarajućih oblasti i skraćenice stručnih, akademskih i naučnih naziva;
14a) predlaže Ministarstvu
nacionalni okvir kvalifikacija za nivo visokog obrazovanja;
15) obavlja i druge poslove, u skladu
sa zakonom.
Akti iz tač. 6)-11) i tač. 13) i
14) ovog člana objavljuju se u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Rad Nacionalnog saveta je javan.
Nacionalni savet, za potrebe svog
rada, može da obrazuje posebna radna tela.
Sredstva za rad Nacionalnog saveta
i njegovih radnih tela obezbeđuju se u budžetu Republike.
Stručne, administrativno-tehničke
i informatičke poslove za potrebe Nacionalnog saveta i njegovih radnih tela
obavlja Ministarstvo.
Nacionalni savet podnosi Narodnoj
skupštini izveštaj o svom radu najmanje jedanput godišnje.
Nacionalni savet donosi poslovnik
o svom radu.
Radi obavljanja poslova
akreditacije, provere kvaliteta visokoškolskih ustanova i jedinica u njihovom
sastavu i vrednovanja studijskih programa, Nacionalni savet obrazuje posebno
radno telo - Komisiju za akreditaciju i proveru kvaliteta (u daljem tekstu:
Komisija).
Komisija ima 17 članova.
Članove Komisije bira Nacionalni
savet i to:
1) po tri iz svakog
obrazovno-naučnog, odnosno obrazovno-umetničkog polja, iz člana 27. ovog
zakona, iz reda istaknutih redovnih profesora, naučnika, umetnika i stručnjaka,
na predlog Konferencije univerziteta,
2) dva, iz reda profesora strukovnih
studija, na predlog Konferencije akademija strukovnih studija.
U postupku utvrđivanja predloga iz
stava 3. ovog člana, ovlašćeni predlagač objavljuje javni poziv za
prijavljivanje kandidata za članove Komisije.
Rok za prijavljivanje kandidata za
članove Komisije jeste 15 dana od dana objavljivanja javnog poziva.
Lista prijavljenih kandidata
stavlja se na uvid javnosti u roku od osam dana od isteka roka za
prijavljivanje kandidata.
Primedbe i predlozi u vezi sa
prijavljenim kandidatima mogu se dostaviti u roku od 30 dana od dana stavljanja
liste prijavljenih kandidata na uvid javnosti.
Nakon razmatranja primedaba i
predloga iz stava 7. ovog člana ovlašćeni predlagač utvrđuje predlog od
najviše:
1) po pet kandidata iz svakog
obrazovno-naučnog, odnosno obrazovno-umetničkog polja, kada je predlagač
Konferencija univerziteta,
2) tri kandidata, kada je
predlagač Konferencija akademija strukovnih studija,
i upućuje ga Nacionalnom savetu u
roku od 15 dana od isteka roka iz stava 7. ovog člana, uzimajući u obzir te
primedbe i predloge.
Nacionalni savet bira članove
Komisije u roku od 30 dana od dana prijema predloga iz stava 8. ovog člana.
Član Komisije ne može biti lice
izabrano, postavljeno ili imenovano na funkciju u državnom organu, organu
teritorijalne autonomije ili lokalne samouprave, u organ političke stranke ili
nevladine organizacije koja se bavi obrazovanjem ili na dužnost organa
poslovođenja visokoškolske ustanove.
Mandat člana Komisije traje četiri
godine. Isto lice može biti izabrano za člana Komisije najviše dva puta.
Nacionalni savet razrešava člana
Komisije pre isteka mandata:
1) na lični zahtev;
2) ako nesavesno obavlja poslove u
Komisiji ili svojim postupcima povredi ugled dužnosti koju obavlja, a na
obrazloženi predlog Konferencije univerziteta;
3) ukoliko nastupi uslov iz stava
10. ovog člana;
4) ukoliko se bez opravdanog
razloga ne okonča postupak akreditacije u propisanom roku u oblasti za koju je
član Komisije zadužen.
Komisija radi i odlučuje na
sednicama, u skladu sa poslovnikom koji donosi.
Komisija bira predsednika iz reda
svojih članova.
Komisija najmanje jedanput
godišnje podnosi Nacionalnom savetu izveštaj o svom radu, o čemu Nacionalni
savet obaveštava javnost i dostavlja ga Narodnoj skupštini.
Sredstva za rad Komisije
obezbeđuju se u budžetu Republike Srbije. Visinu naknade za akreditaciju
utvrđuje Komisija, uz saglasnost Nacionalnog saveta i Vlade. Naknada za
akreditaciju visokoškolske ustanove uplaćuje se na račun propisan za uplatu
javnih prihoda budžeta Republike Srbije. Visinu naknade za akreditaciju
utvrđuje Nacionalni savet, uz saglasnost Vlade.
Članovi Komisije imaju pravo na naknadu
za rad u visini koju utvrdi Narodna skupština, na predlog nadležnog odbora
Narodne skupštine.
Komisija:
1) predlaže Nacionalnom savetu
standarde za početnu akreditaciju;
2) predlaže Nacionalnom savetu
standarde i postupak za akreditaciju visokoškolskih ustanova;
3) predlaže Nacionalnom savetu
standarde i postupak za akreditaciju studijskih programa;
4) predlaže Nacionalnom savetu
standarde za samovrednovanje i ocenjivanje kvaliteta visokoškolskih ustanova;
5) predlaže Nacionalnom savetu
standarde i postupak za spoljašnju proveru kvaliteta visokoškolskih ustanova;
6) pomaže i sarađuje sa
visokoškolskim ustanovama i jedinicama u njihovom sastavu u obezbeđivanju i
unapređenju njihovog kvaliteta;
7) sprovodi postupak akreditacije
ustanova i studijskih programa u oblasti visokog obrazovanja, odlučuje o
zahtevu za akreditaciju i izdaje uverenje o akreditaciji na obrascu čiju
sadržinu utvrđuje;
8) stara se o harmonizaciji
standarda i procedura u oblasti akreditacije, u okviru evropskog prostora
visokog obrazovanja;
9) sačinjava izveštaj o početnoj
akreditaciji u postupku izdavanja dozvole za rad;
10) obavlja i druge poslove u
skladu sa aktom o obrazovanju Komisije.
Za potrebe sprovođenja postupaka
iz stava 1. tač. 7) i 9) ovog člana, Komisija obrazuje stručne timove i imenuje
njihove članove (u daljem tekstu: recenzenti), koji razmatraju pojedinačne
zahteve za sprovođenje postupaka, a čiji rad se finansira iz istih izvora kao i
rad Komisije.
Komisija imenuje recenzente na
osnovu javnog poziva, iz reda međunarodno priznatih domaćih i inostranih
univerzitetskih nastavnika, naučnika, umetnika ili stručnjaka, a u slučaju da
je reč o studijskom programu specifično nacionalnog karaktera - iz reda
priznatih domaćih univerzitetskih nastavnika, naučnika, umetnika ili
stručnjaka.
Kod akreditacije studijskog
programa doktorskih studija najmanje jedan recenzent mora biti nastavnik,
naučnik ili umetnik zaposlen na visokoškolskoj, odnosno naučnoj ustanovi iz
inostranstva, koji ispunjava uslove da bude mentor na tom studijskom programu,
u skladu sa standardima iz člana 11. stav 1. tačka 11) ovog zakona.
Recenzent Komisiji dostavlja svoj
izveštaj u roku od 60 dana od dana prijema zahteva Komisije.
Komisija dostavlja Nacionalnom
savetu konačan izveštaj koji je trajno dostupan javnosti na zvaničnoj internet
stranici Komisije, a koji sadrži sve podatke o ispunjenosti, odnosno
neispunjenosti propisanih standarda.
Komisija obezbeđuje zaštitu
podataka o tome kojem od recenzenata je podnet zahtev iz stava 4. ovog člana.
Recenzenti imaju pravo na naknadu
za rad u skladu sa aktom koji donosi Nacionalni savet.
U sprovođenju postupaka iz stava
1. tač. 7) i 9) ovog člana Komisija može koristiti usluge međunarodnih
organizacija i asocijacija iz oblasti obezbeđivanja kvaliteta visokog
obrazovanja, u skladu sa aktom koji donosi Nacionalni savet.
Samostalna visokoškolska ustanova,
odnosno visokoškolska jedinica u njenom sastavu, svojim statutom, odnosno
opštim aktom definiše tela i postupke vezane za praćenje, obezbeđivanje,
unapređenje i razvoj kvaliteta studijskih programa, nastave i uslova rada.
Provera ispunjenja obaveza
samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice u njenom sastavu, u
pogledu kvaliteta, vrši se u skladu sa pravilnikom koji, na predlog Nacionalnog
saveta, donosi ministar nadležan za poslove visokog obrazovanja (u daljem
tekstu: ministar).
U postupku provere kvaliteta uzima
se u obzir i ocena studenata o studijskim programima.
Komisija obavlja proveru
ispunjavanja obaveza samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice
u njenom sastavu u vezi sa kvalitetom prema godišnjem planu poslova, po
posebnom nalogu Nacionalnog saveta, na zahtev samostalne visokoškolske ustanove
ili ministra.
Podnosioci zahteva za proveru
ispunjenja obaveza samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice u
njenom sastavu u pogledu kvaliteta ne mogu ponovo podneti takav zahtev za istu
visokoškolsku ustanovu, odnosno visokoškolsku jedinicu u njenom sastavu, u
narednih godinu dana.
Komisija dostavlja izveštaj o
izvršenoj proveri ispunjavanja obaveza samostalne visokoškolske ustanove i
visokoškolske jedinice u njenom sastavu u vezi sa kvalitetom Nacionalnom
savetu, ministru i samostalnoj visokoškolskoj ustanovi.
Samostalna visokoškolska ustanova
iz stava 6. ovog člana može u roku od 15 dana od dana dostavljanja izveštaja o
izvršenoj proveri dostaviti Nacionalnom savetu primedbe na izveštaj.
Nacionalni savet izveštaj Komisije
prosleđuje Konferenciji univerziteta i Studentskoj konferenciji univerziteta,
odnosno Konferenciji akademija strukovnih studija i Studentskoj konferenciji
akademija strukovnih studija.
Nacionalni savet utvrđuje ocenu
ispunjenosti obaveza samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice
u njenom sastavu u vezi sa kvalitetom, na osnovu izveštaja Komisije, i
dostavlja je samostalnoj visokoškolskoj ustanovi i ministru.
Rezultati provere ispunjenosti
obaveze samostalne visokoškolske ustanove u vezi sa kvalitetom objavljuju se, u
skladu sa aktom Nacionalnog saveta.
Akreditacijom se utvrđuje da
visokoškolska ustanova i studijski programi ispunjavaju standarde iz člana 11.
tač. 10) i 11) ovog zakona i da visokoškolska ustanova ima pravo na izdavanje
javnih isprava u skladu sa ovim zakonom.
U postupku akreditacije visokoškolske
ustanove utvrđuje se da li ustanova ispunjava i odgovarajuće uslove iz čl.
33-37. ovog zakona, kao i da li ispunjava uslov u pogledu potrebnog broja
nastavnika.
Uslov u pogledu potrebnog broja
nastavnika visokoškolska ustanova ispunjava ako ima nastavnike u radnom odnosu
sa punim radnim vremenom za izvođenje najmanje 70% časova aktivne nastave na
studijskom programu za koji se traži dozvola za rad, a najmanje 20 nastavnika u
radnom odnosu sa punim radnim vremenom na visokoškolskoj ustanovi.
Izuzetak su studijski programi u
polju umetnosti gde taj broj ne može biti manji od 50%.
Od ukupnog broja nastavnika
potrebnih za obavljanje nastave po godinama studija za studijski program za
koji se traži dozvola za rad, akademije strukovnih studija i visoke škole
strukovnih studija, izuzev u polju umetnosti, moraju da imaju najmanje 50%
nastavnika sa stečenim naučnim nazivom doktora nauka.
U postupku akreditacije master
akademskog, odnosno doktorskog studijskog programa utvrđuje se i da li su
ispunjeni uslovi za obavljanje naučnoistraživačkog, odnosno umetničkog rada, u
skladu sa zakonom.
Postupak akreditacije sprovodi se
redovno, u roku od pet godina, a vanredno na zahtev Ministarstva, osnivača,
odnosno same visokoškolske ustanove.
U postupku akreditacije Komisija:
1) izdaje uverenje o akreditaciji
visokoškolske ustanove, odnosno studijskog programa;
2) upućuje visokoškolskoj ustanovi
akt upozorenja, kojim se ukazuje na nedostatke u pogledu ispunjenosti uslova,
kvaliteta rada visokoškolske ustanove, odnosno studijskog programa, i ostavlja
rok za otklanjanje navedenih nedostataka, s tim što po isteku tog roka odlučuje
o zahtevu;
3) donosi rešenje kojim se odbija
zahtev za akreditaciju.
U postupku odlučivanja o
akreditaciji Komisija uzima u obzir rezultate vrednovanja kvaliteta iz člana
15. i rezultate samovrednovanja iz člana 17. ovog zakona.
Komisija izdaje uverenje o
akreditaciji, odnosno donosi rešenje kojim se odbija zahtev za akreditaciju u
roku od 12 meseci od dana prijema urednog zahteva, u skladu sa aktom iz člana
11. stav 1. tač. 10) i 11) ovog zakona.
Ako Komisija donese rešenje kojim
se odbija zahtev za akreditaciju, osnivač, odnosno visokoškolska ustanova, može
u roku od 30 dana od dana prijema rešenja uložiti žalbu Nacionalnom savetu.
Po žalbi na rešenje iz stava 10.
ovog člana odlučuje Nacionalni savet u roku od 90 dana od dana podnošenja
žalbe.
Rešenje Nacionalnog saveta po
žalbi iz stava 10. ovog člana konačno je. Protiv rešenja Nacionalnog saveta
može se voditi upravni spor.
Osnivač, odnosno visokoškolska
ustanova iz stava 7. ovog člana, ima pravo da ponovi zahtev za akreditaciju po
isteku roka od godinu dana od dana donošenja rešenja kojim se odbija zahtev za
akreditaciju.
Visokoškolska ustanova sprovodi
postupak samovrednovanja i ocenjivanja kvaliteta svojih studijskih programa,
nastave i uslova rada.
Samovrednovanje se sprovodi na
način i po postupku propisanim opštim aktom visokoškolske ustanove.
Samovrednovanje se sprovodi u
intervalima od najviše tri godine.
U postupku samovrednovanja
razmatra se i ocena studenata.
Na zahtev Komisije, visokoškolska
ustanova dostavlja informaciju o postupku i rezultatima samovrednovanja, kao i
druge podatke od značaja za ocenu kvaliteta.
Radi koordiniranja rada,
utvrđivanja zajedničke politike, ostvarivanja zajedničkih interesa i obavljanja
poslova utvrđenih zakonom, osniva se Konferencija univerziteta.
Članovi Konferencije univerziteta
su svi akreditovani univerziteti.
Organizacija i rad Konferencije
uređuju se statutom Konferencije.
Univerzitet u Konferenciji
univerziteta predstavlja rektor.
Univerzitet iz stava 2. ovog člana
ima pravo da na svakih 1.000 nastavnika i saradnika delegira još po jednog
predstavnika u Konferenciju univerziteta, kao i da na svakih 5.000 studenata
delegira još po jednog predstavnika u Konferenciju univerziteta.
Sredstva za rad Konferencije
univerziteta obezbeđuju se u budžetu Republike.
Konferencija univerziteta:
1) razmatra pitanja od zajedničkog
interesa za unapređivanje nastavno-naučne, odnosno nastavno-umetničke
delatnosti na univerzitetu;
2) usaglašava stavove i koordinira
aktivnosti univerziteta, posebno u oblasti upisne politike;
3) daje mišljenje o standardima za
ocenu kvaliteta obrazovnog, naučnoistraživačkog, umetničkog i stručnog rada;
4) predlaže listu stručnih,
akademskih i naučnih naziva iz odgovarajućih oblasti i skraćenica tih naziva;
5) predlaže mere radi
unapređivanja materijalnog položaja univerziteta i standarda studenata;
6) razmatra i druga pitanja od
zajedničkog interesa za univerzitete, u skladu sa ovim zakonom.
Radi koordiniranja rada,
utvrđivanja zajedničke politike, ostvarivanja zajedničkih interesa i obavljanja
poslova utvrđenih zakonom, osniva se Konferencija akademija strukovnih studija.
Konferenciju akademija strukovnih
studija čine akreditovane akademije strukovnih studija i visoke škole
strukovnih studija.
Organizacija i rad Konferencije
uređuje se statutom Konferencije.
Akademiju strukovnih studija i
visoku školu strukovnih studija u Konferenciji akademija strukovnih studija
predstavlja predsednik, odnosno direktor.
Sredstva za rad Konferencije
akademija strukovnih studija obezbeđuju se u budžetu Republike.
Konferencija akademija strukovnih
studija:
1) razmatra pitanja od zajedničkog
interesa za unapređivanje nastavno-stručne, odnosno nastavno-umetničke
delatnosti na strukovnim studijama;
2) usaglašava stavove i koordinira
aktivnosti akademija strukovnih studija i visokih škola strukovnih studija,
posebno u oblasti upisne politike;
3) daje mišljenje o standardima za
ocenu kvaliteta obrazovnog, istraživačkog, umetničkog i stručnog rada;
4) predlaže listu stručnih naziva
iz odgovarajućih oblasti i skraćenica tih naziva;
5) predlaže mere radi
unapređivanja materijalnog položaja akademija strukovnih studija, visokih škola
strukovnih studija i standarda studenata;
6) razmatra i druga pitanja od
zajedničkog interesa za akademije strukovnih studija i visoke škole strukovnih
studija, u skladu sa ovim zakonom.
Radi ostvarivanja zajedničkih
interesa studenata kao partnera u procesu visokog obrazovanja osnivaju se
Studentska konferencija univerziteta i Studentska konferencija akademija
strukovnih studija.
Studentsku konferenciju
univerziteta čine predstavnici studentskih parlamenata univerziteta.
Studentsku konferenciju akademija
strukovnih studija i studentskih parlamenata visokih škola strukovnih studija
čine predstavnici studentskih parlamenata akademija strukovnih studija.
Organizacija i rad konferencija iz
stava 1. ovog člana uređuju se statutom konferencije.
Studentske konferencije imaju
pravo da daju mišljenje o pitanjima iz člana 11. tačka 6) ovog zakona.
Sredstva za rad studentskih
konferencija obezbeđuju se u budžetu Republike.
Studentske konferencije imaju
svojstvo pravnog lica koje stiču upisom u sudski registar u skladu sa zakonom.
Ministarstvo:
1) predlaže Vladi politiku visokog
obrazovanja;
2) planira politiku upisa
studenata na studije koje ostvaruju visokoškolske ustanove čiji je osnivač
Republika, na predlog Nacionalnog saveta;
3) prati razvoj visokog
obrazovanja;
4) izdaje dozvolu za rad
visokoškolskih ustanova;
5) utvrđuje način izdavanja
diplome i dodatka diplomi;
6) raspodeljuje finansijska
sredstva iz budžeta Republike namenjena visokoškolskim ustanovama i kontroliše
njihovo korišćenje;
7) vrši upravni nadzor;
8) stara se o uključivanju
visokoškolskih ustanova u proces priznavanja visokoškolskih kvalifikacija u
Evropi;
8a) utvrđuje nacionalni okvir
kvalifikacija za nivo visokog obrazovanja, na predlog Nacionalnog saveta;
9) obavlja i druge poslove, u
skladu sa zakonom.
Akt iz stava 1. tačka 8a) ovog
člana objavljuje se u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Studijski program je skup
obaveznih i izbornih studijskih područja, odnosno predmeta, sa okvirnim
sadržajem, čijim se savladavanjem obezbeđuju neophodna znanja i veštine za
sticanje diplome odgovarajućeg nivoa i vrste studija.
Delatnost visokog obrazovanja
ostvaruje se kroz akademske i strukovne studije na osnovu odobrenih, odnosno
akreditovanih studijskih programa za sticanje visokog obrazovanja.
Na akademskim studijama izvodi se
akademski studijski program, koji osposobljava studente za razvoj i primenu
naučnih, stručnih i umetničkih dostignuća.
Na strukovnim studijama izvodi se
strukovni studijski program, koji osposobljava studente za primenu znanja i
veština potrebnih za uključivanje u radni proces.
Studije prvog stepena su:
1) osnovne akademske studije;
2) osnovne strukovne studije.
Studije drugog stepena su:
1) master akademske studije;
2) master strukovne studije;
3) specijalističke akademske
studije;
4) specijalističke strukovne
studije.
Studije trećeg stepena su
doktorske akademske studije.
Studijski program za sticanje
zajedničke diplome jeste studijski program koji organizuju i izvode više
visokoškolskih ustanova koje imaju dozvolu za rad za odgovarajući studijski
program.
Studijski program iz stava 1. ovog
člana može da se izvodi kada ga usvoje nadležni organi visokoškolskih ustanova
koje ga organizuju.
Studijski programi se ostvaruju u
okviru jednog ili više sledećih obrazovno-naučnih, odnosno obrazovno-umetničkih
polja:
1) Prirodno-matematičke nauke;
2) Društveno-humanističke nauke;
3) Medicinske nauke;
4) Tehničko-tehnološke nauke;
5) Umetnost.
Odgovarajuće naučne, umetničke i
stručne oblasti u okviru polja iz stava 1. ovog člana utvrđuje Nacionalni
savet, na predlog Konferencije univerziteta i Konferencije akademija strukovnih
studija.
Studijskim programom utvrđuju se:
1) naziv i ciljevi studijskog
programa;
2) vrsta studija i ishod procesa
učenja;
3) stručni, akademski, odnosno
naučni naziv;
4) uslovi za upis na studijski
program;
5) lista obaveznih i izbornih
studijskih područja, odnosno predmeta, sa okvirnim sadržajem;
6) način izvođenja studija i
potrebno vreme za izvođenje pojedinih oblika studija;
7) bodovna vrednost svakog
predmeta iskazana u skladu sa Evropskim sistemom prenosa bodova (u daljem
tekstu: ESPB bodovi);
8) bodovna vrednost završnog rada
na osnovnim, specijalističkim i master akademskim studijama, odnosno doktorske
disertacije, iskazana u ESPB bodovima;
9) preduslovi za upis pojedinih
predmeta ili grupe predmeta;
10) način izbora predmeta iz
drugih studijskih programa;
11) uslovi za prelazak sa drugih
studijskih programa u okviru istih ili srodnih oblasti studija;
12) druga pitanja od značaja za
izvođenje studijskog programa.
Svaki predmet iz studijskog
programa iskazuje se brojem ESPB bodova, a obim studija izražava se zbirom ESPB
bodova.
Zbir od 60 ESPB bodova odgovara
prosečnom ukupnom angažovanju studenta u obimu 40-časovne radne nedelje tokom
jedne školske godine.
Ukupno angažovanje studenta
sastoji se od aktivne nastave (predavanja, vežbe, praktikumi, seminari i dr.),
samostalnog rada, kolokvijuma, ispita, izrade završnih radova, dobrovoljnog
rada u lokalnoj zajednici i drugih vidova angažovanja.
Dobrovoljni rad je rad studenta
bez naknade, koji organizuje visokoškolska ustanova na projektima od značaja za
lokalnu zajednicu koji se vrednuje u sistemu visokog obrazovanja.
Uslove, način organizovanja i
vrednovanje dobrovoljnog rada uređuje visokoškolska ustanova svojim opštim
aktom.
Ukupan broj časova aktivne nastave
ne može biti manji od 600 časova u toku školske godine.
Osnovne akademske studije imaju od
180 do 240 ESPB bodova.
Osnovne strukovne studije imaju
180 ESPB bodova.
Specijalističke strukovne studije
imaju najmanje 60 ESPB bodova.
Specijalističke akademske studije
imaju najmanje 60 ESPB bodova kada su prethodno završene master akademske
studije.
Master akademske studije imaju:
1) najmanje 60 ESPB bodova, kada
je prethodno ostvaren obim osnovnih akademskih studija od 240 ESPB bodova;
2) najmanje 120 ESPB bodova kada
je prethodno ostvaren obim osnovnih akademskih studija od 180 ESPB bodova.
Master strukovne studije imaju
najmanje 120 ESPB bodova kada je prethodno ostvaren obim prvog stepena studija
od najmanje 180 ESPB bodova.
Doktorske studije imaju:
1) najmanje 180 ESPB bodova, uz
prethodno ostvareni obim studija od najmanje 300 ESPB bodova na osnovnim
akademskim i master akademskim studijama.
Određeni akademski studijski
programi mogu se organizovati integrisano u okviru osnovnih i master akademskih
studija.
Akademski studijski programi iz
medicinskih nauka mogu se organizovati integrisano u okviru osnovnih i master
akademskih studija, sa ukupnim obimom od najviše 360 ESPB bodova.
Studijskim programom osnovnih i
specijalističkih studija može biti predviđen završni rad.
Studijski program master
akademskih studija i master strukovnih studija sadrži obavezu izrade završnog
rada.
Doktorska disertacija je završni
deo studijskog programa doktorskih studija, osim doktorata umetnosti koji je
umetnički projekat.
Izuzetno, doktorat nauka može da
stekne lice sa završenim studijama medicine i završenom zdravstvenom
specijalizacijom, na osnovu odbranjene disertacije zasnovane na radovima objavljenim
u vrhunskim svetskim časopisima.
Broj bodova kojima se iskazuje
završni rad, odnosno završni deo studijskog programa, ulaze u ukupan broj
bodova potrebnih za završetak studija.
Način i postupak pripreme i
odbrane završnog rada, uređuje se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Postupak pripreme i uslovi za
odbranu disertacije uređuju se opštim aktom univerziteta, po pribavljenom
mišljenju Ministarstva i ministarstva nadležnog za naučnoistraživačku
delatnost.
Visokoškolska ustanova na kojoj se
brani doktorska disertacija dužna je da doktorsku disertaciju i izveštaj
komisije o oceni doktorske disertacije učini dostupnom javnosti, i to u
elektronskoj verziji na zvaničnoj internet stranici ustanove i u štampanom
obliku u biblioteci ustanove, najmanje 30 dana pre usvajanja izveštaja komisije
na nadležnom organu, kao i do odbrane disertacije.
Univerzitet je dužan da ustanovi
digitalni repozitorijum u kojem se trajno čuvaju elektronske verzije
odbranjenih doktorskih disertacija, zajedno sa izveštajem komisije za ocenu
disertacije, podacima o mentoru i sastavu komisije i podacima o zaštiti
autorskih prava, kao i da sve navedene podatke učine javno dostupnim.
Kopiju sadržaja koji se čuva u repozitorijumu
univerzitet je dužan da u roku od tri meseca od odbrane teze dostavi u
centralni repozitorijum koji vodi Ministarstvo.
Između različitih studijskih
programa može se vršiti prenošenje ESPB bodova.
Kriterijumi i uslovi prenošenja
ESPB bodova propisuju se opštim aktom samostalne visokoškolske ustanove,
odnosno sporazumom visokoškolskih ustanova.
Delatnost visokog obrazovanja
obavljaju sledeće visokoškolske ustanove:
1) univerzitet;
2) fakultet, odnosno umetnička
akademija, u sastavu univerziteta;
3) akademija strukovnih studija;
4) visoka škola;
5) visoka škola strukovnih
studija.
Univerzitet, akademija strukovnih
studija, visoka škola i visoka škola strukovnih studija su samostalne
visokoškolske ustanove.
Pod nazivima ustanova iz stava 1.
ovog člana mogu istupati u pravnom prometu samo visokoškolske ustanove koje
imaju dozvolu za rad, u skladu sa ovim zakonom.
Visokoškolska ustanova obavlja
delatnost visokog obrazovanja u sedištu.
Visokoškolska ustanova može
izvoditi studijski program na daljinu, u skladu sa dozvolom za rad.
U okviru delatnosti visokog
obrazovanja visokoškolska ustanova obavlja naučnoistraživačku,
umetničkostvaralačku, ekspertskokonsultantsku i izdavačku delatnost, a može
obavljati i druge poslove kojima se komercijalizuju rezultati naučnog,
istraživačkog i umetničkog rada, pod uslovom da se tim poslovima ne ugrožava
kvalitet nastave.
Samostalna visokoškolska ustanova
može da organizuje smeštaj i ishranu studenata u skladu sa zakonom kojim se
uređuje kolektivni smeštaj i ishrana studenata.
Na osnivanje i rad visokoškolskih
ustanova primenjuju se propisi o javnim službama, ukoliko ovim zakonom nije
drugačije uređeno.
Na visokoškolskoj ustanovi nije
dozvoljeno političko, stranačko ili versko organizovanje i delovanje.
Univerzitet je samostalna
visokoškolska ustanova koja u obavljanju delatnosti objedinjuje obrazovni i
naučnoistraživački, stručni, odnosno umetnički rad, kao komponente jedinstvenog
procesa visokog obrazovanja.
Univerzitet može ostvarivati sve
vrste i nivoe studija.
Visokoškolska ustanova ima status
univerziteta ako ostvaruje akademske studijske programe na svim nivoima
studija, u okviru najmanje tri polja i tri oblasti iz člana 27. ovog zakona.
Izuzetno, univerzitet se može
osnovati u polju umetnosti, ako ima sva tri nivoa studija iz najmanje tri
oblasti umetnosti.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, jeste visokoškolska ustanova, odnosno visokoškolska jedinica u
sastavu univerziteta, koja ostvaruje akademske studijske programe i razvija
naučnoistraživački, stručni, odnosno umetnički rad u jednoj ili više oblasti.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, može ostvarivati i strukovne studijske programe.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, u pravnom prometu nastupa pod nazivom univerziteta u čijem je
sastavu i pod svojim nazivom, u skladu sa statutom univerziteta.
Akademija strukovnih studija je
samostalna visokoškolska ustanova koja u obavljanju delatnosti objedinjuje
obrazovni, istraživački, stručni i umetnički rad, kao komponente jedinstvenog
procesa visokog obrazovanja.
Akademija strukovnih studija može
ostvarivati osnovne strukovne studije, master strukovne studije i
specijalističke strukovne studije.
Visokoškolska ustanova ima status
akademije strukovnih studija ako ostvaruje najmanje pet akreditovanih
studijskih programa strukovnih studija iz najmanje dva polja iz člana 27. ovog
zakona.
Visoka škola je samostalna
visokoškolska ustanova koja ostvaruje akademske osnovne, specijalističke i
master akademske studije iz jedne ili više oblasti iz člana 27. ovog zakona.
Visoka škola strukovnih studija je
samostalna visokoškolska ustanova koja ostvaruje osnovne strukovne studije,
master strukovne studije i specijalističke strukovne studije iz jedne ili više
oblasti iz člana 27. ovog zakona.
Radi unapređivanja
naučnoistraživačkog rada, univerzitet u svom sastavu može imati naučne
institute i druge naučnoistraživačke ustanove.
Institut ili druga
naučnoistraživačka ustanova iz stava 1. ovog člana može ostvarivati deo
akreditovanih studijskih programa diplomskih akademskih i doktorskih studija na
univerzitetu.
Nepokretnosti i druga sredstva
obezbeđeni od strane Republike za osnivanje i rad visokoškolske ustanove u
državnoj su svojini.
Nepokretnosti iz stava 1. ovog
člana ne mogu se otuđivati bez saglasnosti osnivača.
Nepokretnosti i druga sredstva iz
stava 1. ovog člana mogu se koristiti samo u funkciji obavljanja delatnosti
utvrđenih ovim zakonom.
Nepokretnosti i druga imovina
stečena na osnovu zaveštanja i poklona, svojina su visokoškolske ustanove koja
je tu imovinu stekla.
Visokoškolska ustanova samostalno
upravlja zadužbinama, fondacijama, odnosno fondovima koji su joj povereni, u
skladu sa zakonom.
Samostalnu visokoškolsku ustanovu
mogu osnovati Republika, pravno i fizičko lice, u skladu sa zakonom.
Kada je osnivač samostalne
visokoškolske ustanove Republika, odluku o osnivanju donosi Vlada.
Visokoškolske ustanove za
ostvarivanje studijskih programa za potrebe policijskog, odnosno vojnog
obrazovanja, kao i za potrebe nacionalne bezbednosti, osniva Vlada, u skladu sa
uslovima utvrđenim ovim zakonom.
Visokoškolske ustanove iz stava 3.
ovog člana mogu biti u sastavu univerziteta, odnosno akademije strukovnih
studija, u skladu sa posebnim sporazumom univerziteta, odnosno akademije
strukovnih studija i Vlade.
Sporazumom univerziteta, odnosno
akademije strukovnih studija i Vlade, na predlog organa državne uprave
nadležnog za unutrašnje poslove, poslove nacionalne bezbednosti, odnosno
poslove odbrane, može se ustanoviti poseban studijski program za potrebe
policijskog, odnosno vojnog obrazovanja, kao i za potrebe nacionalne
bezbednosti, u okviru određenog univerziteta, odnosno akademije strukovnih
studija.
Sporazumom univerziteta, odnosno
akademije strukovnih studija i visokoškolske ustanove iz stava 3. ovog člana
može se, uz saglasnost Vlade, ustanoviti studijski program za sticanje
zajedničke diplome.
Vlada, na predlog organa državne
uprave nadležnog za unutrašnje poslove, poslove nacionalne bezbednosti, odnosno
poslove odbrane, bliže uređuje uslove i način ostvarivanja studijskih programa
iz st. 5. i 6. ovog člana i položaj nastavnika i studenata, u pogledu
osobenosti vezanih za ciljeve i prirodu policijskog odnosno vojnog obrazovanja
i obrazovanja za potrebe nacionalne bezbednosti.
Upravni nadzor nad radom
visokoškolskih ustanova iz stava 3. ovog člana i ostvarivanjem studijskih
programa iz st. 5. i 6. ovog člana vrši organ državne uprave nadležan za
unutrašnje poslove, poslove nacionalne bezbednosti, odnosno poslove odbrane.
Visokoškolska ustanova može početi
sa radom i obavljati delatnost po dobijanju dozvole za rad.
Dozvolu za rad izdaje
Ministarstvo, na zahtev visokoškolske ustanove.
Uz zahtev iz stava 2. ovog člana
visokoškolska ustanova dostavlja osnivački akt i dokaze o ispunjenosti
standarda iz člana 11. tačka 9) ovog zakona.
Visokoškolska ustanova za čije
osnivanje se ne obezbeđuju sredstva iz budžeta Republike uz zahtev iz stava 2.
ovog člana dostavlja i bankarsku garanciju za nastavljanje i završetak studija
u slučaju prestanka rada ustanove ili prestanka izvođenja određenog studijskog
programa, u iznosu od 25% školarine za broj studenata za koji se traži dozvola
za rad.
Ministarstvo u roku od 30 dana od
dana prijema proverava da li je zahtev podnet u skladu sa st. 3. i 4. ovog
člana.
U slučaju da Ministarstvo utvrdi
da zahtev nije podnet u skladu sa st. 3. i 4. ovog člana, određuje naknadni rok
od najviše 30 dana za otklanjanje utvrđenih nedostataka. Ako podnosilac zahteva
u određenom roku ne otkloni nedostatke smatra se da je odustao od zahteva.
Uredan zahtev sa dokumentacijom
Ministarstvo upućuje Komisiji, radi početne akreditacije.
Početnom akreditacijom utvrđuje se
da li visokoškolska ustanova i studijski program ispunjavaju standarde iz člana
11. tačka 9) ovog zakona, a posebno u pogledu:
1) sadržaja, kvaliteta i obima
studijskih programa;
2) potrebnog broja nastavnog i
drugog osoblja s odgovarajućim naučnim i stručnim kvalifikacijama;
3) osiguranog odgovarajućeg
prostora i opreme, u skladu s brojem studenata koje visokoškolska ustanova
namerava da upiše i potrebnim kvalitetom studiranja.
Uslov iz stava 8. tačka 2) ovog
člana ispunjen je ako visokoškolska ustanova podnese dokaz da je obezbeđen
potreban broj nastavnika iz člana 16. st. 2 - 5. ovog zakona.
Komisija u roku od tri meseca od
dana prijema zahteva sačinjava izveštaj o početnoj akreditaciji visokoškolske
ustanove, odnosno studijskog programa i dostavlja ga Ministarstvu sa preporukom
da:
1) izda dozvolu za rad
visokoškolskoj ustanovi;
2) odbije zahtev visokoškolske
ustanove za izdavanje dozvole za rad.
Ministarstvo izdaje dozvolu za rad
30 dana po dostavljanju izveštaja Komisije sa preporukom iz stava 10. tačka 1)
ovog člana i utvrđivanju ispunjenosti odgovarajućih uslova iz čl. 33 - 37. ovog
zakona.
Ministarstvo rešenjem odbija
zahtev za izdavanje dozvole za rad 30 dana po dostavljanju izveštaja Komisije
sa preporukom iz stava 10. tačka 2) ovog člana, odnosno po utvrđivanju da nisu
ispunjeni odgovarajući uslovi iz čl. 33 - 37. ovog zakona.
Rešenje o odbijanju zahteva za
izdavanje dozvole za rad konačno je i protiv njega se može pokrenuti upravni
spor.
U dozvoli za rad navode se:
studijski programi, broj studenata, broj nastavnika, objekti u kojima se
obavlja delatnost, da li se studijski program izvodi na daljinu i maksimalan
broj studenata koji na taj način može da studira, kao i da li visokoškolska
ustanova može obavljati delatnost izvan sedišta.
Sadržaj dozvole za rad propisuje
ministar.
Visokoškolska ustanova kojoj je
izdata dozvola za rad dužna je da podnese zahtev za akreditaciju visokoškolske
ustanove i studijskog programa najkasnije godinu dana od početka školske godine
u kojoj je otpočelo prvo izvođenje studijskog programa.
Zahtev za akreditaciju se podnosi
Komisiji preko Ministarstva, a na obrascu čiju sadržinu utvrđuje Komisija.
Svake školske godine, tokom prvog
ostvarivanja studijskog programa, Komisija vrši spoljašnju proveru kvaliteta
visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova koja ima
dozvolu za rad podnosi zahtev za dopunu dozvole za nov studijski program.
Izmene i dopune studijskog
programa za koji je visokoškolska ustanova dobila dozvolu za rad, a koje vrši
radi njegovog usklađivanja sa organizacijom rada i dostignućima nauke i
umetnosti, ne smatraju se novim studijskim programom. O izmeni, odnosno dopuni
studijskog programa visokoškolska ustanova obaveštava Ministarstvo u roku od 60
dana od dana donošenja odluke o izmeni, odnosno dopuni studijskog programa.
Visokoškolskoj ustanovi koja ne
dobije akreditaciju, dozvola za rad važi još godinu dana od dana konačnosti
rešenja o odbijanju zahteva za akreditaciju, bez prava upisa studenata.
Visokoškolskoj ustanovi iz stava
3. ovog člana posle godinu dana se oduzima dozvola za rad.
Visokoškolskoj ustanovi oduzima se
dozvola za rad i kada joj se zabrani rad, u skladu sa zakonom.
Akreditacija visokoškolske
ustanove prestaje da važi ukoliko visokoškolska ustanova po isteku roka od pet
godina iz člana 16. stav 7. ovog zakona ne podnese novi zahtev za akreditaciju.
Važenje akreditacije prestaje
narednog dana po isteku roka iz stava 6. ovog člana.
Ministarstvo je dužno da u roku od
tri radna dana donese rešenje o oduzimanju dozvole za rad i da objavi prestanak
važenja akreditacije i oduzimanje dozvole iz stava 4. ovog člana.
Visokoškolskoj ustanovi koja ne
dobije akreditaciju za neki studijski program, dozvola za rad za taj studijski
program važi još godinu dana, ali gubi pravo na upis novih studenata na taj
studijski program.
Visokoškolskoj ustanovi iz stava
9. ovog člana koja u propisanom roku ne dobije akreditaciju za taj studijski
program izmeniće se dozvola za rad.
Komisija izveštava Ministarstvo o
ishodu akreditacije visoko-školske ustanove i studijskih programa radi
preduzimanja mera utvrđenih u st. 4. i 10. ovog člana.
Rešenje o odbijanju zahteva za
dopunu dozvole za rad, kao i rešenje o izmeni, odnosno oduzimanju dozvole za
rad, konačno je u upravnom postupku.
U slučaju prestanka rada
visokoškolske ustanove zbog oduzimanja dozvole za rad ili drugog razloga,
ministar će, na predlog Nacionalnog saveta, doneti akt kojim se obezbeđuje
završetak studija studentima te visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova kojoj je
oduzeta dozvola za rad može podneti zahtev za izdavanje nove dozvole za rad iz
člana 41. ovog zakona po isteku roka od godinu dana od dana dostavljanja
rešenja o oduzimanju dozvole za rad.
Samostalna visokoškolska ustanova
može vršiti promenu naziva, sedišta i statusne promene, u skladu sa zakonom.
Za samostalne visokoškolske
ustanove čiji je osnivač Republika odluku o promeni iz stava 1. ovog člana
donosi Vlada.
U postupku donošenja odluke iz
stava 2. ovog člana, pribavlja se mišljenje organa upravljanja svih
visokoškolskih ustanova na koje se promena odnosi i saglasnost Nacionalnog
saveta.
U slučaju promene iz stava 1. ovog
člana, sprovodi se postupak za izdavanje nove dozvole za rad.
Ministarstvo vodi evidenciju (u
daljem tekstu: registar):
1) visokoškolskih ustanova;
2) studijskih programa;
3) nastavnika, saradnika i ostalih
zaposlenih.
U registar se unose i drugi podaci
od značaja za razvoj sistema visokog obrazovanja i za uključivanje u evropski
prostor visokog obrazovanja.
Sadržaj i način vođenja registra
propisuje ministar.
Ustanova se ukida pod uslovima i
po postupku utvrđenim zakonom.
Odluku o ukidanju visokoškolske
ustanove čiji je osnivač Republika donosi Vlada.
U postupku donošenja odluke iz
stava 2. ovog člana, pribavlja se mišljenje organa upravljanja visokoškolske
ustanove i saglasnost Nacionalnog saveta.
U odluci iz stava 2. ovog člana
određuju se visokoškolske ustanove na kojima studenti imaju pravo da nastave
započete studije.
Statut je osnovni opšti akt
visokoškolske ustanove kojim se uređuje organizacija ustanove, način rada,
upravljanje i rukovođenje, kao i druga pitanja od značaja za obavljanje
delatnosti i rad visokoškolske ustanove, u skladu sa zakonom.
Organizacija visokoškolske
ustanove uređuje se statutom, u skladu sa aktom o osnivanju i ovim zakonom.
Samostalna visokoškolska ustanova
osniva visokoškolske jedinice kao oblike unutrašnje organizacije, u skladu sa
statutom.
Aktom o osnivanju visokoškolske
jedinice određuje se status visokoškolske jedinice u pogledu prava istupanja u
pravnom prometu i poslovanju, raspolaganja materijalnim resursima, upravljanja,
odlučivanja, i uređuju se druga pitanja od značaja za rad visokoškolske
jedinice.
Akademija strukovnih studija ima u
svom sastavu odeljenja i odseke radi ostvarivanja studijskih programa iz
srodnih disciplina, istraživanja i umetničkog rada, kao i efikasnijeg
korišćenja resursa.
Univerzitet ima u svom sastavu
fakultete, umetničke akademije ili druge visokoškolske jedinice radi
ostvarivanja studijskih programa iz srodnih disciplina, naučnih istraživanja i
umetničkog rada, kao i efikasnijeg korišćenja resursa.
Univerzitet može imati u svom
sastavu fakultete, umetničke akademije i druge visokoškolske jedinice sa
svojstvom pravnog lica.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, ima svojstvo pravnog lica ako ostvaruje najmanje tri akreditovana
studijska programa.
Odluku o osnivanju visokoškolske
jedinice sa svojstvom pravnog lica u sastavu univerziteta čiji je osnivač
Republika, donosi Vlada, po pribavljenom mišljenju organa upravljanja
univerziteta i Nacionalnog saveta.
Odluku o statusnoj promeni,
promeni naziva i sedišta visokoškolske jedinice u sastavu univerziteta sa
svojstvom pravnog lica donosi organ upravljanja univerziteta dvotrećinskom
većinom.
Odluku o statusnoj promeni,
promeni naziva i sedišta visokoškolske jedinice sa svojstvom pravnog lica u
sastavu univerziteta čiji je osnivač Republika donosi Vlada, po pribavljenom
mišljenju organa upravljanja univerziteta i Nacionalnog saveta.
Visokoškolska ustanova može
osnovati visokoškolsku jedinicu izvan svog sedišta, bez svojstva pravnog lica,
u postupku iz člana 16. ovog zakona.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, kao i druge visokoškolske jedinice sa svojstvom pravnog lica uređuju
unutrašnju organizaciju i upravljanje svojim statutom, u skladu sa statutom
univerziteta.
Univerzitet daje saglasnost na
statut visokoškolske jedinice u svom sastavu.
Statutom visokoškolske ustanove,
aktom o osnivanju visokoškolske jedinice i opštim aktima visokoškolske jedinice
utvrđuju se ovlašćenja i način upravljanja koji obezbeđuju jedinstvenu i
usklađenu delatnost visokoškolske ustanove.
Univerzitet integriše funkcije
svih ustanova i jedinica u svom sastavu, a posebno fakulteta, tako što sprovodi
jedinstvenu politiku čiji je cilj stalno unapređenje kvaliteta nastave,
usavršavanje naučnoistraživačkog rada i umetničkog stvaralaštva.
Radi ostvarenja ciljeva iz stava
2. ovog člana, univerzitet, odnosno akademija strukovnih studija, posebno ima
nadležnosti u sledećim oblastima:
1) utvrđivanje jedinstvenih
standarda rada službi i servisa i jedinstvenih standarda za formiranje baze
podataka svih jedinica;
2) strateško planiranje;
3) donošenje studijskih programa;
4) obezbeđenje i kontrola
kvaliteta;
5) politika upisa;
6) izbor u zvanja nastavnika;
7) izdavanje diploma i dodatka
diplomi;
8) međunarodna saradnja;
9) planiranje investicija;
10) planiranje politike
zapošljavanja i angažovanja nastavnika i saradnika;
11) formiranje i razvoj
jedinstvenog informacionog sistema;
12) obrazovanje tokom čitavog
života.
Visokoškolska jedinica ima pravo
predlaganja u vezi sa pitanjima iz stava 3. ovog člana, na način uređen
statutom univerziteta.
Univerzitet obavlja
naučnoistraživački i umetnički rad u cilju razvoja nauke i stvaralaštva,
unapređivanja delatnosti visokog obrazovanja, odnosno unapređivanja kvaliteta
nastave, usavršavanja naučnog i umetničkog podmlatka, uvođenja studenata u
naučnoistraživački odnosno umetnički rad, kao i stvaranja materijalnih uslova
za rad i razvoj univerziteta.
Naučni rad na univerzitetu
ostvaruje se kroz osnovna, primenjena i razvojna istraživanja, a umetnički rad
kroz umetničke projekte.
Naučnoistraživački, odnosno
umetnički rad obavlja se i organizuje u skladu sa zakonom i opštim aktom
ustanove.
U cilju komercijalizacije
rezultata naučnoistraživačkog ili umetničkog rada univerzitet, odnosno druga
visokoškolska ustanova može biti osnivač centra za transfer tehnologije,
inovacionog centra, poslovno-tehnološkog parka i drugih organizacionih
jedinica, u skladu sa zakonom.
Organi visokoškolske ustanove
uređuju se statutom ustanove, u skladu sa zakonom i osnivačkim aktom.
Visokoškolska ustanova ima organ
upravljanja, organ poslovođenja, stručne organe i studentski parlament.
Organ upravljanja visokoškolske
ustanove je savet.
Broj članova saveta je neparan.
Broj članova, postupak izbora i
razrešenja članova saveta, način rada saveta i odlučivanja uređuje se statutom
ili osnivačkim aktom visokoškolske ustanove.
Mandat članova saveta traje tri godine.
Član saveta može biti član organa
upravljanja samo jedne visokoškolske ustanove.
Broj članova saveta visokoškolske
ustanove čiji je osnivač Republika je najmanje 17, u skladu sa statutom
visokoškolske ustanove čiji je osnivač Republika.
U visokoškolskoj ustanovi čiji je
osnivač Republika, a na kojoj se nastava u celini ili delimično izvodi na
jeziku nacionalne manjine, nacionalni savet daje mišljenje o kandidatima
predloženim za savet visokoškolske ustanove.
Savet visokoškolske ustanove iz
stava 1. ovog člana čine predstavnici ustanove, studenata i osnivača.
Od ukupnog broja članova saveta iz
stava 1. ovog člana, predstavnici visokoškolske ustanove čine dve trećine,
zaokruženo na najbliži neparan broj, dok su predstavnici studenata i
predstavnici osnivača zastupljeni sa jednakim brojem članova do punog sastava.
Kada je osnivač Republika
predstavnike osnivača imenuje Vlada, iz reda istaknutih ličnosti iz oblasti
nauke, kulture, prosvete, umetnosti i privrede.
Predsednik saveta se bira iz reda
predstavnika visokoškolske ustanove.
Član saveta iz stava 5. ovog člana
ne može biti lice zaposleno u toj visokoškolskoj ustanovi ili u organu uprave
nadležnom za oblast obrazovanja, odnosno nauke.
Broj članova i sastav saveta
visokoškolske ustanove čiji osnivač nije Republika, uređuje se osnivačkim aktom
visokoškolske ustanove.
Savet:
1) donosi statut, na predlog
stručnog organa;
2) bira i razrešava organ
poslovođenja;
3) donosi finansijski plan, na
predlog stručnog organa;
4) usvaja izveštaj o poslovanju i
godišnji obračun, na predlog stručnog organa;
5) usvaja plan korišćenja
sredstava za investicije, na predlog stručnog organa;
6) daje saglasnost na odluke o
upravljanju imovinom visokoškolske ustanove;
7) daje saglasnost na raspodelu
finansijskih sredstava;
8) donosi odluku o visini
školarine, na predlog stručnog organa;
9) podnosi osnivaču izveštaj o
poslovanju najmanje jedanput godišnje;
10) donosi opšti akt o disciplinskoj
odgovornosti studenata;
11) vrši izbor eksternog revizora
finansijskog poslovanja visokoškolske ustanove;
12) obavlja i druge poslove u
skladu sa zakonom i statutom.
O pitanjima iz stava 1. ovog člana
savet odlučuje većinom glasova ukupnog broja članova saveta.
Statutom visokoškolske ustanove
određuje se stručni organ koji utvrđuje predloge iz stava 1. ovog člana.
Predloge iz stava 1. ovog člana za
univerzitet utvrđuje Senat, a za fakultet, odnosno umetničku akademiju,
nastavno-naučno, odnosno nastavno-umetničko veće.
Organ poslovođenja univerziteta je
rektor, fakulteta - dekan, akademije strukovnih studija - predsednik, visoke
škole i visoke škole strukovnih studija - direktor. Organ poslovođenja se bira
iz reda nastavnika visokoškolske ustanove koji su u radnom odnosu sa punim
radnim vremenom, a izabrani su na neodređeno vreme. Organ poslovođenja bira se
na tri godine sa mogućnošću jednog ponovnog izbora.
Bliži uslovi, kao i način i
postupak izbora i razrešenja, nadležnost i odgovornost organa iz stava 1. ovog
člana, uređuju se statutom visokoškolske ustanove.
Organ poslovođenja ne može biti
lice koje je pravnosnažnom presudom osuđeno za krivično delo protiv polne
slobode, falsifikovanja javne isprave koju izdaje visokoškolska ustanova ili
primanja mita u obavljanju poslova u visokoškolskoj ustanovi, odnosno koje je
pravnosnažnom presudom osuđeno na kaznu zatvora za drugo krivično delo, kao ni
lice koje je prekršilo kodeks profesionalne etike.
U visokoškolskoj ustanovi čiji je
osnivač Republika, a na kojoj se nastava u celini ili delimično izvodi na
jeziku nacionalne manjine, nacionalni savet daje mišljenje o kandidatima
predloženim za organ iz stava 1. ovog člana.
Stručni organ visokoškolske
ustanove odlučuje o pitanjima od interesa za realizaciju nastave, naučnog,
istraživačkog i umetničkog rada.
Pri raspravljanju, odnosno
odlučivanju o pitanjima koja se odnose na osiguranje kvaliteta nastave, reformu
studijskih programa, analizu efikasnosti studiranja i utvrđivanje broja ESPB
bodova, u stručnim organima i njihovim telima učestvuju predstavnici studenata.
U stručnim organima iz stava 2.
ovog člana studenti čine do 20% članova, a u njihovim telima čine 20% članova.
Stručni organ univerziteta je
Senat, a stručni organ fakulteta, odnosno umetničke akademije je
nastavno-naučno, odnosno nastavno-umetničko veće.
Statutom univerziteta, fakulteta,
odnosno umetničke akademije mogu se predvideti i drugi stručni organi.
Sastav, delokrug, broj članova,
način izbora, trajanje mandata, kao i način odlučivanja stručnih organa
visokoškolske ustanove, uređuju se statutom visokoškolske ustanove.
Stručni organ samostalne
visokoškolske ustanove donosi kodeks profesionalne etike, kojim se utvrđuju
etička načela u visokom obrazovanju, objavljivanju naučnih rezultata, odnosu
prema intelektualnoj svojini, odnosima između nastavnika i saradnika, drugih
zaposlenih i studenata, postupcima u nastupanju visokoškolske ustanove i
nastavnika, saradnika i studenata u pravnom prometu, kao i u odnosu prema
javnosti i sredstvima javnog informisanja.
Studentski parlament je organ
visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice koja ima organ upravljanja i
upisane studente.
Način izbora i broj članova
studentskog parlamenta utvrđuje se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Pravo da biraju i da budu birani
za člana studentskog parlamenta imaju svi studenti visokoškolske ustanove,
odnosno visokoškolske jedinice, upisani na studije u školskoj godini u kojoj se
bira studentski parlament.
Mandat članova studentskog
parlamenta traje godinu dana.
Izbor članova studentskog
parlamenta održava se svake godine u aprilu, tajnim i neposrednim glasanjem.
U cilju ostvarivanja prava i
zaštite interesa studenata, studentski parlament bira i razrešava predstavnike
studenata u organima visokoškolske ustanove, odnosno visokoškolske jedinice,
kao i u organima drugih ustanova u kojima su zastupljeni predstavnici
studenata, u skladu sa statutom ustanove.
Visokoškolska ustanova stiče
sredstva za obavljanje svoje delatnosti u skladu sa zakonom i statutom, iz
sledećih izvora:
1) sredstava koja obezbeđuje
osnivač;
2) školarine;
3) donacija, poklona i zaveštanja;
4) sredstava za finansiranje
naučnoistraživačkog, umetničkog i stručnog rada;
5) projekata i ugovora u vezi sa
realizacijom nastave, istraživanja i konsultantskih usluga;
6) naknada za komercijalne i druge
usluge;
7) osnivačkih prava i iz ugovora
sa trećim licima;
8) i drugih izvora, u skladu sa
zakonom.
Sredstvima iz stava 1. ovog člana
visokoškolska ustanova samostalno upravlja.
Sredstva iz stava 1. ovog člana
može sticati i visokoškolska jedinica u skladu sa osnivačkim aktom i opštim
aktom samostalne visokoškolske ustanove.
Sredstva iz stava 1. ovog člana
iskazuju se i evidentiraju u skladu sa jedinstvenom budžetskom klasifikacijom.
Podaci o iznosu sredstava na
godišnjem nivou iz stava 1. ovog člana dostupni su javnosti na zvaničnoj
internet stranici visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova čiji je
osnivač Republika stiče sredstva za sprovođenje odobrenih, odnosno akreditovanih
studijskih programa u okviru svoje delatnosti na osnovu ugovora koji samostalna
visokoškolska ustanova zaključuje sa Vladom, po prethodno pribavljenom
mišljenju Ministarstva.
Sredstva za obavljanje delatnosti
u toku jedne školske godine obezbeđuju se u skladu s programom rada
visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova u sastavu
univerziteta, u obavljanju svoje delatnosti sredstvima koja obezbeđuje osnivač,
u pravnom prometu istupa na osnovu ovlašćenja iz statuta, u svoje ime a za
račun univerziteta.
Organ upravljanja visokoškolske
ustanove iz stava 1. ovog člana odgovara nadležnom ministarstvu za namensko i
ekonomično trošenje sredstava dodeljenih iz budžeta.
Normative i standarde rada
visokoškolskih ustanova iz stava 1. ovog člana, kao i materijalna sredstva za
njihovo ostvarivanje, uključujući i sredstva za ostvarivanje funkcija
univerziteta u okviru studijskih programa koji se izvode na visokoškolskim ustanovama
i jedinicama, utvrđuje Vlada, na predlog Nacionalnog saveta i po pribavljenom
mišljenju Konferencije univerziteta i Konferencije akademija strukovnih
studija.
Osnivač obezbeđuje sredstva
visokoškolskoj ustanovi za:
1) materijalne troškove, tekuće i
investiciono održavanje;
2) plate zaposlenih, u skladu sa
zakonom i kolektivnim ugovorom;
3) opremu;
4) bibliotečki fond;
5) obavljanje naučnoistraživačkog,
odnosno umetničkog rada koji je u funkciji podizanja kvaliteta nastave;
6) naučno i stručno usavršavanje
zaposlenih;
7) podsticanje razvoja
nastavno-naučnog i nastavno-umetničkog podmlatka;
8) rad sa darovitim studentima;
9) međunarodnu saradnju;
10) izvore informacija i
informacione sisteme;
11) izdavačku delatnost;
12) rad studentskog parlamenta i
vannastavnu delatnost studenata;
13) finansiranje opreme i uslova
za studiranje studenata sa hendikepom;
14) druge namene, u skladu sa
zakonom.
Sredstva koja visokoškolska
ustanova, odnosno visokoškolska jedinica ostvari, izuzev sredstava koja
obezbeđuje Republika, čine sopstveni prihod te visokoškolske ustanove, odnosno
jedinice (školarina, pružanje usluga trećim licima, poklon, donacije,
sponzorstvo i drugi izvori sticanja sredstava).
Sredstvima iz stava 1. ovog člana
visokoškolska ustanova, odnosno visokoškolska jedinica sa svojstvom pravnog
lica, raspolaže u skladu sa Zakonom i opštim aktom te visokoškolske ustanove,
odnosno visokoškolske jedinice.
Sredstvima iz stava 1. ovog člana
ostvarenim obavljanjem delatnosti visokoškolske jedinice bez svojstva pravnog
lica raspolaže ta jedinica u skladu sa Zakonom i opštim aktom visokoškolske
ustanove u čijem je sastavu.
Visokoškolske jedinice u sastavu
univerziteta, kad raspolažu sredstvima iz stava 1. ovog člana, u pravnom
prometu istupaju u svoje ime i za svoj račun, u skladu sa zakonom, statutom
univerziteta i sopstvenim statutom.
Visokoškolske jedinice u sastavu
univerziteta iz sredstava iz stava 1. ovog člana izdvajaju deo za finansiranje
zajedničkih poslova na nivou univerziteta.
Izdvajanje sredstava iz stava 5.
ovog člana vrši se na osnovu planiranog obima i troškova aktivnosti koji se
utvrđuju odlukom saveta univerziteta za tekuću školsku godinu.
Visokoškolska ustanova stiče
sredstva iz školarine na osnovu odluke o visini školarine za studente koji
plaćaju školarinu.
Merila za utvrđivanje visine
školarine utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova je dužna da
pre raspisivanja konkursa za upis novih studenata utvrdi visinu školarine za
narednu školsku godinu za sve studijske programe, po prethodno pribavljenom
mišljenju Ministarstva.
Školarinom se utvrđuju troškovi
studija za jednu školsku godinu, odnosno za sticanje 60 ESPB bodova.
Školarina obuhvata naknade za
redovne usluge koje visokoškolska ustanova pruža studentu u okviru ostvarivanja
studijskog programa.
Redovne usluge iz stava 5. ovog
člana utvrđuju se odlukom univerziteta, odnosno druge samostalne visokoškolske
ustanove.
Merila za utvrđivanje visine
školarine i odluka o visini školarine dostupni su javnosti na zvaničnoj
internet stranici visokoškolske ustanove.
Nastavno osoblje visokoškolske
ustanove čine lica koja ostvaruju nastavni, naučni, istraživački i umetnički
rad.
Nastavno osoblje, u smislu ovog
zakona, jesu: nastavnici, istraživači i saradnici.
Nenastavno osoblje visokoškolske
ustanove čine lica koja obavljaju stručne, administrativne i tehničke poslove.
Lice koje je pravnosnažnom
presudom osuđeno za krivično delo protiv polne slobode, falsifikovanja javne
isprave koju izdaje visokoškolska ustanova ili primanja mita u obavljanju
poslova u visokoškolskoj ustanovi ne može steći zvanje nastavnika, odnosno saradnika.
Ako lice iz stava 4. ovog člana
ima stečeno zvanje, visokoškolska ustanova donosi odluku o zabrani obavljanja
poslova nastavnika, odnosno saradnika.
Licu iz stava 5. ovog člana
prestaje radni odnos u skladu sa zakonom.
Zvanja nastavnika visokoškolske
ustanove jesu: predavač, profesor strukovnih studija, docent, vanredni profesor
i redovni profesor.
Nastavnici u zvanju predavača ili
profesora strukovnih studija mogu da izvode nastavu samo na strukovnim
studijama.
Nastavnici u zvanju docenta,
vanrednog i redovnog profesora mogu da izvode nastavu na svim vrstama studija.
Opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove mogu se utvrditi i druga zvanja nastavnika (nastavnik
stranog jezika, veština i dr.) u skladu sa vrstom studija za koju je ustanova
akreditovana.
U zvanje nastavnika može biti
izabrano lice koje ima odgovarajući stručni, akademski, odnosno naučni naziv i
sposobnost za nastavni rad.
U zvanje predavača može biti
izabrano lice koje ima akademski naziv magistra ili stručni naziv specijaliste.
U zvanje profesora strukovnih
studija može biti izabrano lice koje ima naučni naziv doktora nauka, odnosno
doktora umetnosti.
U zvanje predavača i profesora
strukovnih studija iz polja umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko
obrazovanje prvog stepena i priznata umetnička dela.
U zvanje docenta može biti
izabrano lice koje, pored uslova iz stava 3. ovog člana, ima i naučne, odnosno
stručne radove objavljene u naučnim časopisima ili zbornicima, sa recenzijama.
U zvanje docenta iz polja
umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko obrazovanje prvog stepena i
priznata umetnička dela.
U zvanje vanrednog profesora može
biti izabrano lice koje pored uslova iz stava 5. ovog člana ima i više naučnih
radova od značaja za razvoj nauke, odnosno umetnosti u užoj naučnoj, odnosno
umetničkoj oblasti objavljenih u međunarodnim ili vodećim domaćim časopisima,
sa recenzijama, originalno stručno ostvarenje (projekat, studiju, patent,
originalni metod, novu sortu i sl.), odnosno rukovođenje ili učešće u naučnim
projektima, objavljen udžbenik, monografiju, praktikum ili zbirku zadataka za
užu naučnu, odnosno umetničku oblast za koju se bira i više radova saopštenih
na međunarodnim ili domaćim naučnim skupovima.
U zvanje vanrednog profesora iz
polja umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko obrazovanje prvog
stepena i umetnička dela koja predstavljaju samostalan doprinos umetnosti.
U zvanje redovnog profesora može
biti izabrano lice koje pored uslova iz stava 7. ovog člana ima i veći broj
naučnih radova koji utiču na razvoj naučne misli u užoj oblasti objavljenih u
međunarodnim ili vodećim domaćim časopisima, sa recenzijama, veći broj naučnih
radova i saopštenja iznetih na međunarodnim ili domaćim naučnim skupovima,
objavljen udžbenik, monografiju ili originalno stručno ostvarenje, ostvarene
rezultate u razvoju naučnonastavnog podmlatka na fakultetu, učešće u završnim
radovima na specijalističkim i master akademskim studijama.
U zvanje redovnog profesora iz
polja umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko obrazovanje prvog
stepena i izuzetna umetnička dela koja su značajno uticala na razvoj kulture i
umetnosti.
Bliži uslovi za izbor u zvanje
nastavnika utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove, u skladu sa
preporukama Nacionalnog saveta iz člana 11. stav 1. tačka 13) ovog zakona.
Visokoškolska ustanova raspisuje
konkurs za zasnivanje radnog odnosa i sticanje zvanja nastavnika za uže oblasti
utvrđene opštim aktom visokoškolske ustanove.
Univerzitet vrši izbor u sva
zvanja nastavnika, na predlog fakulteta, odnosno druge visokoškolske jedinice,
a akademija strukovnih studija za nastavnike u zvanju predavača i profesora
strukovnih studija, na predlog odgovarajuće visokoškolske jedinice akademije
strukovnih studija.
Visoka škola vrši izbor u sva
zvanja nastavnika, a visoka škola strukovnih studija vrši izbor u zvanja
predavača i profesora strukovnih studija.
Lice izabrano u zvanje predavača,
docenta i vanrednog profesora stiče zvanje i zasniva radni odnos na period u
trajanju od pet godina.
Lice izabrano u zvanje profesora
strukovnih studija i redovnog profesora stiče zvanje i zasniva radni odnos na
neodređeno vreme.
Sa licem izabranim u zvanje
nastavnika ugovor o radu zaključuje organ poslovođenja visokoškolske ustanove
iz stava 1. ovog člana.
Način i postupak zasnivanja radnog
odnosa i sticanja zvanja nastavnika uređuju se opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove.
Prilikom izbora u zvanja
nastavnika, visokoškolska ustanova ceni sledeće elemente: ocenu o rezultatima
naučnog, istraživačkog odnosno umetničkog rada, ocenu o angažovanju u razvoju
nastave i razvoju drugih delatnosti visokoškolske ustanove, ocenu o rezultatima
pedagoškog rada, kao i ocenu rezultata postignutih u obezbeđivanju
naučno-nastavnog, odnosno umetničko-nastavnog podmlatka.
Ocena o rezultatima
naučnoistraživačkog rada daje se na osnovu uslova iz člana 64. stav 11. ovog
zakona.
Ocenu o rezultatima angažovanja u
razvoju nastave i drugih delatnosti i ocenu o rezultatima postignutim u
obezbeđivanju naučno-nastavnog, odnosno umetničko-nastavnog podmlatka daje
visokoškolska jedinica u okviru koje nastavnik izvodi nastavu.
Pri ocenjivanju rezultata
pedagoškog rada uzima se u obzir mišljenje studenata, u skladu sa opštim aktom
samostalne visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova bez
raspisivanja konkursa može da angažuje nastavnika iz druge samostalne
visokoškolske ustanove van teritorije Republike, u zvanju gostujućeg profesora.
Izuzetno, u slučaju potrebe
izvođenja nastave u polju umetnosti, gostujući profesor može biti i istaknuti
umetnik sa prebivalištem van teritorije Republike.
Prava i obaveze lica koje je
izabrano u zvanje iz stava 1. ovog člana uređuju se ugovorom o angažovanju za
izvođenje nastave, pod uslovima i na način propisanim opštim aktom
visokoškolske ustanove.
Univerzitet može, na predlog
fakulteta ili druge visokoškolske jedinice, dodeliti zvanje profesora emeritusa
redovnom profesoru, u penziji, koji se posebno istakao svojim naučnim, odnosno
umetničkim radom, stekao međunarodnu reputaciju i postigao rezultate u
obezbeđivanju nastavno-naučnog, odnosno nastavno-umetničkog podmlatka u oblasti
za koju je izabran.
Profesor emeritus može učestvovati
u izvođenju svih oblika nastave na akademskim studijama trećeg stepena, biti
mentor i član komisija u postupku izrade i odbrane disertacija na tim
studijama, biti član komisije za pripremanje predloga za izbor nastavnika
univerziteta i učestvovati u naučnoistraživačkom radu.
Postupak i uslovi dodele zvanja i
prava lica iz stava 1. ovog člana bliže se uređuju opštim aktom univerziteta.
Prava i obaveze lica koje je
izabrano u zvanje iz stava 1. ovog člana uređuju se ugovorom o angažovanju za
izvođenje nastave. Ukupan broj profesora emeritusa ne može biti veći od 3% od
ukupnog broja nastavnika univerziteta.
Postupak za dodelu zvanja profesor
emeritus pokreće visokoškolska ustanova u kojoj je lice provelo najmanje pet
godina u radnom odnosu sa punim radnim vremenom.
Član SANU u radnom sastavu, koji
je pre penzionisanja imao nastavno ili naučno zvanje, može učestvovati u
izvođenju svih oblika nastave na doktorskim akademskim studijama, biti mentor i
član komisija u postupku izrade i odbrane doktorske disertacije, biti član
komisije za pripremanje predloga za izbor nastavnika univerziteta i učestvovati
u naučnoistraživačkom radu.
Prava i obaveze lica iz stava 6.
ovog člana uređuju se ugovorom o angažovanju za izvođenje nastave.
Nastavu stranih jezika, odnosno
veština može, osim lica koje ima zvanje iz člana 63. stav 1. ovog zakona,
izvoditi i nastavnik stranog jezika, odnosno veština koji ima stečeno visoko
obrazovanje prvog stepena, objavljene stručne radove u odgovarajućoj oblasti i
sposobnost za nastavni rad.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove bliže se uređuju način izbora i vreme na koje se bira nastavnik
stranog jezika, odnosno veština.
Lice izabrano u naučno zvanje na
način i po postupku propisanim zakonom kojim je regulisana naučnoistraživačka
delatnost, može učestvovati u izvođenju svih oblika nastave na doktorskim
akademskim studijama, biti mentor i član komisija u postupku izrade i odbrane
doktorske disertacije, biti član komisije za pripremanje predloga za izbor nastavnika
i saradnika univerziteta i učestvovati u naučnoistraživačkom radu.
Ukoliko lice iz stava 1. ovog
člana nema zasnovan radni odnos u visokoškolskoj ustanovi na kojoj se program
izvodi, ustanova sa njim zaključuje ugovor o angažovanju za izvođenje nastave.
Zvanja saradnika su: saradnik u
nastavi i asistent.
Zvanja saradnika u izvođenju
nastave u okviru studijskih programa stranih jezika su: lektor i viši lektor.
Visokoškolska ustanova može za
potrebe realizacije studijskih programa angažovati i saradnike van radnog
odnosa.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove propisuju se uslovi za izbor u zvanja saradnika iz stava 2. ovog
člana.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove mogu se utvrditi i druga zvanja saradnika.
Za druga zvanja saradnika utvrđena
opštim aktom visokoškolske ustanove iz polja umetnosti, opštim aktom
visokoškolske ustanove bliže se uređuju način izbora i vreme na koje se
saradnik bira.
Visokoškolska ustanova bira u
zvanje saradnika u nastavi na studijama prvog stepena studenta master
akademskih ili specijalističkih studija, koji je studije prvog stepena završio
sa ukupnom prosečnom ocenom najmanje osam (8).
Za saradnika u nastavi iz umetničkog
polja može biti izabrano lice koje ima visoko obrazovanje prvog stepena, ukupnu
prosečnu ocenu najmanje osam (8) i najmanje devet (9) iz grupe predmeta za koju
se bira, u skladu sa opštim aktom visokoškolske ustanove, ukoliko u toj oblasti
nisu predviđene master akademske studije.
Posebni uslovi za izbor u zvanje
saradnika u nastavi utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Sa licem iz stava 1. ovog člana
zaključuje se ugovor o radu na period od godinu dana, uz mogućnost produženja
ugovora za još jednu godinu u toku trajanja studija, a najduže do kraja školske
godine u kojoj se studije završavaju.
Sa licem iz stava 2. ovog člana
ugovor o radu se zaključuje na period od godinu dana, uz mogućnost produžavanja
ugovora za još jednu godinu.
Ugovor iz st. 4. i 5. ovog člana
zaključuje organ poslovođenja visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova bira u
zvanje asistenta, studenta doktorskih studija koji je prethodne nivoe studija
završio sa ukupnom prosečnom ocenom najmanje osam (8) i koji pokazuje smisao za
nastavni rad.
Pod uslovima iz stava 1. ovog
člana visokoškolska ustanova može izabrati u zvanje asistenta i magistra nauka,
odnosno magistra umetnosti kome je prihvaćena tema doktorske disertacije.
Posebni uslovi za izbor u zvanje
asistenta utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Izuzetno, za nastavu na kliničkim
predmetima visokoškolska ustanova bira u zvanje asistenta lice sa završenom
odgovarajućom zdravstvenom specijalizacijom.
Za asistenta iz umetničkog polja
može biti izabrano lice koje ima akademski naziv magistra umetnosti i umetnička
dela koja pokazuju smisao za samostalno umetničko stvaralaštvo, ukoliko u
umetničkoj oblasti za koju se bira nisu predviđene doktorske studije.
Za asistenta iz umetničkog polja
može biti izabrano lice koje je završilo akademske studije prvog stepena i ima
umetnička dela koja pokazuju smisao za samostalno umetničko stvaralaštvo,
ukoliko u umetničkoj oblasti za koju se bira nisu predviđene master akademske,
odnosno doktorske studije.
Sa licem izabranim u zvanje
asistenta zaključuje se ugovor o radu na period od tri godine, sa mogućnošću
produženja za još tri godine.
Mogućnost produženja ugovora o
radu iz stava 7. ovog člana odnosi se i na asistente koji su stekli naučni
naziv doktora nauka, odnosno doktora umetnosti.
Ugovor iz stava 7. ovog člana
zaključuje organ poslovođenja visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova može
izabrati u zvanje saradnika van radnog odnosa (demonstratora i sl.) za pomoć u
nastavi na studijama prvog stepena, studenta akademskih studija prvog ili
drugog stepena, studenta integrisanih akademskih studija, ili studenta
strukovnih studija prvog ili drugog stepena, koji je na studijama prvog stepena
ostvario najmanje 120 ESPB bodova sa ukupnom prosečnom ocenom najmanje 8
(osam).
Posebni uslovi za izbor u zvanje
iz stava 1. ovog člana utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Sa licem iz stava 1. ovog člana
zaključuje se ugovor o angažovanju u trajanju od najduže jedne školske godine.
Za potrebe realizacije dela
praktične nastave, koja se realizuje van visokoškolske ustanove, visokoškolska
ustanova može izabrati u zvanje saradnika van radnog odnosa (saradnik
praktičar, klinički asistent i sl.) lice zaposleno u ustanovi gde se deo
praktične nastave realizuje.
Posebni uslovi za izbor u zvanje
iz stava 1. ovog člana utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova utvrđuje
politiku zapošljavanja, polazeći od potrebe da se nastavni proces organizuje na
kvalitetan, racionalan i efikasan način.
Nastavnici i saradnici, po
pravilu, zasnivaju radni odnos sa punim radnim vremenom, u skladu sa opštim
aktom visokoškolske ustanove.
Nastavnici i saradnici koji izvode
nastavu iz kliničkih predmeta ostvaruju radni odnos sa punim radnim vremenom
podelom radnog vremena između visokoškolske ustanove i odgovarajuće zdravstvene
ustanove.
U visokoškolskoj ustanovi u kojoj
se ostvaruje studijski program za potrebe nacionalne bezbednosti i vojnog
obrazovanja nastavu iz stručnih i stručno-aplikativnih predmeta mogu da izvode
i zaposleni u organu državne uprave nadležnom za poslove nacionalne bezbednosti
odnosno poslove odbrane, u skladu sa zakonom i opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Sa licima iz stava 4. ovog člana
visokoškolska ustanova zaključuje ugovor o angažovanju za izvođenje nastave.
Nastavnici i saradnici iz st. 3. i
4. ovog člana imaju status nastavnika i saradnika sa punim radnim vremenom na
visokoškolskoj ustanovi.
U pogledu prava, obaveza i
odgovornosti zaposlenih na visokoškolskoj ustanovi, primenjuje se zakon kojim
se uređuje rad, ako ovim zakonom nije drugačije uređeno.
O pojedinačnim pravima, obavezama
i odgovornostima zaposlenih na visokoškolskoj ustanovi odlučuje organ
poslovođenja te ustanove.
O pojedinačnim pravima, obavezama
i odgovornostima organa poslovođenja visokoškolske ustanove odlučuje organ
upravljanja te ustanove.
Radi sprečavanja sukoba interesa,
nastavnik, odnosno saradnik visokoškolske ustanove može zaključiti ugovor kojim
se radno angažuje na drugoj visokoškolskoj ustanovi samo uz prethodno odobrenje
stručnog organa visokoškolske ustanove u okviru koje ima zasnovan radni odnos.
Opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove uređuju se uslovi i postupak davanja saglasnosti za
angažovanje nastavnika na drugoj visokoškolskoj ustanovi.
Nastavniku posle pet godina rada
provedenih u nastavi na visokoškolskoj ustanovi može se odobriti plaćeno
odsustvo u trajanju do jedne školske godine radi stručnog, naučnog, odnosno
umetničkog usavršavanja, u skladu sa statutom visokoškolske ustanove.
Nastavniku i saradniku koji se
nalazi na odsluženju vojnog roka, porodiljskom odsustvu, odsustvu sa rada radi
nege deteta, odsustvu sa rada radi posebne nege deteta ili druge osobe, ili
bolovanju dužem od šest meseci, izborni period i radni odnos se produžava za to
vreme.
Nastavniku prestaje radni odnos na
kraju školske godine u kojoj je navršio 65 godina života i najmanje 15 godina
staža osiguranja.
Nastavniku iz stava 1. ovog člana
u zvanju vanrednog ili redovnog profesora, odnosno profesora strukovnih studija
može biti produžen radni odnos do tri školske godine, pod uslovima i na način
predviđen statutom univerziteta, odnosno druge samostalne visokoškolske
ustanove.
Nastavnik kome je prestao radni
odnos zbog odlaska u penziju zadržava zvanje koje je imao u trenutku
penzionisanja.
Nastavnik iz stava 3. ovog člana
može zadržati preuzete obaveze na master akademskim i doktorskim studijama kao
mentor ili član komisija u postupku izrade i odbrane završnih radova, odnosno
disertacija na tim studijama, najduže još dve školske godine.
Na osnovu odluke odgovarajućeg
stručnog organa, nastavnik iz stava 3. ovog člana može izvoditi sve oblike
nastave na master akademskim i doktorskim studijama i biti član komisija u
postupku izrade i odbrane završnih radova, odnosno disertacija na tim
studijama, najduže još dve školske godine.
Visokoškolska ustanova organizuje
i izvodi studije u toku školske godine koja, po pravilu, počinje 1. oktobra i
traje 12 kalendarskih meseci.
Školska godina može se deliti na:
1) dva semestra, od kojih svaki
traje 15 nedelja;
2) tri trimestra, od kojih svaki
traje 10 nedelja;
3) blokove, u ukupnom trajanju od
30 nedelja, čije se pojedinačno trajanje utvrđuje opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Nastava pojedinačnih predmeta se,
po pravilu, organizuje i izvodi u toku jednog semestra, jednog trimestra ili
jednog bloka, a najduže u toku dva semestra ili tri trimestra.
Visokoškolska ustanova organizuje
i izvodi studije na srpskom jeziku.
Visokoškolska ustanova može
organizovati polaganje ispita i izvoditi studije, odnosno pojedine delove
studija, kao i organizovati izradu i odbranu završnog, magistarskog i
specijalističkog rada i doktorske disertacije, na jeziku nacionalne manjine i
na stranom jeziku, u skladu sa statutom.
Visokoškolska ustanova može
ostvarivati studijski program na jeziku nacionalne manjine i stranom jeziku
ukoliko je takav program odobren, odnosno akreditovan.
Visokoškolska ustanova može za
studente sa hendikepom organizovati i izvoditi studije, odnosno pojedine delove
studija, na gestovnom jeziku.
Obaveze visokoškolske ustanove u
pogledu načina organizovanja i vremena održavanja oblika studija uređuju se
opštim aktom visokoškolske ustanove, kao i da u skladu sa svojim mogućnostima
obezbedi uslove za studente sa posebnim potrebama.
Visokoškolska ustanova dužna je da
organizuje predavanja i druge oblike nastave za sve studente, izuzev kod
ostvarivanja studijskog programa na daljinu.
Bliži uslovi i načini ostvarivanja
studijskog programa na daljinu uređuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova je dužna da
na odgovarajući način informiše studente o načinu, vremenu i mestu održavanja
nastave, ciljevima, metodama i sadržajima nastave, o sadržajima, metodama,
kriterijumima i merilima ispitivanja, o načinu obezbeđivanja javnosti na ispitu
i načinu ostvarivanja uvida u rezultate, kao i o drugim pitanjima od značaja za
studente.
Na odobrene, odnosno akreditovane
studijske programe koje organizuje visokoškolska ustanova mogu se upisati
kandidati pod uslovima i na način uređen ovim zakonom i opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove.
Strani državljanin može se upisati
na studijske programe iz stava 1. ovog člana pod istim uslovima kao i domaći
državljanin.
Lice se može upisati na studijske
programe iz stava 1. ovog člana ako poznaje jezik na kome se izvodi nastava.
Uslovi, način i postupak provere
znanja jezika iz stava 3. ovog člana uređuju se opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Lice koje se upiše na studijske
programe iz stava 1. ovog člana stiče status studenta.
Student se upisuje u statusu
studenta koji se finansira iz budžeta ili studenta koji se sâm finansira.
Samostalna visokoškolska ustanova
raspisuje konkurs za upis na studije (u daljem tekstu: konkurs).
Konkurs sadrži: broj studenata za
određene studijske programe, uslove za upis, merila za utvrđivanje redosleda
kandidata, postupak sprovođenja konkursa, način i rokove za podnošenje žalbe na
utvrđeni redosled, kao i visinu školarine koju plaćaju studenti čije se
studiranje ne finansira iz budžeta.
Konkurs se objavljuje najkasnije
pet meseci pre početka školske godine.
Samostalna visokoškolska ustanova
utvrđuje broj studenata koji se upisuje na studijske programe koje organizuje,
a koji ne može biti veći od broja utvrđenog u dozvoli za rad.
Utvrđivanje broja studenata iz
stava 1. ovog člana vrši se na predlog visokoškolskih jedinica u sastavu
samostalne visokoškolske ustanove, u skladu sa statutom te ustanove.
Odluku o broju studenata za upis u
prvu godinu studijskog programa koji se finansira iz budžeta, za visokoškolsku
ustanovu čiji je osnivač Republika, donosi Vlada, po pribavljenom mišljenju
visokoškolskih ustanova i Nacionalnog saveta, najkasnije dva meseca pre
raspisivanja konkursa.
U narednim godinama studija broj
studenata iz stava 3. ovog člana visokoškolska ustanova može povećati za
najviše 20% u odnosu na prethodnu godinu, u skladu sa odlukom nadležnog organa
visokoškolske ustanove.
Kandidat za upis na studije prvog
stepena polaže prijemni ispit ili ispit za proveru sklonosti i sposobnosti, u
skladu sa opštim aktom samostalne visokoškolske ustanove.
Redosled kandidata za upis na
studije prvog stepena utvrđuje se na osnovu opšteg uspeha postignutog u
srednjem obrazovanju i rezultata postignutih na prijemnom ispitu, odnosno
ispitu za proveru sklonosti i sposobnosti.
Kandidat koji ima položenu opštu
maturu ne polaže prijemni ispit. Umesto prijemnog ispita ovom kandidatu vrednuju
se rezultati opšte mature, u skladu sa opštim aktom samostalne visokoškolske
ustanove.
Samostalna visokoškolska ustanova
može kandidata sa položenom stručnom, odnosno umetničkom maturom, umesto
prijemnog ispita, uputiti na polaganje određenih predmeta opšte mature.
Na osnovu kriterijuma iz konkursa,
samostalna visokoškolska ustanova sačinjava rang listu prijavljenih kandidata.
Pravo upisa na studije prvog
stepena stiče kandidat koji je na rang listi iz stava 5. ovog člana rangiran u
okviru broja studenata iz člana 84. ovog zakona.
Student studija prvog stepena
druge samostalne visokoškolske ustanove, lice koje ima stečeno visoko
obrazovanje na studijama prvog stepena i lice kome je prestao status studenta u
skladu sa ovim zakonom, može se upisati na studije prvog stepena, pod uslovima
i na način propisan opštim aktom samostalne visokoškolske ustanove.
Pravo iz stava 7. ovog člana
ostvaruje se na lični zahtev.
Na studije drugog i trećeg stepena
kandidat se upisuje pod uslovima, na način i po postupku utvrđenom opštim aktom
i konkursom samostalne visokoškolske ustanove.
Student visokoškolske ustanove ima
prava i obaveze utvrđene ovim zakonom i opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student ima pravo:
1) na upis, kvalitetno školovanje
i objektivno ocenjivanje;
2) na blagovremeno i tačno
informisanje o svim pitanjima koja se odnose na studije;
3) na aktivno učestvovanje u
donošenju odluka, u skladu sa zakonom;
4) na samoorganizovanje i
izražavanje sopstvenog mišljenja;
5) na povlastice koje proizlaze iz
statusa studenta;
6) na podjednako kvalitetne uslove
studija za sve studente;
7) na obrazovanje na jeziku
nacionalne manjine, u skladu sa zakonom;
8) na različitost i zaštitu od
diskriminacije;
9) da bira i da bude biran u
studentski parlament i druge organe visokoškolske ustanove.
Student je dužan da:
1) ispunjava nastavne i
predispitne obaveze;
2) poštuje opšte akte ustanove;
3) poštuje prava zaposlenih i
drugih studenata u visokoškolskoj ustanovi;
4) učestvuje u donošenju odluka u
skladu sa zakonom.
Student ima pravo na žalbu u
skladu sa statutom visokoškolske ustanove ukoliko visokoškolska ustanova
prekrši neku od obaveza iz stava 2. tač. 1)-3) ovog člana.
Pri upisu svake školske godine
student se opredeljuje za predmete iz studijskog programa.
Studijskim programom se propisuje
koji su predmeti obavezni za određenu godinu studiranja.
Student koji se finansira iz
budžeta opredeljuje se za onoliko predmeta koliko je potrebno da se ostvari
najmanje 60 ESPB bodova, osim ako mu je do kraja studijskog programa ostalo
manje od 60 ESPB bodova.
Student koji se sâm finansira
opredeljuje se, u skladu sa studijskim programom, za onoliko predmeta koliko je
potrebno da se ostvari najmanje 37 ESPB bodova, osim ako mu je do kraja
studijskog programa ostalo manje od 37 ESPB bodova.
Student koji se sam finansira
plaća deo školarine obračunat prema predmetima za koje se opredelio.
Polaganjem ispita student stiče
određeni broj ESPB bodova u skladu sa studijskim programom.
Student koji ne položi ispit iz
obaveznog predmeta do početka naredne školske godine, upisuje isti predmet.
Student koji ne položi izborni
predmet, može ponovo upisati isti ili se opredeliti za drugi izborni predmet.
Studijskim programom može se
usloviti opredeljivanje studenta za određeni predmet prethodno položenim
ispitima iz jednog ili više predmeta utvrđenih studijskim programom.
Pravila studija bliže se uređuju
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student koji u tekućoj školskoj
godini ostvari 60 ESPB bodova ima pravo da se u narednoj školskoj godini
finansira iz budžeta ako se rangira u okviru ukupnog broja studenata čije se
studije finansiraju iz budžeta, u skladu sa ovim zakonom.
Rangiranje studenata iz stava 1.
ovog člana obuhvata studente upisane iste školske godine na određeni studijski
program, a vrši se polazeći od broja ostvarenih ESPB bodova i postignutog
uspeha u savlađivanju studijskog programa, na način i po postupku utvrđenim
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student koji ne ostvari pravo iz
stava 1. ovog člana u narednoj školskoj godini nastavlja studije u statusu
studenta koji se sam finansira.
Student koji se finansira iz
budžeta može u tom statusu da ima upisan samo jedan studijski program na istom
nivou studija.
Uspešnost studenta u savlađivanju
pojedinog predmeta kontinuirano se prati tokom nastave i izražava se poenima.
Ispunjavanjem predispitnih obaveza
i polaganjem ispita student može ostvariti najviše 100 poena.
Studijskim programom utvrđuje se
srazmera poena stečenih u predispitnim obavezama i na ispitu, pri čemu
predispitne obaveze učestvuju sa najmanje 30, a najviše 70 poena.
Uspeh studenta na ispitu izražava
se ocenom od 5 (nije položio) do 10 (odličan).
Visokoškolska ustanova može
propisati i drugi, nenumerički način ocenjivanja, utvrđivanjem odnosa ovih
ocena sa ocenama iz stava 4. ovog člana.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove bliže se uređuje način polaganja ispita i ocenjivanje na ispitu.
Ispit je jedinstven i polaže se
usmeno, pismeno, odnosno praktično.
Ispit se polaže u sedištu
visokoškolske ustanove, odnosno u objektima navedenim u dozvoli za rad.
Odredba stava 2. ovog člana odnosi
se i na izvođenje studijskog programa na daljinu, s tim da za studenta stranog
državljanina visokoškolska ustanova može da omogući i polaganje ispita preko
elektronskih komunikacija, pod uslovom da primenom odgovarajućih tehničkih
rešenja obezbedi kontrolu identifikacije i rada studenta.
Visokoškolska ustanova može
organizovati polaganje ispita van sedišta, ako se radi o ispitu iz predmeta
čiji karakter to zahteva.
Student polaže ispit neposredno po
okončanju nastave iz tog predmeta, a najkasnije do početka nastave tog predmeta
u narednoj školskoj godini, na jednom od jezika na kojima se nastava izvodila.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove uređuje se način na koji se obezbeđuje javnost polaganja ispita.
Broj ispitnih rokova i termini
održavanja ispitnih rokova utvrđuju se statutom samostalne visokoškolske
ustanove.
Posle tri neuspela polaganja istog
ispita student može tražiti da polaže ispit pred komisijom.
Student sa invaliditetom ima pravo
da polaže ispit na mestu i na način prilagođen njegovim mogućnostima, u skladu
sa opštim aktom visokoškolske ustanove.
Bliže uslove i način organizacije
polaganja ispita preko elektronskih komunikacija iz stava 3. ovog člana
propisuje ministar.
Student ima pravo da nadležnom
organu visokoškolske ustanove podnese prigovor na dobijenu ocenu, ako smatra da
ispit nije obavljen u skladu sa zakonom i opštim aktom ustanove, u roku od 36
časova od dobijanja ocene.
Nadležni organ ustanove u roku od
24 časa od dobijanja prigovora, u skladu sa odredbama opšteg akta samostalne
visokoškolske ustanove, razmatra prigovor i donosi odluku po prigovoru.
Ukoliko se usvoji prigovor
studenta, student ponovo polaže ispit u roku od tri dana od dana prijema odluke
iz stava 2. ovog člana.
Studentu se, na njegov zahtev,
odobrava mirovanje prava i obaveza, u slučaju teže bolesti, upućivanja na
stručnu praksu u trajanju od najmanje šest meseci, odsluženja i dosluženja
vojnog roka, nege deteta do godinu dana života, održavanja trudnoće i u drugim
slučajevima predviđenim opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student koji je bio sprečen da
polaže ispit zbog bolesti ili odsustva zbog stručnog usavršavanja u trajanju od
najmanje tri meseca, može polagati ispit u prvom narednom roku, u skladu sa
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student odgovara za povredu
obaveze koja je u vreme izvršenja bila utvrđena opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove.
Za težu povredu obaveze studentu
se može izreći i mera isključenja sa studija na visokoškolskoj ustanovi.
Disciplinski postupak ne može se pokrenuti
po isteku tri meseca od dana saznanja za povredu obaveze i učinioca, a
najkasnije šest meseci od dana kada je povreda učinjena.
Opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove utvrđuju se lakše i teže povrede obaveza studenata,
disciplinski organi i disciplinski postupak za utvrđivanje odgovornosti
studenta.
Status studenta prestaje u
slučaju:
1) ispisivanja sa studija;
2) završetka studija;
3) neupisivanja školske godine;
4) kad ne završi studije do isteka
roka koji se određuje u dvostrukom broju školskih godina potrebnih za
realizaciju studijskog programa;
5) izricanja disciplinske mere
isključenja sa studija na visokoškolskoj ustanovi.
Studentu se na lični zahtev može
produžiti rok za završetak studija, u skladu sa opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Lice koje završi osnovne akademske
studije u obimu od najmanje 180 ESPB bodova, odnosno u trajanju od najmanje tri
godine stiče stručni naziv sa naznakom zvanja prvoga stepena akademskih studija
iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi osnovne akademske
studije u obimu od najmanje 240 ESPB bodova, odnosno u trajanju od najmanje
četiri godine i lice koje ostvari najmanje 240 ESPB bodova na akademskim
studijama prvog i drugog stepena, stiče stručni naziv "diplomirani"
sa naznakom zvanja prvog stepena akademskih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi osnovne strukovne
studije stiče stručni naziv sa naznakom zvanja prvoga stepena strukovnih
studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi specijalističke
akademske studije stiče stručni naziv specijalista sa naznakom zvanja drugog
stepena akademskih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi specijalističke
strukovne studije stiče stručni naziv specijalista sa naznakom zvanja drugog
stepena strukovnih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi master akademske
studije stiče akademski naziv master sa naznakom zvanja drugog stepena master
akademskih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi master strukovne
studije stiče stručni naziv strukovni master sa naznakom zvanja drugog stepena
master strukovnih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi doktorske,
odnosno akademske studije trećeg stepena, stiče naučni naziv doktor nauka,
odnosno doktor umetnosti, sa naznakom oblasti.
Listu zvanja iz odgovarajućih
oblasti i skraćenice stručnih, akademskih i naučnih naziva utvrđuje Nacionalni
savet, na predlog Konferencije univerziteta, odnosno Konferencije akademija
strukovnih studija.
Skraćenica stručnog naziva i
akademskog naziva master navodi se iza imena i prezimena, a skraćenica akademskog
naziva magistar nauka, odnosno magistar umetnosti i naučnog naziva doktor
nauka, odnosno doktor umetnosti ispred imena i prezimena.
U međunarodnom prometu i u diplomi
na engleskom jeziku naziv koji je steklo lice iz stava 1. ovog člana je bachelor,
naziv koji je steklo lice iz stava 2. ovog člana je bachelor with
honours, naziv koji je steklo lice iz stava 3. ovog člana je bachelor
(appl.), naziv koje je steklo lice iz stava 6. ovog člana je master,
naziv koje je steklo lice iz stava 7. ovog člana je master (appl.), a naziv
koje je steklo lice iz stava 8. ovog člana je Ph.D., odnosno odgovarajući naziv
na jeziku na koji se diploma prevodi.
Visokoškolska ustanova u okviru
svoje delatnosti može realizovati programe obrazovanja tokom čitavog života van
okvira studijskih programa za koje je dobila dozvolu za rad.
Uslovi, način i postupak
realizacije programa iz stava 1. ovog člana uređuju se opštim aktom ustanove.
Licu koje je savladalo program iz
stava 1. ovog člana ustanova izdaje uverenje.
Lice upisano na program iz stava
1. ovog člana nema status studenta, u smislu ovog zakona.
Visokoškolska ustanova vodi:
matičnu knjigu studenata, evidenciju o izdatim diplomama i dodacima diploma,
evidenciju o priznatim stranim visokoškolskim ispravama i zapisnik o polaganju
ispita.
Evidencija iz stava 1. ovog člana
vodi se na srpskom jeziku, ćiriličnim pismom. Na teritoriji opštine u kojoj je
u službenoj upotrebi i latinično pismo, evidencija se vodi i tim pismom. Tekst
latiničnim pismom ispisuje se ispod teksta ćiriličnim pismom.
Kada se nastava ostvaruje na
jeziku nacionalne manjine, evidencija iz stava 1. ovog člana vodi se na srpskom
jeziku ćiriličnim pismom i na jeziku i pismu nacionalne manjine.
Visokoškolska ustanova ima
informacioni sistem i vodi bazu podataka.
Baza podataka predstavlja skup evidencija
iz člana 97. koje ustanova vodi u elektronskom obliku.
Evidencije koje vodi visokoškolska
ustanova predstavljaju skup podataka o ustanovi, studentima, roditeljima
(izdržavaocima) i zaposlenima.
Jedinstveni informacioni sistem
univerziteta čine objedinjeni podaci iz evidencija svih visokoškolskih ustanova
u njegovom sastavu koji se vode kao jedinstvena baza podataka.
Podaci o visokoškolskoj ustanovi
predstavljaju skup opštih podataka kojima se određuje pravni status visokoškolske
ustanove, status visokoškolske ustanove u sistemu visokog obrazovanja, podaci o
studijskim programima koje visokoškolska ustanova realizuje, podaci o objektu
visokoškolske ustanove, aktima i organima visokoškolske ustanove, podaci o
akreditaciji visokoškolske ustanove i rezultatima spoljašnjeg vrednovanja
visokoškolske ustanove.
Podaci o studentima, roditeljima
(izdržavaocima) i zaposlenima predstavljaju skup podataka o ličnosti kojima se
određuje njihov identitet, obrazovni, socijalni i zdravstveni status i potrebna
obrazovna, socijalna i zdravstvena podrška.
Za određivanje identiteta
prikupljaju se sledeći podaci: ime, prezime, ime jednog roditelja, pol,
jedinstveni matični broj građana, broj pasoša za strane državljane, datum
rođenja, mesto rođenja, država i adresa stalnog stanovanja, tip naselja stalnog
stanovanja, nacionalna pripadnost (bez obaveze izjašnjavanja/uz pismenu
saglasnost), bračni status, državljanstvo, adresa, kontakt telefon, fotografija
i drugi podaci u skladu sa ovim zakonom.
Za određivanje obrazovnog statusa
studenata prikupljaju se podaci o prethodno završenoj srednjoj školi, upisanom
studijskom programu, vrsti studija i godini prvog upisa na studijski program.
Za određivanje socijalnog statusa
studenata prikupljaju se podaci o načinu finansiranja studija, načinu
izdržavanja tokom studija, mestu stanovanja (adresi) tokom studiranja, tipu
smeštaja tokom studiranja, radnom statusu studenta tokom studiranja,
izdržavanim licima, školskoj spremi oba roditelja, radnom statusu roditelja
(izdržavaoca) i zanimanju roditelja ili izdržavaoca.
Za određivanje zdravstvenog
statusa studenata prikupljaju se podaci o potrebama za pružanjem dodatne
podrške prilikom obavljanja svakodnevnih aktivnosti na visokoškolskoj ustanovi.
Podaci o studentima prikupljaju se
putem obrasca čiji sadržaj propisuje republički organ nadležan za poslove
statistike, a koji se može popunjavati u elektronskoj ili papirnoj formi.
U informacionom sistemu se takođe
vodi evidencija o jeziku na kome se izvodi studijski program, obaveznim i
izbornim predmetima, stranim jezicima, podaci o predispitnim obavezama, podaci
o polaganim ispitima, ocenama na predispitnim obavezama i ispitima, podaci o
ostvarenim ESPB bodovima, podaci o nagradama i pohvalama osvojenim tokom
studiranja i izdatim javnim ispravama.
Podaci o nastavnicima, saradnicima
i ostalim zaposlenima obavezno sadrže: ime, prezime, ime jednog roditelja, pol,
jedinstveni matični broj građana, broj pasoša za strane državljane, datum
rođenja, mesto rođenja, državu i adresu stalnog stanovanja, nacionalnu
pripadnost (bez obaveze izjašnjavanja/uz pismenu saglasnost), državljanstvo,
adresu, kontakt telefon, stepen stručne spreme, zvanje, vrstu ugovora o
angažovanju, fotografiju i druge podatke u skladu sa posebnim zakonom.
Bliže uslove i način
uspostavljanja informacionog sistema, vođenja, prikupljanja, unosa, ažuriranja
i dostupnosti podataka koji se unose u informacioni sistem, evidencije, javne
isprave kao i druga pitanja od značaja za vođenje evidencija i izdavanje javnih
isprava, propisuje ministar.
Podaci o ličnosti upisani u
evidenciju prikupljaju se, obrađuju, čuvaju i koriste za potrebe obrazovne
politike, u skladu sa zakonom kojim se uređuje zaštita podataka o ličnosti.
Svrha obrade podataka je
obezbeđivanje indikatora radi praćenja obuhvata studenata, efikasnog i
kvalitetnog funkcionisanja obrazovnog sistema, planiranja obrazovne politike,
praćenje, proučavanje i unapređivanje obrazovnog nivoa studenata,
profesionalnog statusa i usavršavanja nastavnika, rada visokoškolskih ustanova,
efikasno finansiranje sistema visokog školstva i stvaranje osnova za
sprovođenje nacionalnih i međunarodnih istraživanja u oblasti obrazovanja.
Nadležnom ministarstvu dostavljaju
se podaci u anonimiziranom obliku, osim podataka o ličnosti potrebnih za
vođenje registra nastavnika.
Korisnik podataka iz informacionog
sistema visokoškolske ustanove može biti i drugi državni i drugi organ i
organizacija, kao i pravno i fizičko lice, pod uslovom da je zakonom ili drugim
propisima ovlašćeno da traži i prima podatke, da su ti podaci neophodni za
izvršenje poslova iz njegove nadležnosti ili služe za potrebe istraživanja i da
obezbedi zaštitu podataka o ličnosti.
Podaci u evidencijama, odnosno
bazi podataka ažuriraju se na dan nastanka promene, a najkasnije u roku od 30
dana od dana nastanka promene.
Svi podaci iz člana 97. stav 1.
trajno se čuvaju. Visokoškolska ustanova je dužna da obezbedi trajnost
očitavanja podataka sačuvanih na elektronskim medijima.
Svi vidovi prikupljanja, čuvanja,
obrade i korišćenja podataka sprovode se u skladu sa zakonom kojim se uređuje
zaštita podataka o ličnosti.
Podaci u evidenciji, bazi podataka
i informacionom sistemu visokoškolske ustanove moraju biti bezbednim merama
zaštićeni od neovlašćenog pristupa i korišćenja.
Za potrebe naučnoistraživačkog
rada i prilikom izrade obrazovno-političkih i statističkih analiza, podaci o
ličnosti koriste se i objavljuju na način kojim se obezbeđuje zaštita
identiteta studenata, nastavnika i drugih zaposlenih na visokoškolskoj
ustanovi.
Na osnovu podataka iz evidencije
visokoškolska ustanova izdaje javne isprave.
Javne isprave u smislu ovog zakona
jesu: studentska knjižica (indeks), diploma o stečenom visokom obrazovanju i
dodatak diplomi.
Visokoškolska ustanova izdaje
javne isprave na srpskom jeziku ćiriličnim pismom. Na teritoriji opštine u
kojoj je u službenoj upotrebi i latinično pismo, visokoškolska ustanova izdaje
javne isprave i na tom pismu. Tekst latiničnim pismom ispisuje se ispod teksta
ćiriličnim pismom.
Kada se nastava ostvaruje na
jeziku nacionalne manjine, odnosno na nekom od svetskih jezika, javne isprave
se izdaju na obrascu koji je štampan dvojezično na srpskom jeziku ćiriličnim
pismom i na jeziku i pismu na kojem se izvodi nastava.
Na zahtev studenta samostalna
visokoškolska ustanova izdaje javnu ispravu o savladanom delu studijskog
programa, koja sadrži podatke o nivou, prirodi i sadržaju studija, kao i
postignute rezultate.
Sadržaj javne isprave iz stava 2.
ovog člana propisuje ministar.
Diploma i dodatak diplomi izdaju
se i na engleskom jeziku.
Diploma se overava suvim žigom
samostalne visokoškolske ustanove.
Dodatak diplomi obavezno se izdaje
uz diplomu.
Opis sistema visokog obrazovanja u
Republici u vreme stečenog obrazovanja navedenog u diplomi mora biti priložen
dodatku diplome.
Diplomu i dodatak diplomi
potpisuju:
1) na univerzitetu - rektor i
dekan odgovarajućeg fakulteta, odnosno umetničke akademije, u sastavu
univerziteta;
2) na akademiji strukovnih studija
- predsednik;
3) na visokoj školi i visokoj
školi strukovnih studija - direktor.
Zajedničku diplomu i dodatak
diplomi potpisuju ovlašćena lica visokoškolskih ustanova koje izvode studijski
program za sticanje zajedničke diplome.
Diploma, odnosno dodatak diplomi
oglašavaju se ništavim:
1) ako su izdati od neovlašćene
organizacije;
2) ako su potpisani od
neovlašćenog lica;
3) ako imalac diplome nije ispunio
sve ispitne obaveze na način i po postupku utvrđenim zakonom i studijskim
programom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova oglašava
ništavom diplomu, odnosno dodatak diplomi iz razloga utvrđenih u stavu 1. tač.
2) i 3) ovog člana.
Visokoškolska ustanova oglašava
ništavom diplomu o stečenom akademskom nazivu magistra, ako utvrdi da završni
rad nije rezultat samostalnog rada kandidata.
Visokoškolska ustanova oglašava
ništavom diplomu o stečenom naučnom nazivu doktora nauka, ako utvrdi da
doktorska disertacija nije originalan naučni, odnosno umetnički rezultat rada
kandidata.
Ministar, po službenoj dužnosti,
oglašava ništavom diplomu, odnosno dodatak diplomi iz razloga utvrđenih u stavu
1. tačka 1) ovog člana.
Visokoškolska ustanova izdaje novu
javnu ispravu posle proglašenja originala javne isprave nevažećim u
"Službenom glasniku Republike Srbije", na osnovu podataka iz
evidencije koju vodi.
Javna isprava iz stava 1. ovog
člana ima značaj originalne javne isprave.
Na javnoj ispravi iz stava 1. ovog
člana stavlja se naznaka da se radi o novoj javnoj ispravi koja je izdata posle
proglašenja originala javne isprave nevažećim.
U slučaju kad su evidencija iz
člana 97. ovog zakona i arhivska građa uništeni ili nestali, lice koje nema
javnu ispravu koju izdaje visokoškolska ustanova može opštinskom sudu na čijem
području je sedište ili je bilo sedište visokoškolske ustanove podneti zahtev
za utvrđivanje stečenog obrazovanja.
Zahtev sadrži dokaze na osnovu
kojih može da se utvrdi da je to lice steklo odgovarajuće obrazovanje i potvrdu
da je arhivska građa uništena ili nestala.
Potvrdu da je arhivska građa
uništena ili nestala izdaje visokoškolska ustanova na kojoj je lice steklo
obrazovanje ili druga ustanova koja je preuzela evidenciju, odnosno arhivsku
građu, a ako takva ustanova ne postoji, potvrdu izdaje Ministarstvo.
Rešenje o utvrđivanju stečenog
obrazovanja opštinski sud donosi u vanparničnom postupku.
Rešenje iz stava 4. ovog člana zamenjuje
javnu ispravu koju izdaje visokoškolska ustanova.
Priznavanje strane visokoškolske
isprave jeste postupak kojim se imaocu te isprave utvrđuje pravo na nastavak
obrazovanja, odnosno na zapošljavanje. Postupak priznavanja strane
visokoškolske isprave sprovodi se u skladu sa odredbama ovog zakona, ako
međunarodnim ugovorom nije predviđeno drugačije.
Visokoškolska javna isprava
stečena u SFRJ - do 27. aprila 1992. godine, u Saveznoj Republici Jugoslaviji,
odnosno Državnoj zajednici Srbija i Crna Gora - do 16. juna 2006. godine i
Republici Srpskoj ne podleže postupku priznavanja strane visokoškolske isprave.
Javna isprava iz stava 2. ovog
člana proizvodi isto pravno dejstvo kao javna isprava izdata u Republici.
Visinu takse za troškove postupka
priznavanja strane visokoškolske isprave, oslobađanje od plaćanja takse i druga
pitanja u vezi sa troškovima postupka priznavanja strane visokoškolske isprave
propisuje ministar.
Vrednovanje stranog studijskog
programa vrši se na osnovu vrste i nivoa postignutih znanja i veština,
uzimajući u obzir sistem obrazovanja u zemlji u kojoj je visokoškolska isprava
stečena, uslove upisa, kompetencije stečene završetkom studijskog programa,
prava koja proističu iz strane visokoškolske isprave u zemlji u kojoj je
stečena i druge relevantne činjenice, bez razmatranja formalnih obeležja i
strukture studijskog programa.
Vrednovanje stranog studijskog
programa, odnosno dela studijskog programa, radi nastavka obrazovanja, vrši
stručni organ samostalne visokoškolske ustanove kojoj je podnet zahtev za
akademsko priznavanje.
Vrednovanje stranog studijskog
programa radi zapošljavanja vrši Nacionalni centar za priznavanje stranih
visokoškolskih isprava (u daljem tekstu: ENIC/NARIC centar), kao unutrašnja
organizaciona jedinica Ministarstva.
Za potrebe davanja stručnog
mišljenja u postupku prvog vrednovanja stranog studijskog programa radi
zapošljavanja, ministar obrazuje komisiju od najmanje tri člana iz reda
profesora univerziteta iz odgovarajućih oblasti, sa liste koju obrazuje
Konferencija univerziteta Srbije.
Jednom izvršeno vrednovanje
određenog stranog studijskog programa važi za sve naredne slučajeve priznavanja
strane visokoškolske isprave kada je strana visokoškolska isprava stečena
završavanjem istog studijskog programa.
Informacije o činjenicama iz stava
1. ovog člana daje ENIC/NARIC centar.
U postupku vrednovanja radi
priznavanja domaće visokoškolske isprave u inostranstvu, informacije o samostalnoj
visokoškolskoj ustanovi i sistemu obrazovanja daje ENIC/NARIC centar.
Priznavanje strane visokoškolske
isprave radi nastavka obrazovanja u sistemu visokog obrazovanja (u daljem
tekstu: akademsko priznavanje) sprovodi samostalna visokoškolska ustanova, po
prethodno izvršenom vrednovanju stranog studijskog programa, odnosno dela
studijskog programa.
Nastavak obrazovanja i upis višeg
obrazovnog stepena mogu biti uslovljeni obavezom sticanja dodatnih ishoda
učenja ili odbijeni ako se utvrdi postojanje suštinske razlike između vrste i
nivoa postignutih znanja i veština i uslova za upis na određeni studijski
program.
Kriterijume za utvrđivanje
postojanja suštinske razlike između vrste i nivoa postignutih znanja i veština
i uslova za upis na određeni studijski program i postupak akademskog
priznavanja propisuje samostalna visokoškolska ustanova svojim opštim aktom, a
teret dokazivanja postojanja suštinske razlike snosi nadležni stručni organ.
Rešenje o ishodu postupka iz stava
1. ovog člana donosi stručni organ samostalne visokoškolske ustanove u roku od
60 dana od dana prijema urednog zahteva.
Rešenje iz stava 4. ovog člana je
konačno.
Ukoliko nije drugačije propisano,
na postupak akademskog priznavanja primenjuje se zakon kojim se uređuje opšti
upravni postupak.
Priznavanje strane visokoškolske
isprave radi zapošljavanja (u daljem tekstu: profesionalno priznavanje) sprovodi
Ministarstvo preko ENIC/NARIC centra.
Profesionalno priznavanje vrši se
po prethodno izvršenom vrednovanju stranog studijskog programa.
Rešenje o profesionalnom
priznavanju posebno sadrži: naziv, vrstu, nivo i trajanje (obim) studijskog
programa, odnosno kvalifikacije, koji je naveden u stranoj visokoškolskoj
ispravi - na izvornom jeziku i na srpskom jeziku i naučnu, umetničku, odnosno
stručnu oblast u okviru koje je ostvaren studijski program.
Ministar donosi rešenje o
profesionalnom priznavanju u roku od 90 dana od dana prijema urednog zahteva.
Rešenje o profesionalnom
priznavanju je konačno.
Ukoliko nije drugačije propisano,
na postupak profesionalnog priznavanja primenjuje se zakon kojim se uređuje
opšti upravni postupak.
Rešenje o profesionalnom
priznavanju ima značaj javne isprave
Nacionalni savet proširuje listu
stručnih, akademskih i naučnih naziva iz člana 11. stav 1. tačka 14. ovog
zakona i utvrđuje nazive kvalifikacija za priznate strane visokoškolske
isprave, sa posebnom oznakom, na osnovu polja iz člana 27. ovog zakona.
Organ nadležan za sprovođenje
postupka priznavanja strane visokoškolske isprave vodi evidenciju i trajno čuva
dokumentaciju o sprovedenim postupcima.
Evidencija iz stava 1. ovog člana
vodi se u elektronskoj i pismenoj formi i obuhvata: prezime, ime jednog
roditelja i ime, datum i mesto rođenja, državljanstvo, adresu i broj telefona
imaoca strane visokoškolske isprave - podnosioca zahteva; naziv visokoškolske
ustanove koja je izdala ispravu, mesto i državu, trajanje studija (studijskog
programa), vrstu i nivo studija, smer studija (program, disciplinu), stručni,
akademski, naučni naziv, broj i datum akta o vrednovanju stranog studijskog
programa i naziv organa koji ga je doneo, broj i datum akta o dodatnim
ispitima, broj i datum akta o položenim dodatnim ispitima, broj i datum rešenja
o priznavanju strane visokoškolske isprave i kratak sadržaj dispozitiva
rešenja.
Upravni nadzor nad radom
visokoškolskih ustanova vrši Ministarstvo.
Inspekcijski nadzor vrše
inspektori, odnosno druga ovlašćena lica (u daljem tekstu: inspektori).
Poslove inspektora može obavljati
diplomirani pravnik, sa položenim stručnim ispitom za rad u organima državne
uprave i najmanje pet godina radnog iskustva u oblasti obrazovanja.
U vršenju inspekcijskog nadzora
inspektor je ovlašćen da:
1) poništi upis studenata u prvu
godinu studija preko broja studenata utvrđenog, u skladu sa članom 84. ovog
zakona;
2) poništi upis studenata koji je
obavljen suprotno odredbama ovog zakona;
3) privremeno zabrani obavljanje
delatnosti visokog obrazovanja, odnosno izvođenje studijskog programa pravnom
licu koje tu delatnost obavlja suprotno odredbama ovog zakona, uverenju o
akreditaciji, odnosno dozvoli za rad;
4) preduzima druge mere za koje je
zakonom ili drugim propisom ovlašćen.
Novčanom kaznom od 100.000 do
2.000.000 dinara kazniće se za prekršaj visokoškolska ustanova, ako:
1) obavlja delatnost van sedišta i
van objekata u kojima se obavlja delatnost (član 32. stav 4. i član 41. stav
13);
1a) ne učini dostupnom javnosti
doktorsku disertaciju pre javne odbrane, odnosno ako ne uspostavi digitalni
repozitorijum ili u njemu ne čuva odbranjenu doktorsku disertaciju ili ne
dostavi Ministarstvu kopiju sadržaja koji čuva u javnom repozitorijumu (član
30. st. 8-10);
2) ostvaruje studijski program
koji nije naveden u dozvoli za rad (član 41. stav 13);
3) izvrši promenu naziva, sedišta
i statusnu promenu suprotno odredbama ovog zakona (član 43. stav 1);
3a) izabere organ poslovođenja
suprotno odredbama ovog zakona (član 54. stav 1);
3b) ne učini dostupnim javnosti
podatke o iznosu sredstava ustanove (član 57. stav 5);
4) naplati školarinu veću od
utvrđene u skladu sa ovim zakonom (član 61);
5) posebno naplaćuje usluge
studentima koje su obuhvaćene školarinom (član 61. stav 5);
5a) ne učini dostupnim javnosti
merila za utvrđivanje visine školarine i odluku o visini školarine (član 61.
stav 7);
6) primi u radni odnos nastavnika
koji ne ispunjava uslove predviđene ovim zakonom, ili bez konkursa (čl. 63-66);
7) ne organizuje predavanja i
druge oblike nastave (član 81. stav 2);
8) upiše na studijski program
kandidata koji se nije prijavio na konkurs ili suprotan konkursu (član 83);
9) upiše studente preko broja
utvrđenog u skladu sa ovim zakonom (član 84);
10) ne vodi na propisan način ili
neuredno vodi evidenciju i izdaje javne isprave koje po sadržini ne odgovaraju
sadržini koju je utvrdio ministar (član 97. stav 5. i član 99. stav 6);
11) izda diplomu koja ne odgovara
akreditovanom studijskom programu (član 16. stav 1);
12) neosnovano naplati školarinu
(čl. 61. i 88);
13) ako nastavniku otkaže ugovor o
radu suprotno odredbama zakona (član 74. stav 1).
Novčanom kaznom od 20.000 do
60.000 dinara kazniće se odgovorno lice u visokoškolskoj ustanovi za prekršaj
iz stava 1. ovog člana.
Na teritoriji Autonomne pokrajine
Vojvodine, poslove utvrđene članom 23. stav 1. tač. 4) i 7), članom 40. stav 1,
članom 41. st. 2, 5 - 7. i 10 - 12, članom 41. stav 2, članom 42. st. 2. i 10,
članom 43. stav 2, članom 45. stav 2, članom 47. st. 8. i 10, članom 52. stav
4, članom 61. stav 3, članom 84. stav 3, članom 101. stav 5, članom 103. stav
3, članom 105. st. 3. i 4., članom 106. i članom 127. stav 6. ovog zakona,
obavlja, preko svojih organa, Autonomna pokrajina Vojvodina.
Poslovi iz stava 1. ovog člana
obavljaju se kao povereni.
Nadležni pokrajinski organi
sarađuju sa Ministarstvom u obavljanju poslova iz stava 1. ovog člana.
Ministarstvo ima prema nadležnim
pokrajinskim organima, u pogledu poverenih poslova državne uprave iz stava 1.
ovog člana, prava i dužnosti propisane zakonom kojim se uređuje državna uprava.
Do prestanka funkcionisanja
privremenog pravnog sistema uspostavljenog na osnovu Rezolucije Saveta
bezbednosti Ujedinjenih nacija br. 1244, na teritoriji Autonomne pokrajine
Kosovo i Metohija, nad visokoškolskim ustanovama čiji je osnivač Republika,
Vlada ima sva prava i obaveze osnivača, u skladu sa ovim zakonom.
Narodna skupština će u roku od
šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona izabrati članove Nacionalnog
saveta.
Do izbora članova Nacionalnog
saveta njegove poslove obavljaće Republički savet za razvoj univerzitetskog
obrazovanja, obrazovan prema Zakonu o univerzitetu ("Službeni glasnik
RS", broj 21/02).
Do obrazovanja Konferencije
akademija strukovnih studija članove Nacionalnog saveta iz člana 10. stav 1.
tačka 2) ovog zakona predlaže telo iz člana 112. ovog zakona.
Predlagači članova Nacionalnog
saveta iz člana 10. ovog zakona dužni su da dostave liste kandidata u roku od
120 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Ako predlagači ne dostave liste u
roku iz stava 4. ovog člana, Narodna skupština imenuje članove Nacionalnog
saveta iz reda propisane strukture, na predlog nadležnog odbora Narodne
skupštine.
Nacionalni savet utvrdiće
standarde iz člana 11. ovog zakona u roku od godinu dana od dana stupanja na
snagu ovog zakona.
Do obrazovanja Komisije iz člana
13. ovog zakona, a najkasnije do isteka roka od devet meseci od dana stupanja
na snagu ovog zakona, njene poslove u postupku izdavanja dozvole za rad vršiće
Komisija za akreditaciju visokog obrazovanja, osnovana odlukom Republičkog
saveta iz člana 110. stav 2. ovog zakona.
Do obrazovanja Konferencije
akademija strukovnih studija poslove iz njene nadležnosti obavljaće telo koje
čine direktori viših škola koje su dobile rešenje o ispunjenosti uslova za
početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na snagu ovog zakona.
Nacionalni savet će u roku od
devet meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona utvrditi listu
obrazovno-naučnih, obrazovno-umetničkih i stručnih oblasti, u okviru polja iz
člana 27. ovog zakona.
Do utvrđivanja liste iz stava 1.
ovog člana, odgovarajućim oblastima smatraju se oblasti utvrđene statutima
visokoškolskih ustanova iz kojih se izdaju diplome, u skladu sa Zakonom o
univerzitetu ("Službeni glasnik RS", broj 21/02).
Ministar će u roku od šest meseci
od dana stupanja na snagu ovog zakona doneti podzakonske akte, u skladu sa ovim
zakonom.
Lista zvanja iz člana 95. stav 7.
ovog zakona utvrdiće se najkasnije u roku od godinu dana od dana stupanja na
snagu ovog zakona.
Postupak akreditacije i dobijanja
dozvole za rad univerziteta, fakulteta, odnosno akademija umetnosti koji su
dobili rešenje o ispunjenosti uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do
stupanja na snagu ovog zakona sprovešće se najkasnije u roku od tri godine od
dana obrazovanja Komisije za akreditaciju.
Univerziteti i fakulteti, odnosno
akademije umetnosti u sastavu univerziteta, koji su dobili rešenje o
ispunjenosti uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na snagu
ovog zakona, smatraće se da imaju dozvolu za rad do okončanja postupka iz stava
1. ovog člana.
Fakulteti, odnosno akademije
umetnosti van sastava univerziteta, a koji su dobili rešenje o ispunjenosti
uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na snagu ovog
zakona, smatraće se da imaju dozvolu za rad kao visoke škole do okončanja
postupka iz stava 1. ovog člana.
Nastavni planovi i programi koje
izvode visokoškolske ustanove iz ovog člana smatraće se odobrenim, odnosno
akreditovanim studijskim programima do okončanja postupka iz stava 1. ovog
člana.
Univerziteti, fakulteti, odnosno
akademije umetnosti usaglasiće svoju organizaciju i opšte akte sa ovim zakonom
u roku od dve godine od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Fakulteti čiji je osnivač
Republika, osnovani do dana stupanja na snagu ovog zakona, zadržavaju svojstvo
pravnog lica, osim ako odlukom svog nadležnog organa to svojstvo ne prenesu na
univerzitet, u roku od 90 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Univerzitet, polazeći od odluka iz
stava 1. ovog člana, donosi akt o reorganizaciji univerziteta kojim usklađuje
svoju organizaciju sa ovim zakonom, utvrđuje status ustanova sa svojstvom
pravnog lica u svom sastavu iz člana 34, u vezi sa članom 47. stav 7. ovog
zakona, odnosno osniva visokoškolske jedinice u svom sastavu bez svojstva
pravnog lica, u roku od godinu dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Akt o reorganizaciji iz stava 2.
ovog člana donosi savet univerziteta, na predlog naučno-nastavnog, odnosno
nastavno-umetničkog veća.
Ustanovama i jedinicama u sastavu
univerziteta koje ne ispunjavaju uslove iz člana 47. stav 7. ovog zakona
prestaje status pravnog lica danom određenim aktom o reorganizaciji, a
najkasnije u roku od dve godine od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Univerzitet iz stava 2. ovog
člana, fakulteti, odnosno druge visokoškolske jedinice koje osniva univerzitet,
preuzimaju prava i obaveze ustanova i organizacija iz stava 4. ovog člana, u
skladu sa aktom o reorganizaciji.
Više škole koje su dobile rešenje
o ispunjenosti uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na
snagu ovog zakona nastavljaju sa radom, ali bez mogućnosti upisa novih
studenata posle školske 2006/2007. godine.
Više škole iz stava 1. ovog člana
dužne su da podnesu zahtev za izdavanje dozvole za rad u roku od godinu dana od
dana stupanja na snagu ovog zakona.
Viša škola koja dobije dozvolu za
rad nastavlja da radi kao visokoškolska ustanova, u skladu sa dozvolom za rad.
Viša škola koja ne dobije dozvolu
za rad prestaje sa radom u roku od dve godine od dana donošenja rešenja o
odbijanju zahteva za izdavanje dozvole za rad.
Visokoškolska ustanova iz stava 3.
ovog člana konstituisaće organe upravljanja, stručne organe, studentski
parlament i izvršiće izbor organa poslovođenja u skladu sa ovim zakonom u roku
od tri meseca od dana dobijanja dozvole za rad.
Do konstituisanja organa iz stava
5. ovog člana na rad visokoškolske ustanove primenjuju se propisi koji su
važili do dana stupanja na snagu ovog zakona.
Konstituisanje organa upravljanja,
stručnih organa i studentskog parlamenta, kao i izbor organa poslovođenja
univerziteta, odnosno fakulteta iz člana 118. ovog zakona, u skladu sa ovim
zakonom, izvršiće se u roku od tri meseca od dana donošenja akta o
reorganizaciji univerziteta.
Konstituisanjem organa
upravljanja, stručnih organa i studentskog parlamenta, kao i izborom organa
poslovođenja iz stava 1. ovog člana, prestaje mandat članovima organa upravljanja
i stručnih organa konstituisanih po propisima koji su važili do stupanja na
snagu ovog zakona, kao i mandat organa poslovođenja izabranih po tim propisima.
Organ poslovođenja visokoškolske
ustanove imenuje komisiju za sprovođenje izbora za studentski parlament, koja
utvrđuje postupak izbora u roku od dva meseca od dana donošenja akta o
reorganizaciji univerziteta i sprovodi izbore.
Započeti izbori u zvanje
nastavnika i saradnika prema propisima koji su važili do dana stupanja na snagu
ovog zakona okončaće se po tim propisima, u roku od šest meseci od dana
stupanja na snagu ovog zakona.
Nastavnici, izuzev profesora viših
škola, i saradnici izabrani po propisima koji su važili do stupanja na snagu
ovog zakona obavljaće poslove nastavnika, odnosno saradnika, do isteka vremena
na koje su birani.
Profesor više škole koji ispunjava
uslove za izbor u zvanje profesora strukovnih studija prema odredbama ovog
zakona, smatra se da ima zvanje profesora strukovnih studija.
Profesor više škole koji ne
ispunjava uslove za izbor u zvanje profesora strukovnih studija prema odredbama
ovog zakona, a ima najmanje 15 godina radnog staža na poslovima nastavnika na
dan stupanja na snagu ovog zakona, smatra se da ima zvanje profesora strukovnih
studija.
Profesor više škole koji ne
ispunjava uslove za izbor u zvanje profesora strukovnih studija prema odredbama
ovog zakona, a nema najmanje 15 godina radnog staža na poslovima nastavnika na
dan stupanja na snagu ovog zakona, smatra se da ima zvanje predavača.
Lica izabrana u zvanje asistenta
pripravnika, odnosno asistenta, po propisima koji su važili do stupanja na snagu
ovog zakona imaju pravo da budu ponovo izabrana u isto zvanje na period u
trajanju od tri godine.
Studenti upisani na osnovne
studije i na studije na višim školama do stupanja na snagu ovog zakona mogu
završiti ove studije po započetom nastavnom planu i programu, uslovima i
pravilima studija, najkasnije do kraja školske 2017/2018. godine, odnosno do
kraja školske 2018/2019. godine za studente upisane na integrisane studije iz
polja medicinskih nauka.
Studenti upisani do stupanja na
snagu ovog zakona na studije na višim školama koje ne dobiju dozvolu za rad
mogu završiti studije po započetom nastavnom planu i programu, uslovima i
pravilima studija u roku od dve godine od dana donošenja rešenja o odbijanju
zahteva za izdavanje dozvole za rad.
Studenti upisani na magistarske
studije do stupanja na snagu ovog zakona imaju pravo da završe studije po
započetom planu i programu, uslovima i pravilima studija, najkasnije do kraja
školske 2017/2018. godine.
Studenti upisani na doktorske
studije, odnosno kandidati koji su prijavili doktorsku disertaciju do stupanja
na snagu ovog zakona, imaju pravo da završe studije po započetom planu i
programu, uslovima i pravilima studija, odnosno da steknu naučni stepen doktora
nauka, najkasnije do kraja školske 2017/2018. godine.
Studenti iz stava 1. ovog člana
imaju pravo da nastave započete studije po studijskom programu koji je donet u
skladu sa odredbama ovog zakona, na način i po postupku utvrđenim opštim aktom
visokoškolske ustanove.
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj školskoj godini finansira iz budžeta ako
u školskoj 2009/2010, odnosno 2010/2011. godini ostvari najmanje 48 ESPB bodova
i rangira se u okviru ukupnog broja studenata čije se studije finansiraju iz
budžeta, u skladu sa ovim zakonom.
Rangiranje studenata iz stava 1.
ovog člana obuhvata studente upisane iste školske godine na određeni studijski
program, a vrši se polazeći od broja ostvarenih ESPB bodova i postignutog
uspeha u savlađivanju studijskog programa, na način i po postupku utvrđenim
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Studenti upisani u prvu godinu
osnovnih studija školske 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011,
2011/2012, 2012/2013. i 2013/2014. godine zadržavaju pravo da se finansiraju iz
budžeta najduže godinu dana po isteku redovnog trajanja studija.
Student koji ne ostvari pravo iz
stava 1. ovog člana u narednoj školskoj godini nastavlja studije u statusu
studenta koji se sam finansira.
Visokoškolska ustanova za studente
iz stava 3. ovog člana uređuje odgovarajući način izvođenja nastave, odnosno
polaganja ispita u skladu sa statutom visokoškolske ustanove.
Student koji se finansira iz
budžeta može u tom statusu da ima upisan samo jedan studijski program na istom
nivou studija.
U postupku uvođenja i primene ESPB
bodova visokoškolska ustanova je dužna da prati rezultate postignute na ispitu,
kao i druge odgovarajuće pokazatelje opterećenja studenata i da pribavi
mišljenje studenata o efektivnom opterećenju u savlađivanju programskih
sadržaja.
Na osnovu pokazatelja iz stava 1.
ovog člana visokoškolska ustanova prilagođava vrednost bodova dodeljenih
pojedinim predmetima.
Licu koje je steklo ili stekne
pravo na javnu ispravu prema propisima koji su važili do dana stupanja na snagu
ovog zakona, visokoškolska ustanova izdaje javnu ispravu na obrascu propisanom
do stupanja na snagu ovog zakona.
Na javne isprave iz stava 1. ovog
člana primenjuju se odredbe čl. 101-103. ovog zakona.
Stručni, akademski, odnosno naučni
naziv stečen prema propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona, u
pogledu prava koja iz njega proizlaze, izjednačen je sa odgovarajućim stručnim,
akademskim, odnosno naučnim nazivom utvrđenim ovim zakonom, i to:
1) stručni naziv stečen
završavanjem:
- studija na višoj školi, u
trajanju do tri godine, izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 3.
ovog zakona,
- dela studijskog programa
osnovnih studija na fakultetu, čijim završavanjem se stiče prvi stepen visokog
obrazovanja, izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 1. ovog
zakona,
- osnovnih studija na fakultetu, u
trajanju od tri godine, izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 1.
ovog zakona,
- osnovnih studija na fakultetu, u
trajanju od četiri do šest godina, izjednačen je sa akademskim nazivom iz člana
95. stav 6. ovog zakona;
2) akademski naziv stečen
završavanjem:
- specijalističkih studija na
fakultetu izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 4. ovog zakona;
3) naučni stepen doktora nauka
stečen završavanjem doktorskih studija, odnosno odbranom doktorske disertacije,
izjednačen je sa naučnim nazivom doktora nauka iz člana 95. stav 8. ovog
zakona.
Lice koje je steklo, ili stekne
odgovarajući akademski, stručni ili naučni naziv (u daljem tekstu: naziv) prema
propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona, zadržava pravo na
njegovo korišćenje u skladu sa propisima prema kojima ih je steklo.
Lica koja su prema propisima koji
su važili do dana stupanja na snagu ovog zakona stekla akademski naziv magistra
nauka mogu steći akademski naziv doktora nauka odbranom doktorske disertacije
prema propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona, najkasnije u
roku od sedam godina od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Lica sa zvanjem magistra nauka
koja nisu ostvarila pravo iz stava 1. ovog člana, mogu se upisati na treću
godinu doktorskih akademskih studija u odgovarajućoj oblasti, u skladu sa ovim
zakonom.
Započeti postupci po zahtevu za
nostrifikaciju, odnosno ekvivalenciju, prema propisima koji su važili do
stupanja na snagu ovog zakona, okončaće se po tim propisima u roku od šest
meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Započeti postupci za osnivanje,
odnosno dobijanje rešenja o ispunjenosti uslova za rad prema propisima koji su
važili do dana stupanja na snagu ovog zakona, okončaće se po tim propisima u
roku od šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Danom stupanja na snagu ovog
zakona prestaje da važi Zakon o višoj školi ("Službeni glasnik RS",
br. 50/92, 39/93, 53/93, 67/93, 48/94 i 24/96), Zakon o univerzitetu
("Službeni glasnik RS", broj 21/02), a Zakon o stručnim nazivima
("Službeni glasnik SRS", br. 31/77 i 17/85) prestaje da važi istekom
roka iz člana 115. ovog zakona.
Podzakonski akti doneti na osnovu
zakona iz stava 1. ovog člana primenjivaće se i posle prestanka važenja
navedenih zakona, sve do donošenja odgovarajućih propisa prema ovom zakonu,
osim ako su u suprotnosti sa odredbama ovog zakona.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmeni i dopuni
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 97/2008)
(Prestao da važi)
Ovaj zakon stupa na snagu narednog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 44/2010)
Lica koja su stekla ili steknu
akademski naziv magistra nauka prema propisima koji su važili do dana stupanja
na snagu ovog zakona mogu steći naučni naziv doktora nauka odbranom doktorske
disertacije prema propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona
najkasnije do kraja školske 2015/2016. godine.
Članovi Nacionalnog saveta
izabrani do stupanja na snagu ovog zakona obavljaće dužnost do izbora novog
Nacionalnog saveta u skladu sa ovim zakonom.
Narodna skupština će u roku od
šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona izabrati članove Nacionalnog
saveta do punog sastava utvrđenog ovim zakonom.
Nacionalni savet utvrdiće
standarde iz člana 3. ovog zakona i uskladiće Pravilnik o Listi stručnih,
akademskih i naučnih naziva ("Službeni glasnik RS", br. 30/07, 112/08
i 72/09) sa ovim zakonom u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog
zakona.
Postupci akreditacije, odnosno
izdavanja dozvole za rad, započeti do stupanja na snagu ovog zakona, okončaće
se primenom propisa prema kojima su započeti.
Danom stupanja na snagu ovog
zakona prestaje da važi član 2. Zakona o izmeni i dopuni Zakona o visokom
obrazovanju "Službeni glasnik RS", broj 97/08).
Ovaj zakon stupa na snagu narednog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 93/2012, 89/2013 i 99/2014)
Odredba člana 4. ovog zakona
(izmenjeni član 90. stav 7) primenjuje se od školske 2015/2016. godine.
Broj ispitnih rokova u školskoj
2012/2013. godini je šest, a u školskoj 2013/2014. godini je šest, a termini
održavanja ispitnih rokova utvrđuju se statutom visokoškolske ustanove.
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj godini finansira iz budžeta ako u
školskoj 2011/2012. godini ostvari najmanje 48 ESPB bodova i rangira se u
okviru ukupnog broja studenata čije se studije finansiraju iz budžeta u skladu
sa ovim zakonom, odnosno ako u školskoj 2012/2013. godini ostvari najmanje 48
ESPB bodova i rangira se u okviru broja studenata čije se studije finansiraju
iz budžeta u skladu sa ovim zakonom.
Ovaj zakon stupa na snagu danom
objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 99/2014)
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj godini finansira iz budžeta ako u
školskoj 2013/2014, odnosno 2014/2015. godini ostvari najmanje 48 ESPB bodova i
rangira se u okviru ukupnog broja studenata čije se studije finansiraju iz
budžeta u skladu sa ovim zakonom.
Ministar će u roku od godinu dana
od dana stupanja na snagu ovog zakona doneti podzakonska akta u skladu sa ovim
zakonom.
Vlada će u roku od šest meseci od
dana stupanja na snagu ovog zakona doneti akt kojim će na poseban način urediti
priznavanje visokoškolskih isprava i vrednovanje studijskih programa
univerziteta sa teritorije Autonomne pokrajine Kosovo i Metohija koji obavljaju
delatnost u skladu sa Rezolucijom 1244 Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija,
kao i druga pitanja od značaja za utvrđivanje prava u pogledu nastavka
obrazovanja, odnosno zapošljavanja imalaca visokoškolskih isprava sa teritorije
Autonomne pokrajine Kosovo i Metohija.
Visokoškolske ustanove čiji
osnivač nije Republika uskladiće svoj osnivački akt sa odredbama ovog zakona u
roku od dva meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Konferencija univerziteta Srbije i
Konferencija akademija strukovnih studija će u roku od šest meseci od dana
stupanja na snagu ovog zakona predložiti Nacionalnom savetu minimalne uslove za
izbor u zvanja nastavnika, a Nacionalni savet će u roku od tri meseca od dana
dobijanja predloga utvrditi minimalne uslove za izbor u zvanja nastavnika iz
člana 11. tačka 13. Zakona.
Nacionalni savet će u roku od šest
meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona proširiti listu stručnih,
akademskih i naučnih naziva i utvrditi nazive kvalifikacija za priznate strane
visokoškolske isprave iz člana 30. ovog zakona (član 105b stav 8).
Vlada će u roku od tri meseca od
dana stupanja na snagu ovog zakona imenovati predstavnike osnivača u savet
visokoškolske ustanove čiji je osnivač Republika, i to u slučaju kada je
dosadašnjim članovima mandat iz člana 51. stav 4. Zakona istekao, odnosno u
slučaju kada nisu bili imenovani.
Postupci za priznavanje strane
visokoškolske isprave koji su započeti do stupanja na snagu ovog zakona
okončaće se prema propisima po kojima su započeti, a najkasnije u roku od 90
dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Ukoliko se postupak iz stava 1.
ovog člana ne okonča u roku iz stava 1. ovog člana, podnosilac zahteva za
priznavanje strane visokoškolske isprave ima pravo da mu se zahtev rešava po
odredbama ovog zakona.
Ministarstvo će obrazovati
ENIC/NARIC centar u roku od šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Do početka rada ENIC/NARIC centra,
postupak profesionalnog priznavanja sprovodiće samostalna visokoškolska
ustanova shodnom primenom odredaba ovog zakona.
Univerzitet je dužan da ustanovi
javni digitalni repozitorijum iz člana 8. ovog zakona u roku od šest meseci od
dana stupanja na snagu ovog zakona u kome će se čuvati doktorske disertacije
koje su odbranjene od dana stupanja na snagu ovog zakona.
U repozitorijumu iz stava 1. ovog
člana mogu se čuvati i doktorske disertacije koje su odbranjene pre stupanja na
snagu ovog zakona, u skladu sa mogućnostima ustanove.
Studenti iz zemalja Evropske unije
moći će da se upisuju na visokoškolske ustanove u statusu studenta koji se
finansira iz budžeta od dana pristupanja Republike Srbije Evropskoj uniji.
U Zakonu o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju ("Službeni glasnik RS", broj 93/12), u
članu 6. stav 1. reči: "školske 2014/2015" zamenjuju se rečima:
"školske 2015/2016".
Broj ispitnih rokova u školskoj
2014/2015. godini je pet, a termini održavanja ispitnih rokova utvrđuju se
aktom visokoškolske ustanove.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije",
osim člana 3. stav 1. ovog zakona (izmenjeni član 14. stav 4), koji se
primenjuje od 1. januara 2015. godine.
Samostalni članovi Zakona o izmenama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 68/2015)
Samostalne visokoškolske ustanove
će u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona usaglasiti svoje
opšte akte sa ovim zakonom.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana
od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 87/2016)
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj godini finansira iz budžeta ako u
školskoj 2014/2015, odnosno školskoj 2015/2016. godini ostvari najmanje 48 ESPB
bodova i rangira se u okviru ukupnog broja studenata čije se studije
finansiraju iz budžeta u skladu sa zakonom.
Samostalne visokoškolske ustanove
usaglasiće svoje opšte akte sa ovim zakonom u roku od tri meseca od dana
stupanja na snagu ovog zakona.
Ovaj zakon stupa na snagu narednog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
ZAKON
O VISOKOM OBRAZOVANJU
("Sl.
glasnik RS", br. 76/2005, 100/2007 - autentično tumačenje, 97/2008,
44/2010, 93/2012, 89/2013, 99/2014, 45/2015 - autentično tumačenje, 68/2015 i
87/2016)
|
Ovim zakonom uređuje se sistem
visokog obrazovanja, uslovi i način obavljanja delatnosti visokog obrazovanja,
finansiranje, kao i druga pitanja od značaja za obavljanje ove delatnosti.
Delatnost visokog obrazovanja od posebnog
je značaja za Republiku Srbiju (u daljem tekstu: Republika) i deo je
međunarodnog, a posebno evropskog, obrazovnog, naučnog, odnosno umetničkog
prostora.
Ciljevi visokog obrazovanja jesu:
1) prenošenje naučnih, stručnih i
umetničkih znanja i veština;
2) razvoj nauke i unapređivanje
umetničkog stvaralaštva;
3) obezbeđivanje naučnog, stručnog
i umetničkog podmlatka;
4) pružanje mogućnosti pojedincima
da pod jednakim uslovima steknu visoko obrazovanje i da se obrazuju tokom
čitavog života;
5) bitno povećanje broja
stanovnika sa visokim obrazovanjem.
Delatnost visokog obrazovanja
zasniva se na sledećim principima:
1) akademske slobode;
2) autonomija;
3) jedinstvo nastave i naučnoistraživačkog,
odnosno umetničkog rada;
4) otvorenost prema javnosti i
građanima;
5) uvažavanje humanističkih i
demokratskih vrednosti nacionalne i evropske tradicije i vrednosti kulturnog
nasleđa;
6) poštovanje ljudskih prava i
građanskih sloboda, uključujući zabranu svih vidova diskriminacije;
7) usklađivanje sa evropskim
sistemom visokog obrazovanja i unapređivanje akademske mobilnosti nastavnog
osoblja i studenata;
8) učešće studenata u upravljanju
i odlučivanju, posebno u vezi sa pitanjima koja su od značaja za kvalitet
nastave;
9) ravnopravnost visokoobrazovnih
ustanova bez obzira na oblik svojine, odnosno na to ko je osnivač;
10) afirmacija konkurencije
obrazovnih i istraživačkih usluga radi povećanja kvaliteta i efikasnosti
visokoškolskog sistema;
11) obezbeđivanje kvaliteta i
efikasnosti studiranja.
Akademske slobode jesu:
1) sloboda naučnoistraživačkog
rada i umetničkog stvaralaštva, uključujući slobodu objavljivanja i javnog
predstavljanja naučnih rezultata i umetničkih dostignuća;
2) sloboda izbora metoda
interpretacije nastavnih sadržaja;
3) sloboda izbora studijskih
programa.
Autonomija univerziteta i drugih
visokoškolskih ustanova podrazumeva, u skladu sa ovim zakonom:
1) pravo na utvrđivanje studijskih
programa;
2) pravo na utvrđivanje pravila
studiranja i uslova upisa studenata;
3) pravo na uređenje unutrašnje
organizacije;
4) pravo na donošenje statuta i
izbor organa upravljanja i drugih organa, u skladu sa ovim zakonom;
5) pravo na izbor nastavnika i
saradnika;
6) pravo na izdavanje javnih
isprava;
7) pravo na raspolaganje
finansijskim sredstvima, u skladu sa zakonom;
8) pravo na korišćenje imovine, u
skladu sa zakonom;
9) pravo na odlučivanje o
prihvatanju projekata i o međunarodnoj saradnji.
Prava iz stava 1. ovog člana
ostvaruju se uz poštovanje principa otvorenosti prema javnosti i građanima.
Prostor visokoškolske ustanove
nepovrediv je i u njega ne mogu ulaziti pripadnici organa nadležnog za
unutrašnje poslove bez dozvole nadležnog organa te ustanove, osim u slučaju
ugrožavanja opšte sigurnosti, života, telesnog integriteta, zdravlja ili
imovine.
Pravo na visoko obrazovanje imaju
sva lica sa prethodno stečenim srednjim obrazovanjem, bez obzira na rasu, boju
kože, pol, seksualnu orijentaciju, etničko, nacionalno ili socijalno poreklo,
jezik, veroispovest, političko ili drugo mišljenje, status stečen rođenjem,
postojanje senzornog ili motornog hendikepa ili imovinsko stanje.
Izuzetno, pod uslovima određenim
statutom visokoškolske ustanove, pravo na visoko obrazovanje ima i lice bez
stečenog srednjeg obrazovanja koje konkuriše za upis na studijske programe iz
umetničkih oblasti.
Visokoškolska ustanova utvrđuje, u
skladu sa zakonom, kriterijume na osnovu kojih se obavlja klasifikacija i izbor
kandidata za upis (uspeh u prethodnom obrazovanju, vrsta prethodnog
obrazovanja, posebna znanja, veštine ili sposobnosti i sl.).
Nacionalni savet za visoko
obrazovanje (u daljem tekstu: Nacionalni savet) obrazuje se radi obezbeđivanja
razvoja i unapređenja kvaliteta visokog obrazovanja.
Nacionalni savet ima 21 člana,
koje bira Narodna skupština Republike Srbije (u daljem tekstu: Narodna
skupština), i to:
1) 12 članova iz reda redovnih
profesora, vrhunskih naučnika u zvanju naučnog savetnika, odnosno umetnika sa
međunarodno priznatim radovima ili osvedočenim doprinosom nacionalnoj kulturi,
vodeći računa o zastupljenosti obrazovno-naučnih, odnosno obrazovno-umetničkih
polja, kao i zastupljenosti instituta u sastavu univerziteta na predlog
Konferencije univerziteta;
2) dva člana iz reda profesora
strukovnih studija, na predlog Konferencije akademija strukovnih studija;
3) sedam članova iz reda
istaknutih ličnosti iz oblasti nauke, kulture, prosvete, umetnosti, odnosno
privrede, od kojih šest članova na predlog Vlade Republike Srbije (u daljem
tekstu: Vlada) od kojih je jedan predstavnik Kosova i Metohije sa Univerziteta
u Prištini sa sedištem u Kosovskoj Mitrovici, a jednog člana na predlog
nadležnog organa Autonomne pokrajine Vojvodine.
U radu Nacionalnog saveta sa
pravom odlučivanja u pitanjima iz člana 11. tač. 7) - 11) učestvuju dva
predstavnika studenata koje određuju studentske konferencije, na period od dve
godine.
Kada se na jeziku nacionalne
manjine u celini ili delimično izvodi nastava u okviru visokog obrazovanja,
predstavnik nacionalnog saveta nacionalne manjine sa pravom odlučivanja
učestvuje u radu Nacionalnog saveta.
Konferencija univerziteta, odnosno
Konferencija akademija strukovnih studija, objavljuje javni poziv za
prijavljivanje kandidata za članove Nacionalnog saveta.
Rok za prijavljivanje kandidata za
članove Nacionalnog saveta jeste 20 dana od dana objavljivanja javnog poziva.
Lista prijavljenih kandidata
stavlja se na uvid javnosti u roku od 10 dana od isteka roka za prijavljivanje
kandidata.
Primedbe i predlozi u vezi sa
prijavljenim kandidatima mogu se dostaviti u roku od 30 dana od dana stavljanja
liste kandidata na uvid javnosti.
Konferencija univerziteta, odnosno
Konferencija akademija strukovnih studija, upućuje predlog, vodeći računa i o
broju studenata i broju nastavnika i saradnika univerziteta, od najviše 15,
odnosno najviše tri kandidata Narodnoj skupštini u roku od 30 dana po isteku
roka za dostavljanje primedaba i predloga.
Vlada upućuje Narodnoj skupštini
predlog iz stava 1. tačka 3) ovog člana, u roku od 90 dana od dana
objavljivanja javnih poziva iz stava 2. ovog člana.
Član Nacionalnog saveta ne može
biti lice izabrano, postavljeno ili imenovano na funkciju u državnom organu,
organu teritorijalne autonomije ili lokalne samouprave, u organ političke
stranke ili na dužnost organa poslovođenja visokoškolske ustanove.
Mandat članova Nacionalnog saveta
traje četiri godine. Isto lice može biti izabrano za člana Nacionalnog saveta
najviše dva puta.
Narodna skupština razrešava člana
Nacionalnog saveta pre isteka mandata, i to:
1) na lični zahtev;
2) ako ne ispunjava dužnosti člana
Nacionalnog saveta ili svojim postupcima povredi ugled te dužnosti, a na
predlog Konferencije univerziteta, Konferencije akademija strukovnih studija,
Vlade, odnosno nadležnog organa Autonomne pokrajine Vojvodine - za članove čiji
izbor predlaže;
3) ukoliko nastupi uslov iz stava
8. ovog člana.
Nacionalni savet bira predsednika
iz reda svojih članova.
Članovi Nacionalnog saveta imaju
pravo na naknadu za rad u visini koju utvrdi Narodna skupština, na predlog
nadležnog odbora Narodne skupštine.
Nacionalni savet:
1) prati razvoj visokog
obrazovanja i njegovu usklađenost sa evropskim i međunarodnim standardima;
2) predlaže ministarstvu nadležnom
za poslove visokog obrazovanja (u daljem tekstu: Ministarstvo) politiku visokog
obrazovanja;
3) daje mišljenje o politici upisa
na visokoškolske ustanove;
4) daje mišljenje u postupku
donošenja propisa kojima se uređuju pitanja od značaja za delatnost visokog
obrazovanja;
5) predlaže Vladi normative i
standarde rada visokoškolskih ustanova, kao i materijalna sredstva za njihovo
ostvarivanje, po pribavljenom mišljenju Konferencije univerziteta i
Konferencije akademija strukovnih studija;
6) utvrđuje naučne, umetničke,
odnosno stručne oblasti u okviru polja iz člana 27. ovog zakona, na predlog
Konferencije univerziteta i Konferencije akademija strukovnih studija;
7) utvrđuje standarde za
samovrednovanje i ocenjivanje kvaliteta visokoškolskih ustanova;
8) utvrđuje standarde i postupak
za spoljašnju proveru kvaliteta visokoškolskih ustanova;
9) utvrđuje standarde za početnu
akreditaciju;
10) utvrđuje standarde i postupak
za akreditaciju visokoškolskih ustanova;
11) utvrđuje standarde i postupak
za akreditaciju studijskih programa;
12) odlučuje u drugom stepenu po
žalbama u postupku akreditacije;
13) utvrđuje minimalne uslove za
izbor u zvanja nastavnika, na predlog Konferencije univerziteta, odnosno
Konferencije akademija strukovnih studija, imajući u vidu odgovarajuće
kriterijume ministarstva nadležnog za naučnoistraživačku delatnost;
14) utvrđuje listu stručnih,
akademskih i naučnih naziva sa naznakom zvanja odgovarajućeg stepena studija iz
odgovarajućih oblasti i skraćenice stručnih, akademskih i naučnih naziva;
14a) predlaže Ministarstvu
nacionalni okvir kvalifikacija za nivo visokog obrazovanja;
15) obavlja i druge poslove, u skladu
sa zakonom.
Akti iz tač. 6)-11) i tač. 13) i
14) ovog člana objavljuju se u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Rad Nacionalnog saveta je javan.
Nacionalni savet, za potrebe svog
rada, može da obrazuje posebna radna tela.
Sredstva za rad Nacionalnog saveta
i njegovih radnih tela obezbeđuju se u budžetu Republike.
Stručne, administrativno-tehničke
i informatičke poslove za potrebe Nacionalnog saveta i njegovih radnih tela
obavlja Ministarstvo.
Nacionalni savet podnosi Narodnoj
skupštini izveštaj o svom radu najmanje jedanput godišnje.
Nacionalni savet donosi poslovnik
o svom radu.
Radi obavljanja poslova
akreditacije, provere kvaliteta visokoškolskih ustanova i jedinica u njihovom
sastavu i vrednovanja studijskih programa, Nacionalni savet obrazuje posebno
radno telo - Komisiju za akreditaciju i proveru kvaliteta (u daljem tekstu:
Komisija).
Komisija ima 17 članova.
Članove Komisije bira Nacionalni
savet i to:
1) po tri iz svakog
obrazovno-naučnog, odnosno obrazovno-umetničkog polja, iz člana 27. ovog
zakona, iz reda istaknutih redovnih profesora, naučnika, umetnika i stručnjaka,
na predlog Konferencije univerziteta,
2) dva, iz reda profesora strukovnih
studija, na predlog Konferencije akademija strukovnih studija.
U postupku utvrđivanja predloga iz
stava 3. ovog člana, ovlašćeni predlagač objavljuje javni poziv za
prijavljivanje kandidata za članove Komisije.
Rok za prijavljivanje kandidata za
članove Komisije jeste 15 dana od dana objavljivanja javnog poziva.
Lista prijavljenih kandidata
stavlja se na uvid javnosti u roku od osam dana od isteka roka za
prijavljivanje kandidata.
Primedbe i predlozi u vezi sa
prijavljenim kandidatima mogu se dostaviti u roku od 30 dana od dana stavljanja
liste prijavljenih kandidata na uvid javnosti.
Nakon razmatranja primedaba i
predloga iz stava 7. ovog člana ovlašćeni predlagač utvrđuje predlog od
najviše:
1) po pet kandidata iz svakog
obrazovno-naučnog, odnosno obrazovno-umetničkog polja, kada je predlagač
Konferencija univerziteta,
2) tri kandidata, kada je
predlagač Konferencija akademija strukovnih studija,
i upućuje ga Nacionalnom savetu u
roku od 15 dana od isteka roka iz stava 7. ovog člana, uzimajući u obzir te
primedbe i predloge.
Nacionalni savet bira članove
Komisije u roku od 30 dana od dana prijema predloga iz stava 8. ovog člana.
Član Komisije ne može biti lice
izabrano, postavljeno ili imenovano na funkciju u državnom organu, organu
teritorijalne autonomije ili lokalne samouprave, u organ političke stranke ili
nevladine organizacije koja se bavi obrazovanjem ili na dužnost organa
poslovođenja visokoškolske ustanove.
Mandat člana Komisije traje četiri
godine. Isto lice može biti izabrano za člana Komisije najviše dva puta.
Nacionalni savet razrešava člana
Komisije pre isteka mandata:
1) na lični zahtev;
2) ako nesavesno obavlja poslove u
Komisiji ili svojim postupcima povredi ugled dužnosti koju obavlja, a na
obrazloženi predlog Konferencije univerziteta;
3) ukoliko nastupi uslov iz stava
10. ovog člana;
4) ukoliko se bez opravdanog
razloga ne okonča postupak akreditacije u propisanom roku u oblasti za koju je
član Komisije zadužen.
Komisija radi i odlučuje na
sednicama, u skladu sa poslovnikom koji donosi.
Komisija bira predsednika iz reda
svojih članova.
Komisija najmanje jedanput
godišnje podnosi Nacionalnom savetu izveštaj o svom radu, o čemu Nacionalni
savet obaveštava javnost i dostavlja ga Narodnoj skupštini.
Sredstva za rad Komisije
obezbeđuju se u budžetu Republike Srbije. Visinu naknade za akreditaciju
utvrđuje Komisija, uz saglasnost Nacionalnog saveta i Vlade. Naknada za
akreditaciju visokoškolske ustanove uplaćuje se na račun propisan za uplatu
javnih prihoda budžeta Republike Srbije. Visinu naknade za akreditaciju
utvrđuje Nacionalni savet, uz saglasnost Vlade.
Članovi Komisije imaju pravo na naknadu
za rad u visini koju utvrdi Narodna skupština, na predlog nadležnog odbora
Narodne skupštine.
Komisija:
1) predlaže Nacionalnom savetu
standarde za početnu akreditaciju;
2) predlaže Nacionalnom savetu
standarde i postupak za akreditaciju visokoškolskih ustanova;
3) predlaže Nacionalnom savetu
standarde i postupak za akreditaciju studijskih programa;
4) predlaže Nacionalnom savetu
standarde za samovrednovanje i ocenjivanje kvaliteta visokoškolskih ustanova;
5) predlaže Nacionalnom savetu
standarde i postupak za spoljašnju proveru kvaliteta visokoškolskih ustanova;
6) pomaže i sarađuje sa
visokoškolskim ustanovama i jedinicama u njihovom sastavu u obezbeđivanju i
unapređenju njihovog kvaliteta;
7) sprovodi postupak akreditacije
ustanova i studijskih programa u oblasti visokog obrazovanja, odlučuje o
zahtevu za akreditaciju i izdaje uverenje o akreditaciji na obrascu čiju
sadržinu utvrđuje;
8) stara se o harmonizaciji
standarda i procedura u oblasti akreditacije, u okviru evropskog prostora
visokog obrazovanja;
9) sačinjava izveštaj o početnoj
akreditaciji u postupku izdavanja dozvole za rad;
10) obavlja i druge poslove u
skladu sa aktom o obrazovanju Komisije.
Za potrebe sprovođenja postupaka
iz stava 1. tač. 7) i 9) ovog člana, Komisija obrazuje stručne timove i imenuje
njihove članove (u daljem tekstu: recenzenti), koji razmatraju pojedinačne
zahteve za sprovođenje postupaka, a čiji rad se finansira iz istih izvora kao i
rad Komisije.
Komisija imenuje recenzente na
osnovu javnog poziva, iz reda međunarodno priznatih domaćih i inostranih
univerzitetskih nastavnika, naučnika, umetnika ili stručnjaka, a u slučaju da
je reč o studijskom programu specifično nacionalnog karaktera - iz reda
priznatih domaćih univerzitetskih nastavnika, naučnika, umetnika ili
stručnjaka.
Kod akreditacije studijskog
programa doktorskih studija najmanje jedan recenzent mora biti nastavnik,
naučnik ili umetnik zaposlen na visokoškolskoj, odnosno naučnoj ustanovi iz
inostranstva, koji ispunjava uslove da bude mentor na tom studijskom programu,
u skladu sa standardima iz člana 11. stav 1. tačka 11) ovog zakona.
Recenzent Komisiji dostavlja svoj
izveštaj u roku od 60 dana od dana prijema zahteva Komisije.
Komisija dostavlja Nacionalnom
savetu konačan izveštaj koji je trajno dostupan javnosti na zvaničnoj internet
stranici Komisije, a koji sadrži sve podatke o ispunjenosti, odnosno
neispunjenosti propisanih standarda.
Komisija obezbeđuje zaštitu
podataka o tome kojem od recenzenata je podnet zahtev iz stava 4. ovog člana.
Recenzenti imaju pravo na naknadu
za rad u skladu sa aktom koji donosi Nacionalni savet.
U sprovođenju postupaka iz stava
1. tač. 7) i 9) ovog člana Komisija može koristiti usluge međunarodnih
organizacija i asocijacija iz oblasti obezbeđivanja kvaliteta visokog
obrazovanja, u skladu sa aktom koji donosi Nacionalni savet.
Samostalna visokoškolska ustanova,
odnosno visokoškolska jedinica u njenom sastavu, svojim statutom, odnosno
opštim aktom definiše tela i postupke vezane za praćenje, obezbeđivanje,
unapređenje i razvoj kvaliteta studijskih programa, nastave i uslova rada.
Provera ispunjenja obaveza
samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice u njenom sastavu, u
pogledu kvaliteta, vrši se u skladu sa pravilnikom koji, na predlog Nacionalnog
saveta, donosi ministar nadležan za poslove visokog obrazovanja (u daljem
tekstu: ministar).
U postupku provere kvaliteta uzima
se u obzir i ocena studenata o studijskim programima.
Komisija obavlja proveru
ispunjavanja obaveza samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice
u njenom sastavu u vezi sa kvalitetom prema godišnjem planu poslova, po
posebnom nalogu Nacionalnog saveta, na zahtev samostalne visokoškolske ustanove
ili ministra.
Podnosioci zahteva za proveru
ispunjenja obaveza samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice u
njenom sastavu u pogledu kvaliteta ne mogu ponovo podneti takav zahtev za istu
visokoškolsku ustanovu, odnosno visokoškolsku jedinicu u njenom sastavu, u
narednih godinu dana.
Komisija dostavlja izveštaj o
izvršenoj proveri ispunjavanja obaveza samostalne visokoškolske ustanove i
visokoškolske jedinice u njenom sastavu u vezi sa kvalitetom Nacionalnom
savetu, ministru i samostalnoj visokoškolskoj ustanovi.
Samostalna visokoškolska ustanova
iz stava 6. ovog člana može u roku od 15 dana od dana dostavljanja izveštaja o
izvršenoj proveri dostaviti Nacionalnom savetu primedbe na izveštaj.
Nacionalni savet izveštaj Komisije
prosleđuje Konferenciji univerziteta i Studentskoj konferenciji univerziteta,
odnosno Konferenciji akademija strukovnih studija i Studentskoj konferenciji
akademija strukovnih studija.
Nacionalni savet utvrđuje ocenu
ispunjenosti obaveza samostalne visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice
u njenom sastavu u vezi sa kvalitetom, na osnovu izveštaja Komisije, i
dostavlja je samostalnoj visokoškolskoj ustanovi i ministru.
Rezultati provere ispunjenosti
obaveze samostalne visokoškolske ustanove u vezi sa kvalitetom objavljuju se, u
skladu sa aktom Nacionalnog saveta.
Akreditacijom se utvrđuje da
visokoškolska ustanova i studijski programi ispunjavaju standarde iz člana 11.
tač. 10) i 11) ovog zakona i da visokoškolska ustanova ima pravo na izdavanje
javnih isprava u skladu sa ovim zakonom.
U postupku akreditacije visokoškolske
ustanove utvrđuje se da li ustanova ispunjava i odgovarajuće uslove iz čl.
33-37. ovog zakona, kao i da li ispunjava uslov u pogledu potrebnog broja
nastavnika.
Uslov u pogledu potrebnog broja
nastavnika visokoškolska ustanova ispunjava ako ima nastavnike u radnom odnosu
sa punim radnim vremenom za izvođenje najmanje 70% časova aktivne nastave na
studijskom programu za koji se traži dozvola za rad, a najmanje 20 nastavnika u
radnom odnosu sa punim radnim vremenom na visokoškolskoj ustanovi.
Izuzetak su studijski programi u
polju umetnosti gde taj broj ne može biti manji od 50%.
Od ukupnog broja nastavnika
potrebnih za obavljanje nastave po godinama studija za studijski program za
koji se traži dozvola za rad, akademije strukovnih studija i visoke škole
strukovnih studija, izuzev u polju umetnosti, moraju da imaju najmanje 50%
nastavnika sa stečenim naučnim nazivom doktora nauka.
U postupku akreditacije master
akademskog, odnosno doktorskog studijskog programa utvrđuje se i da li su
ispunjeni uslovi za obavljanje naučnoistraživačkog, odnosno umetničkog rada, u
skladu sa zakonom.
Postupak akreditacije sprovodi se
redovno, u roku od pet godina, a vanredno na zahtev Ministarstva, osnivača,
odnosno same visokoškolske ustanove.
U postupku akreditacije Komisija:
1) izdaje uverenje o akreditaciji
visokoškolske ustanove, odnosno studijskog programa;
2) upućuje visokoškolskoj ustanovi
akt upozorenja, kojim se ukazuje na nedostatke u pogledu ispunjenosti uslova,
kvaliteta rada visokoškolske ustanove, odnosno studijskog programa, i ostavlja
rok za otklanjanje navedenih nedostataka, s tim što po isteku tog roka odlučuje
o zahtevu;
3) donosi rešenje kojim se odbija
zahtev za akreditaciju.
U postupku odlučivanja o
akreditaciji Komisija uzima u obzir rezultate vrednovanja kvaliteta iz člana
15. i rezultate samovrednovanja iz člana 17. ovog zakona.
Komisija izdaje uverenje o
akreditaciji, odnosno donosi rešenje kojim se odbija zahtev za akreditaciju u
roku od 12 meseci od dana prijema urednog zahteva, u skladu sa aktom iz člana
11. stav 1. tač. 10) i 11) ovog zakona.
Ako Komisija donese rešenje kojim
se odbija zahtev za akreditaciju, osnivač, odnosno visokoškolska ustanova, može
u roku od 30 dana od dana prijema rešenja uložiti žalbu Nacionalnom savetu.
Po žalbi na rešenje iz stava 10.
ovog člana odlučuje Nacionalni savet u roku od 90 dana od dana podnošenja
žalbe.
Rešenje Nacionalnog saveta po
žalbi iz stava 10. ovog člana konačno je. Protiv rešenja Nacionalnog saveta
može se voditi upravni spor.
Osnivač, odnosno visokoškolska
ustanova iz stava 7. ovog člana, ima pravo da ponovi zahtev za akreditaciju po
isteku roka od godinu dana od dana donošenja rešenja kojim se odbija zahtev za
akreditaciju.
Visokoškolska ustanova sprovodi
postupak samovrednovanja i ocenjivanja kvaliteta svojih studijskih programa,
nastave i uslova rada.
Samovrednovanje se sprovodi na
način i po postupku propisanim opštim aktom visokoškolske ustanove.
Samovrednovanje se sprovodi u
intervalima od najviše tri godine.
U postupku samovrednovanja
razmatra se i ocena studenata.
Na zahtev Komisije, visokoškolska
ustanova dostavlja informaciju o postupku i rezultatima samovrednovanja, kao i
druge podatke od značaja za ocenu kvaliteta.
Radi koordiniranja rada,
utvrđivanja zajedničke politike, ostvarivanja zajedničkih interesa i obavljanja
poslova utvrđenih zakonom, osniva se Konferencija univerziteta.
Članovi Konferencije univerziteta
su svi akreditovani univerziteti.
Organizacija i rad Konferencije
uređuju se statutom Konferencije.
Univerzitet u Konferenciji
univerziteta predstavlja rektor.
Univerzitet iz stava 2. ovog člana
ima pravo da na svakih 1.000 nastavnika i saradnika delegira još po jednog
predstavnika u Konferenciju univerziteta, kao i da na svakih 5.000 studenata
delegira još po jednog predstavnika u Konferenciju univerziteta.
Sredstva za rad Konferencije
univerziteta obezbeđuju se u budžetu Republike.
Konferencija univerziteta:
1) razmatra pitanja od zajedničkog
interesa za unapređivanje nastavno-naučne, odnosno nastavno-umetničke
delatnosti na univerzitetu;
2) usaglašava stavove i koordinira
aktivnosti univerziteta, posebno u oblasti upisne politike;
3) daje mišljenje o standardima za
ocenu kvaliteta obrazovnog, naučnoistraživačkog, umetničkog i stručnog rada;
4) predlaže listu stručnih,
akademskih i naučnih naziva iz odgovarajućih oblasti i skraćenica tih naziva;
5) predlaže mere radi
unapređivanja materijalnog položaja univerziteta i standarda studenata;
6) razmatra i druga pitanja od
zajedničkog interesa za univerzitete, u skladu sa ovim zakonom.
Radi koordiniranja rada,
utvrđivanja zajedničke politike, ostvarivanja zajedničkih interesa i obavljanja
poslova utvrđenih zakonom, osniva se Konferencija akademija strukovnih studija.
Konferenciju akademija strukovnih
studija čine akreditovane akademije strukovnih studija i visoke škole
strukovnih studija.
Organizacija i rad Konferencije
uređuje se statutom Konferencije.
Akademiju strukovnih studija i
visoku školu strukovnih studija u Konferenciji akademija strukovnih studija
predstavlja predsednik, odnosno direktor.
Sredstva za rad Konferencije
akademija strukovnih studija obezbeđuju se u budžetu Republike.
Konferencija akademija strukovnih
studija:
1) razmatra pitanja od zajedničkog
interesa za unapređivanje nastavno-stručne, odnosno nastavno-umetničke
delatnosti na strukovnim studijama;
2) usaglašava stavove i koordinira
aktivnosti akademija strukovnih studija i visokih škola strukovnih studija,
posebno u oblasti upisne politike;
3) daje mišljenje o standardima za
ocenu kvaliteta obrazovnog, istraživačkog, umetničkog i stručnog rada;
4) predlaže listu stručnih naziva
iz odgovarajućih oblasti i skraćenica tih naziva;
5) predlaže mere radi
unapređivanja materijalnog položaja akademija strukovnih studija, visokih škola
strukovnih studija i standarda studenata;
6) razmatra i druga pitanja od
zajedničkog interesa za akademije strukovnih studija i visoke škole strukovnih
studija, u skladu sa ovim zakonom.
Radi ostvarivanja zajedničkih
interesa studenata kao partnera u procesu visokog obrazovanja osnivaju se
Studentska konferencija univerziteta i Studentska konferencija akademija
strukovnih studija.
Studentsku konferenciju
univerziteta čine predstavnici studentskih parlamenata univerziteta.
Studentsku konferenciju akademija
strukovnih studija i studentskih parlamenata visokih škola strukovnih studija
čine predstavnici studentskih parlamenata akademija strukovnih studija.
Organizacija i rad konferencija iz
stava 1. ovog člana uređuju se statutom konferencije.
Studentske konferencije imaju
pravo da daju mišljenje o pitanjima iz člana 11. tačka 6) ovog zakona.
Sredstva za rad studentskih
konferencija obezbeđuju se u budžetu Republike.
Studentske konferencije imaju
svojstvo pravnog lica koje stiču upisom u sudski registar u skladu sa zakonom.
Ministarstvo:
1) predlaže Vladi politiku visokog
obrazovanja;
2) planira politiku upisa
studenata na studije koje ostvaruju visokoškolske ustanove čiji je osnivač
Republika, na predlog Nacionalnog saveta;
3) prati razvoj visokog
obrazovanja;
4) izdaje dozvolu za rad
visokoškolskih ustanova;
5) utvrđuje način izdavanja
diplome i dodatka diplomi;
6) raspodeljuje finansijska
sredstva iz budžeta Republike namenjena visokoškolskim ustanovama i kontroliše
njihovo korišćenje;
7) vrši upravni nadzor;
8) stara se o uključivanju
visokoškolskih ustanova u proces priznavanja visokoškolskih kvalifikacija u
Evropi;
8a) utvrđuje nacionalni okvir
kvalifikacija za nivo visokog obrazovanja, na predlog Nacionalnog saveta;
9) obavlja i druge poslove, u
skladu sa zakonom.
Akt iz stava 1. tačka 8a) ovog
člana objavljuje se u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Studijski program je skup
obaveznih i izbornih studijskih područja, odnosno predmeta, sa okvirnim
sadržajem, čijim se savladavanjem obezbeđuju neophodna znanja i veštine za
sticanje diplome odgovarajućeg nivoa i vrste studija.
Delatnost visokog obrazovanja
ostvaruje se kroz akademske i strukovne studije na osnovu odobrenih, odnosno
akreditovanih studijskih programa za sticanje visokog obrazovanja.
Na akademskim studijama izvodi se
akademski studijski program, koji osposobljava studente za razvoj i primenu
naučnih, stručnih i umetničkih dostignuća.
Na strukovnim studijama izvodi se
strukovni studijski program, koji osposobljava studente za primenu znanja i
veština potrebnih za uključivanje u radni proces.
Studije prvog stepena su:
1) osnovne akademske studije;
2) osnovne strukovne studije.
Studije drugog stepena su:
1) master akademske studije;
2) master strukovne studije;
3) specijalističke akademske
studije;
4) specijalističke strukovne
studije.
Studije trećeg stepena su
doktorske akademske studije.
Studijski program za sticanje
zajedničke diplome jeste studijski program koji organizuju i izvode više
visokoškolskih ustanova koje imaju dozvolu za rad za odgovarajući studijski
program.
Studijski program iz stava 1. ovog
člana može da se izvodi kada ga usvoje nadležni organi visokoškolskih ustanova
koje ga organizuju.
Studijski programi se ostvaruju u
okviru jednog ili više sledećih obrazovno-naučnih, odnosno obrazovno-umetničkih
polja:
1) Prirodno-matematičke nauke;
2) Društveno-humanističke nauke;
3) Medicinske nauke;
4) Tehničko-tehnološke nauke;
5) Umetnost.
Odgovarajuće naučne, umetničke i
stručne oblasti u okviru polja iz stava 1. ovog člana utvrđuje Nacionalni
savet, na predlog Konferencije univerziteta i Konferencije akademija strukovnih
studija.
Studijskim programom utvrđuju se:
1) naziv i ciljevi studijskog
programa;
2) vrsta studija i ishod procesa
učenja;
3) stručni, akademski, odnosno
naučni naziv;
4) uslovi za upis na studijski
program;
5) lista obaveznih i izbornih
studijskih područja, odnosno predmeta, sa okvirnim sadržajem;
6) način izvođenja studija i
potrebno vreme za izvođenje pojedinih oblika studija;
7) bodovna vrednost svakog
predmeta iskazana u skladu sa Evropskim sistemom prenosa bodova (u daljem
tekstu: ESPB bodovi);
8) bodovna vrednost završnog rada
na osnovnim, specijalističkim i master akademskim studijama, odnosno doktorske
disertacije, iskazana u ESPB bodovima;
9) preduslovi za upis pojedinih
predmeta ili grupe predmeta;
10) način izbora predmeta iz
drugih studijskih programa;
11) uslovi za prelazak sa drugih
studijskih programa u okviru istih ili srodnih oblasti studija;
12) druga pitanja od značaja za
izvođenje studijskog programa.
Svaki predmet iz studijskog
programa iskazuje se brojem ESPB bodova, a obim studija izražava se zbirom ESPB
bodova.
Zbir od 60 ESPB bodova odgovara
prosečnom ukupnom angažovanju studenta u obimu 40-časovne radne nedelje tokom
jedne školske godine.
Ukupno angažovanje studenta
sastoji se od aktivne nastave (predavanja, vežbe, praktikumi, seminari i dr.),
samostalnog rada, kolokvijuma, ispita, izrade završnih radova, dobrovoljnog
rada u lokalnoj zajednici i drugih vidova angažovanja.
Dobrovoljni rad je rad studenta
bez naknade, koji organizuje visokoškolska ustanova na projektima od značaja za
lokalnu zajednicu koji se vrednuje u sistemu visokog obrazovanja.
Uslove, način organizovanja i
vrednovanje dobrovoljnog rada uređuje visokoškolska ustanova svojim opštim
aktom.
Ukupan broj časova aktivne nastave
ne može biti manji od 600 časova u toku školske godine.
Osnovne akademske studije imaju od
180 do 240 ESPB bodova.
Osnovne strukovne studije imaju
180 ESPB bodova.
Specijalističke strukovne studije
imaju najmanje 60 ESPB bodova.
Specijalističke akademske studije
imaju najmanje 60 ESPB bodova kada su prethodno završene master akademske
studije.
Master akademske studije imaju:
1) najmanje 60 ESPB bodova, kada
je prethodno ostvaren obim osnovnih akademskih studija od 240 ESPB bodova;
2) najmanje 120 ESPB bodova kada
je prethodno ostvaren obim osnovnih akademskih studija od 180 ESPB bodova.
Master strukovne studije imaju
najmanje 120 ESPB bodova kada je prethodno ostvaren obim prvog stepena studija
od najmanje 180 ESPB bodova.
Doktorske studije imaju:
1) najmanje 180 ESPB bodova, uz
prethodno ostvareni obim studija od najmanje 300 ESPB bodova na osnovnim
akademskim i master akademskim studijama.
Određeni akademski studijski
programi mogu se organizovati integrisano u okviru osnovnih i master akademskih
studija.
Akademski studijski programi iz
medicinskih nauka mogu se organizovati integrisano u okviru osnovnih i master
akademskih studija, sa ukupnim obimom od najviše 360 ESPB bodova.
Studijskim programom osnovnih i
specijalističkih studija može biti predviđen završni rad.
Studijski program master
akademskih studija i master strukovnih studija sadrži obavezu izrade završnog
rada.
Doktorska disertacija je završni
deo studijskog programa doktorskih studija, osim doktorata umetnosti koji je
umetnički projekat.
Izuzetno, doktorat nauka može da
stekne lice sa završenim studijama medicine i završenom zdravstvenom
specijalizacijom, na osnovu odbranjene disertacije zasnovane na radovima objavljenim
u vrhunskim svetskim časopisima.
Broj bodova kojima se iskazuje
završni rad, odnosno završni deo studijskog programa, ulaze u ukupan broj
bodova potrebnih za završetak studija.
Način i postupak pripreme i
odbrane završnog rada, uređuje se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Postupak pripreme i uslovi za
odbranu disertacije uređuju se opštim aktom univerziteta, po pribavljenom
mišljenju Ministarstva i ministarstva nadležnog za naučnoistraživačku
delatnost.
Visokoškolska ustanova na kojoj se
brani doktorska disertacija dužna je da doktorsku disertaciju i izveštaj
komisije o oceni doktorske disertacije učini dostupnom javnosti, i to u
elektronskoj verziji na zvaničnoj internet stranici ustanove i u štampanom
obliku u biblioteci ustanove, najmanje 30 dana pre usvajanja izveštaja komisije
na nadležnom organu, kao i do odbrane disertacije.
Univerzitet je dužan da ustanovi
digitalni repozitorijum u kojem se trajno čuvaju elektronske verzije
odbranjenih doktorskih disertacija, zajedno sa izveštajem komisije za ocenu
disertacije, podacima o mentoru i sastavu komisije i podacima o zaštiti
autorskih prava, kao i da sve navedene podatke učine javno dostupnim.
Kopiju sadržaja koji se čuva u repozitorijumu
univerzitet je dužan da u roku od tri meseca od odbrane teze dostavi u
centralni repozitorijum koji vodi Ministarstvo.
Između različitih studijskih
programa može se vršiti prenošenje ESPB bodova.
Kriterijumi i uslovi prenošenja
ESPB bodova propisuju se opštim aktom samostalne visokoškolske ustanove,
odnosno sporazumom visokoškolskih ustanova.
Delatnost visokog obrazovanja
obavljaju sledeće visokoškolske ustanove:
1) univerzitet;
2) fakultet, odnosno umetnička
akademija, u sastavu univerziteta;
3) akademija strukovnih studija;
4) visoka škola;
5) visoka škola strukovnih
studija.
Univerzitet, akademija strukovnih
studija, visoka škola i visoka škola strukovnih studija su samostalne
visokoškolske ustanove.
Pod nazivima ustanova iz stava 1.
ovog člana mogu istupati u pravnom prometu samo visokoškolske ustanove koje
imaju dozvolu za rad, u skladu sa ovim zakonom.
Visokoškolska ustanova obavlja
delatnost visokog obrazovanja u sedištu.
Visokoškolska ustanova može
izvoditi studijski program na daljinu, u skladu sa dozvolom za rad.
U okviru delatnosti visokog
obrazovanja visokoškolska ustanova obavlja naučnoistraživačku,
umetničkostvaralačku, ekspertskokonsultantsku i izdavačku delatnost, a može
obavljati i druge poslove kojima se komercijalizuju rezultati naučnog,
istraživačkog i umetničkog rada, pod uslovom da se tim poslovima ne ugrožava
kvalitet nastave.
Samostalna visokoškolska ustanova
može da organizuje smeštaj i ishranu studenata u skladu sa zakonom kojim se
uređuje kolektivni smeštaj i ishrana studenata.
Na osnivanje i rad visokoškolskih
ustanova primenjuju se propisi o javnim službama, ukoliko ovim zakonom nije
drugačije uređeno.
Na visokoškolskoj ustanovi nije
dozvoljeno političko, stranačko ili versko organizovanje i delovanje.
Univerzitet je samostalna
visokoškolska ustanova koja u obavljanju delatnosti objedinjuje obrazovni i
naučnoistraživački, stručni, odnosno umetnički rad, kao komponente jedinstvenog
procesa visokog obrazovanja.
Univerzitet može ostvarivati sve
vrste i nivoe studija.
Visokoškolska ustanova ima status
univerziteta ako ostvaruje akademske studijske programe na svim nivoima
studija, u okviru najmanje tri polja i tri oblasti iz člana 27. ovog zakona.
Izuzetno, univerzitet se može
osnovati u polju umetnosti, ako ima sva tri nivoa studija iz najmanje tri
oblasti umetnosti.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, jeste visokoškolska ustanova, odnosno visokoškolska jedinica u
sastavu univerziteta, koja ostvaruje akademske studijske programe i razvija
naučnoistraživački, stručni, odnosno umetnički rad u jednoj ili više oblasti.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, može ostvarivati i strukovne studijske programe.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, u pravnom prometu nastupa pod nazivom univerziteta u čijem je
sastavu i pod svojim nazivom, u skladu sa statutom univerziteta.
Akademija strukovnih studija je
samostalna visokoškolska ustanova koja u obavljanju delatnosti objedinjuje
obrazovni, istraživački, stručni i umetnički rad, kao komponente jedinstvenog
procesa visokog obrazovanja.
Akademija strukovnih studija može
ostvarivati osnovne strukovne studije, master strukovne studije i
specijalističke strukovne studije.
Visokoškolska ustanova ima status
akademije strukovnih studija ako ostvaruje najmanje pet akreditovanih
studijskih programa strukovnih studija iz najmanje dva polja iz člana 27. ovog
zakona.
Visoka škola je samostalna
visokoškolska ustanova koja ostvaruje akademske osnovne, specijalističke i
master akademske studije iz jedne ili više oblasti iz člana 27. ovog zakona.
Visoka škola strukovnih studija je
samostalna visokoškolska ustanova koja ostvaruje osnovne strukovne studije,
master strukovne studije i specijalističke strukovne studije iz jedne ili više
oblasti iz člana 27. ovog zakona.
Radi unapređivanja
naučnoistraživačkog rada, univerzitet u svom sastavu može imati naučne
institute i druge naučnoistraživačke ustanove.
Institut ili druga
naučnoistraživačka ustanova iz stava 1. ovog člana može ostvarivati deo
akreditovanih studijskih programa diplomskih akademskih i doktorskih studija na
univerzitetu.
Nepokretnosti i druga sredstva
obezbeđeni od strane Republike za osnivanje i rad visokoškolske ustanove u
državnoj su svojini.
Nepokretnosti iz stava 1. ovog
člana ne mogu se otuđivati bez saglasnosti osnivača.
Nepokretnosti i druga sredstva iz
stava 1. ovog člana mogu se koristiti samo u funkciji obavljanja delatnosti
utvrđenih ovim zakonom.
Nepokretnosti i druga imovina
stečena na osnovu zaveštanja i poklona, svojina su visokoškolske ustanove koja
je tu imovinu stekla.
Visokoškolska ustanova samostalno
upravlja zadužbinama, fondacijama, odnosno fondovima koji su joj povereni, u
skladu sa zakonom.
Samostalnu visokoškolsku ustanovu
mogu osnovati Republika, pravno i fizičko lice, u skladu sa zakonom.
Kada je osnivač samostalne
visokoškolske ustanove Republika, odluku o osnivanju donosi Vlada.
Visokoškolske ustanove za
ostvarivanje studijskih programa za potrebe policijskog, odnosno vojnog
obrazovanja, kao i za potrebe nacionalne bezbednosti, osniva Vlada, u skladu sa
uslovima utvrđenim ovim zakonom.
Visokoškolske ustanove iz stava 3.
ovog člana mogu biti u sastavu univerziteta, odnosno akademije strukovnih
studija, u skladu sa posebnim sporazumom univerziteta, odnosno akademije
strukovnih studija i Vlade.
Sporazumom univerziteta, odnosno
akademije strukovnih studija i Vlade, na predlog organa državne uprave
nadležnog za unutrašnje poslove, poslove nacionalne bezbednosti, odnosno
poslove odbrane, može se ustanoviti poseban studijski program za potrebe
policijskog, odnosno vojnog obrazovanja, kao i za potrebe nacionalne
bezbednosti, u okviru određenog univerziteta, odnosno akademije strukovnih
studija.
Sporazumom univerziteta, odnosno
akademije strukovnih studija i visokoškolske ustanove iz stava 3. ovog člana
može se, uz saglasnost Vlade, ustanoviti studijski program za sticanje
zajedničke diplome.
Vlada, na predlog organa državne
uprave nadležnog za unutrašnje poslove, poslove nacionalne bezbednosti, odnosno
poslove odbrane, bliže uređuje uslove i način ostvarivanja studijskih programa
iz st. 5. i 6. ovog člana i položaj nastavnika i studenata, u pogledu
osobenosti vezanih za ciljeve i prirodu policijskog odnosno vojnog obrazovanja
i obrazovanja za potrebe nacionalne bezbednosti.
Upravni nadzor nad radom
visokoškolskih ustanova iz stava 3. ovog člana i ostvarivanjem studijskih
programa iz st. 5. i 6. ovog člana vrši organ državne uprave nadležan za
unutrašnje poslove, poslove nacionalne bezbednosti, odnosno poslove odbrane.
Visokoškolska ustanova može početi
sa radom i obavljati delatnost po dobijanju dozvole za rad.
Dozvolu za rad izdaje
Ministarstvo, na zahtev visokoškolske ustanove.
Uz zahtev iz stava 2. ovog člana
visokoškolska ustanova dostavlja osnivački akt i dokaze o ispunjenosti
standarda iz člana 11. tačka 9) ovog zakona.
Visokoškolska ustanova za čije
osnivanje se ne obezbeđuju sredstva iz budžeta Republike uz zahtev iz stava 2.
ovog člana dostavlja i bankarsku garanciju za nastavljanje i završetak studija
u slučaju prestanka rada ustanove ili prestanka izvođenja određenog studijskog
programa, u iznosu od 25% školarine za broj studenata za koji se traži dozvola
za rad.
Ministarstvo u roku od 30 dana od
dana prijema proverava da li je zahtev podnet u skladu sa st. 3. i 4. ovog
člana.
U slučaju da Ministarstvo utvrdi
da zahtev nije podnet u skladu sa st. 3. i 4. ovog člana, određuje naknadni rok
od najviše 30 dana za otklanjanje utvrđenih nedostataka. Ako podnosilac zahteva
u određenom roku ne otkloni nedostatke smatra se da je odustao od zahteva.
Uredan zahtev sa dokumentacijom
Ministarstvo upućuje Komisiji, radi početne akreditacije.
Početnom akreditacijom utvrđuje se
da li visokoškolska ustanova i studijski program ispunjavaju standarde iz člana
11. tačka 9) ovog zakona, a posebno u pogledu:
1) sadržaja, kvaliteta i obima
studijskih programa;
2) potrebnog broja nastavnog i
drugog osoblja s odgovarajućim naučnim i stručnim kvalifikacijama;
3) osiguranog odgovarajućeg
prostora i opreme, u skladu s brojem studenata koje visokoškolska ustanova
namerava da upiše i potrebnim kvalitetom studiranja.
Uslov iz stava 8. tačka 2) ovog
člana ispunjen je ako visokoškolska ustanova podnese dokaz da je obezbeđen
potreban broj nastavnika iz člana 16. st. 2 - 5. ovog zakona.
Komisija u roku od tri meseca od
dana prijema zahteva sačinjava izveštaj o početnoj akreditaciji visokoškolske
ustanove, odnosno studijskog programa i dostavlja ga Ministarstvu sa preporukom
da:
1) izda dozvolu za rad
visokoškolskoj ustanovi;
2) odbije zahtev visokoškolske
ustanove za izdavanje dozvole za rad.
Ministarstvo izdaje dozvolu za rad
30 dana po dostavljanju izveštaja Komisije sa preporukom iz stava 10. tačka 1)
ovog člana i utvrđivanju ispunjenosti odgovarajućih uslova iz čl. 33 - 37. ovog
zakona.
Ministarstvo rešenjem odbija
zahtev za izdavanje dozvole za rad 30 dana po dostavljanju izveštaja Komisije
sa preporukom iz stava 10. tačka 2) ovog člana, odnosno po utvrđivanju da nisu
ispunjeni odgovarajući uslovi iz čl. 33 - 37. ovog zakona.
Rešenje o odbijanju zahteva za
izdavanje dozvole za rad konačno je i protiv njega se može pokrenuti upravni
spor.
U dozvoli za rad navode se:
studijski programi, broj studenata, broj nastavnika, objekti u kojima se
obavlja delatnost, da li se studijski program izvodi na daljinu i maksimalan
broj studenata koji na taj način može da studira, kao i da li visokoškolska
ustanova može obavljati delatnost izvan sedišta.
Sadržaj dozvole za rad propisuje
ministar.
Visokoškolska ustanova kojoj je
izdata dozvola za rad dužna je da podnese zahtev za akreditaciju visokoškolske
ustanove i studijskog programa najkasnije godinu dana od početka školske godine
u kojoj je otpočelo prvo izvođenje studijskog programa.
Zahtev za akreditaciju se podnosi
Komisiji preko Ministarstva, a na obrascu čiju sadržinu utvrđuje Komisija.
Svake školske godine, tokom prvog
ostvarivanja studijskog programa, Komisija vrši spoljašnju proveru kvaliteta
visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova koja ima
dozvolu za rad podnosi zahtev za dopunu dozvole za nov studijski program.
Izmene i dopune studijskog
programa za koji je visokoškolska ustanova dobila dozvolu za rad, a koje vrši
radi njegovog usklađivanja sa organizacijom rada i dostignućima nauke i
umetnosti, ne smatraju se novim studijskim programom. O izmeni, odnosno dopuni
studijskog programa visokoškolska ustanova obaveštava Ministarstvo u roku od 60
dana od dana donošenja odluke o izmeni, odnosno dopuni studijskog programa.
Visokoškolskoj ustanovi koja ne
dobije akreditaciju, dozvola za rad važi još godinu dana od dana konačnosti
rešenja o odbijanju zahteva za akreditaciju, bez prava upisa studenata.
Visokoškolskoj ustanovi iz stava
3. ovog člana posle godinu dana se oduzima dozvola za rad.
Visokoškolskoj ustanovi oduzima se
dozvola za rad i kada joj se zabrani rad, u skladu sa zakonom.
Akreditacija visokoškolske
ustanove prestaje da važi ukoliko visokoškolska ustanova po isteku roka od pet
godina iz člana 16. stav 7. ovog zakona ne podnese novi zahtev za akreditaciju.
Važenje akreditacije prestaje
narednog dana po isteku roka iz stava 6. ovog člana.
Ministarstvo je dužno da u roku od
tri radna dana donese rešenje o oduzimanju dozvole za rad i da objavi prestanak
važenja akreditacije i oduzimanje dozvole iz stava 4. ovog člana.
Visokoškolskoj ustanovi koja ne
dobije akreditaciju za neki studijski program, dozvola za rad za taj studijski
program važi još godinu dana, ali gubi pravo na upis novih studenata na taj
studijski program.
Visokoškolskoj ustanovi iz stava
9. ovog člana koja u propisanom roku ne dobije akreditaciju za taj studijski
program izmeniće se dozvola za rad.
Komisija izveštava Ministarstvo o
ishodu akreditacije visoko-školske ustanove i studijskih programa radi
preduzimanja mera utvrđenih u st. 4. i 10. ovog člana.
Rešenje o odbijanju zahteva za
dopunu dozvole za rad, kao i rešenje o izmeni, odnosno oduzimanju dozvole za
rad, konačno je u upravnom postupku.
U slučaju prestanka rada
visokoškolske ustanove zbog oduzimanja dozvole za rad ili drugog razloga,
ministar će, na predlog Nacionalnog saveta, doneti akt kojim se obezbeđuje
završetak studija studentima te visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova kojoj je
oduzeta dozvola za rad može podneti zahtev za izdavanje nove dozvole za rad iz
člana 41. ovog zakona po isteku roka od godinu dana od dana dostavljanja
rešenja o oduzimanju dozvole za rad.
Samostalna visokoškolska ustanova
može vršiti promenu naziva, sedišta i statusne promene, u skladu sa zakonom.
Za samostalne visokoškolske
ustanove čiji je osnivač Republika odluku o promeni iz stava 1. ovog člana
donosi Vlada.
U postupku donošenja odluke iz
stava 2. ovog člana, pribavlja se mišljenje organa upravljanja svih
visokoškolskih ustanova na koje se promena odnosi i saglasnost Nacionalnog
saveta.
U slučaju promene iz stava 1. ovog
člana, sprovodi se postupak za izdavanje nove dozvole za rad.
Ministarstvo vodi evidenciju (u
daljem tekstu: registar):
1) visokoškolskih ustanova;
2) studijskih programa;
3) nastavnika, saradnika i ostalih
zaposlenih.
U registar se unose i drugi podaci
od značaja za razvoj sistema visokog obrazovanja i za uključivanje u evropski
prostor visokog obrazovanja.
Sadržaj i način vođenja registra
propisuje ministar.
Ustanova se ukida pod uslovima i
po postupku utvrđenim zakonom.
Odluku o ukidanju visokoškolske
ustanove čiji je osnivač Republika donosi Vlada.
U postupku donošenja odluke iz
stava 2. ovog člana, pribavlja se mišljenje organa upravljanja visokoškolske
ustanove i saglasnost Nacionalnog saveta.
U odluci iz stava 2. ovog člana
određuju se visokoškolske ustanove na kojima studenti imaju pravo da nastave
započete studije.
Statut je osnovni opšti akt
visokoškolske ustanove kojim se uređuje organizacija ustanove, način rada,
upravljanje i rukovođenje, kao i druga pitanja od značaja za obavljanje
delatnosti i rad visokoškolske ustanove, u skladu sa zakonom.
Organizacija visokoškolske
ustanove uređuje se statutom, u skladu sa aktom o osnivanju i ovim zakonom.
Samostalna visokoškolska ustanova
osniva visokoškolske jedinice kao oblike unutrašnje organizacije, u skladu sa
statutom.
Aktom o osnivanju visokoškolske
jedinice određuje se status visokoškolske jedinice u pogledu prava istupanja u
pravnom prometu i poslovanju, raspolaganja materijalnim resursima, upravljanja,
odlučivanja, i uređuju se druga pitanja od značaja za rad visokoškolske
jedinice.
Akademija strukovnih studija ima u
svom sastavu odeljenja i odseke radi ostvarivanja studijskih programa iz
srodnih disciplina, istraživanja i umetničkog rada, kao i efikasnijeg
korišćenja resursa.
Univerzitet ima u svom sastavu
fakultete, umetničke akademije ili druge visokoškolske jedinice radi
ostvarivanja studijskih programa iz srodnih disciplina, naučnih istraživanja i
umetničkog rada, kao i efikasnijeg korišćenja resursa.
Univerzitet može imati u svom
sastavu fakultete, umetničke akademije i druge visokoškolske jedinice sa
svojstvom pravnog lica.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, ima svojstvo pravnog lica ako ostvaruje najmanje tri akreditovana
studijska programa.
Odluku o osnivanju visokoškolske
jedinice sa svojstvom pravnog lica u sastavu univerziteta čiji je osnivač
Republika, donosi Vlada, po pribavljenom mišljenju organa upravljanja
univerziteta i Nacionalnog saveta.
Odluku o statusnoj promeni,
promeni naziva i sedišta visokoškolske jedinice u sastavu univerziteta sa
svojstvom pravnog lica donosi organ upravljanja univerziteta dvotrećinskom
većinom.
Odluku o statusnoj promeni,
promeni naziva i sedišta visokoškolske jedinice sa svojstvom pravnog lica u
sastavu univerziteta čiji je osnivač Republika donosi Vlada, po pribavljenom
mišljenju organa upravljanja univerziteta i Nacionalnog saveta.
Visokoškolska ustanova može
osnovati visokoškolsku jedinicu izvan svog sedišta, bez svojstva pravnog lica,
u postupku iz člana 16. ovog zakona.
Fakultet, odnosno umetnička
akademija, kao i druge visokoškolske jedinice sa svojstvom pravnog lica uređuju
unutrašnju organizaciju i upravljanje svojim statutom, u skladu sa statutom
univerziteta.
Univerzitet daje saglasnost na
statut visokoškolske jedinice u svom sastavu.
Statutom visokoškolske ustanove,
aktom o osnivanju visokoškolske jedinice i opštim aktima visokoškolske jedinice
utvrđuju se ovlašćenja i način upravljanja koji obezbeđuju jedinstvenu i
usklađenu delatnost visokoškolske ustanove.
Univerzitet integriše funkcije
svih ustanova i jedinica u svom sastavu, a posebno fakulteta, tako što sprovodi
jedinstvenu politiku čiji je cilj stalno unapređenje kvaliteta nastave,
usavršavanje naučnoistraživačkog rada i umetničkog stvaralaštva.
Radi ostvarenja ciljeva iz stava
2. ovog člana, univerzitet, odnosno akademija strukovnih studija, posebno ima
nadležnosti u sledećim oblastima:
1) utvrđivanje jedinstvenih
standarda rada službi i servisa i jedinstvenih standarda za formiranje baze
podataka svih jedinica;
2) strateško planiranje;
3) donošenje studijskih programa;
4) obezbeđenje i kontrola
kvaliteta;
5) politika upisa;
6) izbor u zvanja nastavnika;
7) izdavanje diploma i dodatka
diplomi;
8) međunarodna saradnja;
9) planiranje investicija;
10) planiranje politike
zapošljavanja i angažovanja nastavnika i saradnika;
11) formiranje i razvoj
jedinstvenog informacionog sistema;
12) obrazovanje tokom čitavog
života.
Visokoškolska jedinica ima pravo
predlaganja u vezi sa pitanjima iz stava 3. ovog člana, na način uređen
statutom univerziteta.
Univerzitet obavlja
naučnoistraživački i umetnički rad u cilju razvoja nauke i stvaralaštva,
unapređivanja delatnosti visokog obrazovanja, odnosno unapređivanja kvaliteta
nastave, usavršavanja naučnog i umetničkog podmlatka, uvođenja studenata u
naučnoistraživački odnosno umetnički rad, kao i stvaranja materijalnih uslova
za rad i razvoj univerziteta.
Naučni rad na univerzitetu
ostvaruje se kroz osnovna, primenjena i razvojna istraživanja, a umetnički rad
kroz umetničke projekte.
Naučnoistraživački, odnosno
umetnički rad obavlja se i organizuje u skladu sa zakonom i opštim aktom
ustanove.
U cilju komercijalizacije
rezultata naučnoistraživačkog ili umetničkog rada univerzitet, odnosno druga
visokoškolska ustanova može biti osnivač centra za transfer tehnologije,
inovacionog centra, poslovno-tehnološkog parka i drugih organizacionih
jedinica, u skladu sa zakonom.
Organi visokoškolske ustanove
uređuju se statutom ustanove, u skladu sa zakonom i osnivačkim aktom.
Visokoškolska ustanova ima organ
upravljanja, organ poslovođenja, stručne organe i studentski parlament.
Organ upravljanja visokoškolske
ustanove je savet.
Broj članova saveta je neparan.
Broj članova, postupak izbora i
razrešenja članova saveta, način rada saveta i odlučivanja uređuje se statutom
ili osnivačkim aktom visokoškolske ustanove.
Mandat članova saveta traje tri godine.
Član saveta može biti član organa
upravljanja samo jedne visokoškolske ustanove.
Broj članova saveta visokoškolske
ustanove čiji je osnivač Republika je najmanje 17, u skladu sa statutom
visokoškolske ustanove čiji je osnivač Republika.
U visokoškolskoj ustanovi čiji je
osnivač Republika, a na kojoj se nastava u celini ili delimično izvodi na
jeziku nacionalne manjine, nacionalni savet daje mišljenje o kandidatima
predloženim za savet visokoškolske ustanove.
Savet visokoškolske ustanove iz
stava 1. ovog člana čine predstavnici ustanove, studenata i osnivača.
Od ukupnog broja članova saveta iz
stava 1. ovog člana, predstavnici visokoškolske ustanove čine dve trećine,
zaokruženo na najbliži neparan broj, dok su predstavnici studenata i
predstavnici osnivača zastupljeni sa jednakim brojem članova do punog sastava.
Kada je osnivač Republika
predstavnike osnivača imenuje Vlada, iz reda istaknutih ličnosti iz oblasti
nauke, kulture, prosvete, umetnosti i privrede.
Predsednik saveta se bira iz reda
predstavnika visokoškolske ustanove.
Član saveta iz stava 5. ovog člana
ne može biti lice zaposleno u toj visokoškolskoj ustanovi ili u organu uprave
nadležnom za oblast obrazovanja, odnosno nauke.
Broj članova i sastav saveta
visokoškolske ustanove čiji osnivač nije Republika, uređuje se osnivačkim aktom
visokoškolske ustanove.
Savet:
1) donosi statut, na predlog
stručnog organa;
2) bira i razrešava organ
poslovođenja;
3) donosi finansijski plan, na
predlog stručnog organa;
4) usvaja izveštaj o poslovanju i
godišnji obračun, na predlog stručnog organa;
5) usvaja plan korišćenja
sredstava za investicije, na predlog stručnog organa;
6) daje saglasnost na odluke o
upravljanju imovinom visokoškolske ustanove;
7) daje saglasnost na raspodelu
finansijskih sredstava;
8) donosi odluku o visini
školarine, na predlog stručnog organa;
9) podnosi osnivaču izveštaj o
poslovanju najmanje jedanput godišnje;
10) donosi opšti akt o disciplinskoj
odgovornosti studenata;
11) vrši izbor eksternog revizora
finansijskog poslovanja visokoškolske ustanove;
12) obavlja i druge poslove u
skladu sa zakonom i statutom.
O pitanjima iz stava 1. ovog člana
savet odlučuje većinom glasova ukupnog broja članova saveta.
Statutom visokoškolske ustanove
određuje se stručni organ koji utvrđuje predloge iz stava 1. ovog člana.
Predloge iz stava 1. ovog člana za
univerzitet utvrđuje Senat, a za fakultet, odnosno umetničku akademiju,
nastavno-naučno, odnosno nastavno-umetničko veće.
Organ poslovođenja univerziteta je
rektor, fakulteta - dekan, akademije strukovnih studija - predsednik, visoke
škole i visoke škole strukovnih studija - direktor. Organ poslovođenja se bira
iz reda nastavnika visokoškolske ustanove koji su u radnom odnosu sa punim
radnim vremenom, a izabrani su na neodređeno vreme. Organ poslovođenja bira se
na tri godine sa mogućnošću jednog ponovnog izbora.
Bliži uslovi, kao i način i
postupak izbora i razrešenja, nadležnost i odgovornost organa iz stava 1. ovog
člana, uređuju se statutom visokoškolske ustanove.
Organ poslovođenja ne može biti
lice koje je pravnosnažnom presudom osuđeno za krivično delo protiv polne
slobode, falsifikovanja javne isprave koju izdaje visokoškolska ustanova ili
primanja mita u obavljanju poslova u visokoškolskoj ustanovi, odnosno koje je
pravnosnažnom presudom osuđeno na kaznu zatvora za drugo krivično delo, kao ni
lice koje je prekršilo kodeks profesionalne etike.
U visokoškolskoj ustanovi čiji je
osnivač Republika, a na kojoj se nastava u celini ili delimično izvodi na
jeziku nacionalne manjine, nacionalni savet daje mišljenje o kandidatima
predloženim za organ iz stava 1. ovog člana.
Stručni organ visokoškolske
ustanove odlučuje o pitanjima od interesa za realizaciju nastave, naučnog,
istraživačkog i umetničkog rada.
Pri raspravljanju, odnosno
odlučivanju o pitanjima koja se odnose na osiguranje kvaliteta nastave, reformu
studijskih programa, analizu efikasnosti studiranja i utvrđivanje broja ESPB
bodova, u stručnim organima i njihovim telima učestvuju predstavnici studenata.
U stručnim organima iz stava 2.
ovog člana studenti čine do 20% članova, a u njihovim telima čine 20% članova.
Stručni organ univerziteta je
Senat, a stručni organ fakulteta, odnosno umetničke akademije je
nastavno-naučno, odnosno nastavno-umetničko veće.
Statutom univerziteta, fakulteta,
odnosno umetničke akademije mogu se predvideti i drugi stručni organi.
Sastav, delokrug, broj članova,
način izbora, trajanje mandata, kao i način odlučivanja stručnih organa
visokoškolske ustanove, uređuju se statutom visokoškolske ustanove.
Stručni organ samostalne
visokoškolske ustanove donosi kodeks profesionalne etike, kojim se utvrđuju
etička načela u visokom obrazovanju, objavljivanju naučnih rezultata, odnosu
prema intelektualnoj svojini, odnosima između nastavnika i saradnika, drugih
zaposlenih i studenata, postupcima u nastupanju visokoškolske ustanove i
nastavnika, saradnika i studenata u pravnom prometu, kao i u odnosu prema
javnosti i sredstvima javnog informisanja.
Studentski parlament je organ
visokoškolske ustanove i visokoškolske jedinice koja ima organ upravljanja i
upisane studente.
Način izbora i broj članova
studentskog parlamenta utvrđuje se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Pravo da biraju i da budu birani
za člana studentskog parlamenta imaju svi studenti visokoškolske ustanove,
odnosno visokoškolske jedinice, upisani na studije u školskoj godini u kojoj se
bira studentski parlament.
Mandat članova studentskog
parlamenta traje godinu dana.
Izbor članova studentskog
parlamenta održava se svake godine u aprilu, tajnim i neposrednim glasanjem.
U cilju ostvarivanja prava i
zaštite interesa studenata, studentski parlament bira i razrešava predstavnike
studenata u organima visokoškolske ustanove, odnosno visokoškolske jedinice,
kao i u organima drugih ustanova u kojima su zastupljeni predstavnici
studenata, u skladu sa statutom ustanove.
Visokoškolska ustanova stiče
sredstva za obavljanje svoje delatnosti u skladu sa zakonom i statutom, iz
sledećih izvora:
1) sredstava koja obezbeđuje
osnivač;
2) školarine;
3) donacija, poklona i zaveštanja;
4) sredstava za finansiranje
naučnoistraživačkog, umetničkog i stručnog rada;
5) projekata i ugovora u vezi sa
realizacijom nastave, istraživanja i konsultantskih usluga;
6) naknada za komercijalne i druge
usluge;
7) osnivačkih prava i iz ugovora
sa trećim licima;
8) i drugih izvora, u skladu sa
zakonom.
Sredstvima iz stava 1. ovog člana
visokoškolska ustanova samostalno upravlja.
Sredstva iz stava 1. ovog člana
može sticati i visokoškolska jedinica u skladu sa osnivačkim aktom i opštim
aktom samostalne visokoškolske ustanove.
Sredstva iz stava 1. ovog člana
iskazuju se i evidentiraju u skladu sa jedinstvenom budžetskom klasifikacijom.
Podaci o iznosu sredstava na
godišnjem nivou iz stava 1. ovog člana dostupni su javnosti na zvaničnoj
internet stranici visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova čiji je
osnivač Republika stiče sredstva za sprovođenje odobrenih, odnosno akreditovanih
studijskih programa u okviru svoje delatnosti na osnovu ugovora koji samostalna
visokoškolska ustanova zaključuje sa Vladom, po prethodno pribavljenom
mišljenju Ministarstva.
Sredstva za obavljanje delatnosti
u toku jedne školske godine obezbeđuju se u skladu s programom rada
visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova u sastavu
univerziteta, u obavljanju svoje delatnosti sredstvima koja obezbeđuje osnivač,
u pravnom prometu istupa na osnovu ovlašćenja iz statuta, u svoje ime a za
račun univerziteta.
Organ upravljanja visokoškolske
ustanove iz stava 1. ovog člana odgovara nadležnom ministarstvu za namensko i
ekonomično trošenje sredstava dodeljenih iz budžeta.
Normative i standarde rada
visokoškolskih ustanova iz stava 1. ovog člana, kao i materijalna sredstva za
njihovo ostvarivanje, uključujući i sredstva za ostvarivanje funkcija
univerziteta u okviru studijskih programa koji se izvode na visokoškolskim ustanovama
i jedinicama, utvrđuje Vlada, na predlog Nacionalnog saveta i po pribavljenom
mišljenju Konferencije univerziteta i Konferencije akademija strukovnih
studija.
Osnivač obezbeđuje sredstva
visokoškolskoj ustanovi za:
1) materijalne troškove, tekuće i
investiciono održavanje;
2) plate zaposlenih, u skladu sa
zakonom i kolektivnim ugovorom;
3) opremu;
4) bibliotečki fond;
5) obavljanje naučnoistraživačkog,
odnosno umetničkog rada koji je u funkciji podizanja kvaliteta nastave;
6) naučno i stručno usavršavanje
zaposlenih;
7) podsticanje razvoja
nastavno-naučnog i nastavno-umetničkog podmlatka;
8) rad sa darovitim studentima;
9) međunarodnu saradnju;
10) izvore informacija i
informacione sisteme;
11) izdavačku delatnost;
12) rad studentskog parlamenta i
vannastavnu delatnost studenata;
13) finansiranje opreme i uslova
za studiranje studenata sa hendikepom;
14) druge namene, u skladu sa
zakonom.
Sredstva koja visokoškolska
ustanova, odnosno visokoškolska jedinica ostvari, izuzev sredstava koja
obezbeđuje Republika, čine sopstveni prihod te visokoškolske ustanove, odnosno
jedinice (školarina, pružanje usluga trećim licima, poklon, donacije,
sponzorstvo i drugi izvori sticanja sredstava).
Sredstvima iz stava 1. ovog člana
visokoškolska ustanova, odnosno visokoškolska jedinica sa svojstvom pravnog
lica, raspolaže u skladu sa Zakonom i opštim aktom te visokoškolske ustanove,
odnosno visokoškolske jedinice.
Sredstvima iz stava 1. ovog člana
ostvarenim obavljanjem delatnosti visokoškolske jedinice bez svojstva pravnog
lica raspolaže ta jedinica u skladu sa Zakonom i opštim aktom visokoškolske
ustanove u čijem je sastavu.
Visokoškolske jedinice u sastavu
univerziteta, kad raspolažu sredstvima iz stava 1. ovog člana, u pravnom
prometu istupaju u svoje ime i za svoj račun, u skladu sa zakonom, statutom
univerziteta i sopstvenim statutom.
Visokoškolske jedinice u sastavu
univerziteta iz sredstava iz stava 1. ovog člana izdvajaju deo za finansiranje
zajedničkih poslova na nivou univerziteta.
Izdvajanje sredstava iz stava 5.
ovog člana vrši se na osnovu planiranog obima i troškova aktivnosti koji se
utvrđuju odlukom saveta univerziteta za tekuću školsku godinu.
Visokoškolska ustanova stiče
sredstva iz školarine na osnovu odluke o visini školarine za studente koji
plaćaju školarinu.
Merila za utvrđivanje visine
školarine utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova je dužna da
pre raspisivanja konkursa za upis novih studenata utvrdi visinu školarine za
narednu školsku godinu za sve studijske programe, po prethodno pribavljenom
mišljenju Ministarstva.
Školarinom se utvrđuju troškovi
studija za jednu školsku godinu, odnosno za sticanje 60 ESPB bodova.
Školarina obuhvata naknade za
redovne usluge koje visokoškolska ustanova pruža studentu u okviru ostvarivanja
studijskog programa.
Redovne usluge iz stava 5. ovog
člana utvrđuju se odlukom univerziteta, odnosno druge samostalne visokoškolske
ustanove.
Merila za utvrđivanje visine
školarine i odluka o visini školarine dostupni su javnosti na zvaničnoj
internet stranici visokoškolske ustanove.
Nastavno osoblje visokoškolske
ustanove čine lica koja ostvaruju nastavni, naučni, istraživački i umetnički
rad.
Nastavno osoblje, u smislu ovog
zakona, jesu: nastavnici, istraživači i saradnici.
Nenastavno osoblje visokoškolske
ustanove čine lica koja obavljaju stručne, administrativne i tehničke poslove.
Lice koje je pravnosnažnom
presudom osuđeno za krivično delo protiv polne slobode, falsifikovanja javne
isprave koju izdaje visokoškolska ustanova ili primanja mita u obavljanju
poslova u visokoškolskoj ustanovi ne može steći zvanje nastavnika, odnosno saradnika.
Ako lice iz stava 4. ovog člana
ima stečeno zvanje, visokoškolska ustanova donosi odluku o zabrani obavljanja
poslova nastavnika, odnosno saradnika.
Licu iz stava 5. ovog člana
prestaje radni odnos u skladu sa zakonom.
Zvanja nastavnika visokoškolske
ustanove jesu: predavač, profesor strukovnih studija, docent, vanredni profesor
i redovni profesor.
Nastavnici u zvanju predavača ili
profesora strukovnih studija mogu da izvode nastavu samo na strukovnim
studijama.
Nastavnici u zvanju docenta,
vanrednog i redovnog profesora mogu da izvode nastavu na svim vrstama studija.
Opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove mogu se utvrditi i druga zvanja nastavnika (nastavnik
stranog jezika, veština i dr.) u skladu sa vrstom studija za koju je ustanova
akreditovana.
U zvanje nastavnika može biti
izabrano lice koje ima odgovarajući stručni, akademski, odnosno naučni naziv i
sposobnost za nastavni rad.
U zvanje predavača može biti
izabrano lice koje ima akademski naziv magistra ili stručni naziv specijaliste.
U zvanje profesora strukovnih
studija može biti izabrano lice koje ima naučni naziv doktora nauka, odnosno
doktora umetnosti.
U zvanje predavača i profesora
strukovnih studija iz polja umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko
obrazovanje prvog stepena i priznata umetnička dela.
U zvanje docenta može biti
izabrano lice koje, pored uslova iz stava 3. ovog člana, ima i naučne, odnosno
stručne radove objavljene u naučnim časopisima ili zbornicima, sa recenzijama.
U zvanje docenta iz polja
umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko obrazovanje prvog stepena i
priznata umetnička dela.
U zvanje vanrednog profesora može
biti izabrano lice koje pored uslova iz stava 5. ovog člana ima i više naučnih
radova od značaja za razvoj nauke, odnosno umetnosti u užoj naučnoj, odnosno
umetničkoj oblasti objavljenih u međunarodnim ili vodećim domaćim časopisima,
sa recenzijama, originalno stručno ostvarenje (projekat, studiju, patent,
originalni metod, novu sortu i sl.), odnosno rukovođenje ili učešće u naučnim
projektima, objavljen udžbenik, monografiju, praktikum ili zbirku zadataka za
užu naučnu, odnosno umetničku oblast za koju se bira i više radova saopštenih
na međunarodnim ili domaćim naučnim skupovima.
U zvanje vanrednog profesora iz
polja umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko obrazovanje prvog
stepena i umetnička dela koja predstavljaju samostalan doprinos umetnosti.
U zvanje redovnog profesora može
biti izabrano lice koje pored uslova iz stava 7. ovog člana ima i veći broj
naučnih radova koji utiču na razvoj naučne misli u užoj oblasti objavljenih u
međunarodnim ili vodećim domaćim časopisima, sa recenzijama, veći broj naučnih
radova i saopštenja iznetih na međunarodnim ili domaćim naučnim skupovima,
objavljen udžbenik, monografiju ili originalno stručno ostvarenje, ostvarene
rezultate u razvoju naučnonastavnog podmlatka na fakultetu, učešće u završnim
radovima na specijalističkim i master akademskim studijama.
U zvanje redovnog profesora iz
polja umetnosti može biti izabrano i lice koje ima visoko obrazovanje prvog
stepena i izuzetna umetnička dela koja su značajno uticala na razvoj kulture i
umetnosti.
Bliži uslovi za izbor u zvanje
nastavnika utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove, u skladu sa
preporukama Nacionalnog saveta iz člana 11. stav 1. tačka 13) ovog zakona.
Visokoškolska ustanova raspisuje
konkurs za zasnivanje radnog odnosa i sticanje zvanja nastavnika za uže oblasti
utvrđene opštim aktom visokoškolske ustanove.
Univerzitet vrši izbor u sva
zvanja nastavnika, na predlog fakulteta, odnosno druge visokoškolske jedinice,
a akademija strukovnih studija za nastavnike u zvanju predavača i profesora
strukovnih studija, na predlog odgovarajuće visokoškolske jedinice akademije
strukovnih studija.
Visoka škola vrši izbor u sva
zvanja nastavnika, a visoka škola strukovnih studija vrši izbor u zvanja
predavača i profesora strukovnih studija.
Lice izabrano u zvanje predavača,
docenta i vanrednog profesora stiče zvanje i zasniva radni odnos na period u
trajanju od pet godina.
Lice izabrano u zvanje profesora
strukovnih studija i redovnog profesora stiče zvanje i zasniva radni odnos na
neodređeno vreme.
Sa licem izabranim u zvanje
nastavnika ugovor o radu zaključuje organ poslovođenja visokoškolske ustanove
iz stava 1. ovog člana.
Način i postupak zasnivanja radnog
odnosa i sticanja zvanja nastavnika uređuju se opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove.
Prilikom izbora u zvanja
nastavnika, visokoškolska ustanova ceni sledeće elemente: ocenu o rezultatima
naučnog, istraživačkog odnosno umetničkog rada, ocenu o angažovanju u razvoju
nastave i razvoju drugih delatnosti visokoškolske ustanove, ocenu o rezultatima
pedagoškog rada, kao i ocenu rezultata postignutih u obezbeđivanju
naučno-nastavnog, odnosno umetničko-nastavnog podmlatka.
Ocena o rezultatima
naučnoistraživačkog rada daje se na osnovu uslova iz člana 64. stav 11. ovog
zakona.
Ocenu o rezultatima angažovanja u
razvoju nastave i drugih delatnosti i ocenu o rezultatima postignutim u
obezbeđivanju naučno-nastavnog, odnosno umetničko-nastavnog podmlatka daje
visokoškolska jedinica u okviru koje nastavnik izvodi nastavu.
Pri ocenjivanju rezultata
pedagoškog rada uzima se u obzir mišljenje studenata, u skladu sa opštim aktom
samostalne visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova bez
raspisivanja konkursa može da angažuje nastavnika iz druge samostalne
visokoškolske ustanove van teritorije Republike, u zvanju gostujućeg profesora.
Izuzetno, u slučaju potrebe
izvođenja nastave u polju umetnosti, gostujući profesor može biti i istaknuti
umetnik sa prebivalištem van teritorije Republike.
Prava i obaveze lica koje je
izabrano u zvanje iz stava 1. ovog člana uređuju se ugovorom o angažovanju za
izvođenje nastave, pod uslovima i na način propisanim opštim aktom
visokoškolske ustanove.
Univerzitet može, na predlog
fakulteta ili druge visokoškolske jedinice, dodeliti zvanje profesora emeritusa
redovnom profesoru, u penziji, koji se posebno istakao svojim naučnim, odnosno
umetničkim radom, stekao međunarodnu reputaciju i postigao rezultate u
obezbeđivanju nastavno-naučnog, odnosno nastavno-umetničkog podmlatka u oblasti
za koju je izabran.
Profesor emeritus može učestvovati
u izvođenju svih oblika nastave na akademskim studijama trećeg stepena, biti
mentor i član komisija u postupku izrade i odbrane disertacija na tim
studijama, biti član komisije za pripremanje predloga za izbor nastavnika
univerziteta i učestvovati u naučnoistraživačkom radu.
Postupak i uslovi dodele zvanja i
prava lica iz stava 1. ovog člana bliže se uređuju opštim aktom univerziteta.
Prava i obaveze lica koje je
izabrano u zvanje iz stava 1. ovog člana uređuju se ugovorom o angažovanju za
izvođenje nastave. Ukupan broj profesora emeritusa ne može biti veći od 3% od
ukupnog broja nastavnika univerziteta.
Postupak za dodelu zvanja profesor
emeritus pokreće visokoškolska ustanova u kojoj je lice provelo najmanje pet
godina u radnom odnosu sa punim radnim vremenom.
Član SANU u radnom sastavu, koji
je pre penzionisanja imao nastavno ili naučno zvanje, može učestvovati u
izvođenju svih oblika nastave na doktorskim akademskim studijama, biti mentor i
član komisija u postupku izrade i odbrane doktorske disertacije, biti član
komisije za pripremanje predloga za izbor nastavnika univerziteta i učestvovati
u naučnoistraživačkom radu.
Prava i obaveze lica iz stava 6.
ovog člana uređuju se ugovorom o angažovanju za izvođenje nastave.
Nastavu stranih jezika, odnosno
veština može, osim lica koje ima zvanje iz člana 63. stav 1. ovog zakona,
izvoditi i nastavnik stranog jezika, odnosno veština koji ima stečeno visoko
obrazovanje prvog stepena, objavljene stručne radove u odgovarajućoj oblasti i
sposobnost za nastavni rad.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove bliže se uređuju način izbora i vreme na koje se bira nastavnik
stranog jezika, odnosno veština.
Lice izabrano u naučno zvanje na
način i po postupku propisanim zakonom kojim je regulisana naučnoistraživačka
delatnost, može učestvovati u izvođenju svih oblika nastave na doktorskim
akademskim studijama, biti mentor i član komisija u postupku izrade i odbrane
doktorske disertacije, biti član komisije za pripremanje predloga za izbor nastavnika
i saradnika univerziteta i učestvovati u naučnoistraživačkom radu.
Ukoliko lice iz stava 1. ovog
člana nema zasnovan radni odnos u visokoškolskoj ustanovi na kojoj se program
izvodi, ustanova sa njim zaključuje ugovor o angažovanju za izvođenje nastave.
Zvanja saradnika su: saradnik u
nastavi i asistent.
Zvanja saradnika u izvođenju
nastave u okviru studijskih programa stranih jezika su: lektor i viši lektor.
Visokoškolska ustanova može za
potrebe realizacije studijskih programa angažovati i saradnike van radnog
odnosa.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove propisuju se uslovi za izbor u zvanja saradnika iz stava 2. ovog
člana.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove mogu se utvrditi i druga zvanja saradnika.
Za druga zvanja saradnika utvrđena
opštim aktom visokoškolske ustanove iz polja umetnosti, opštim aktom
visokoškolske ustanove bliže se uređuju način izbora i vreme na koje se
saradnik bira.
Visokoškolska ustanova bira u
zvanje saradnika u nastavi na studijama prvog stepena studenta master
akademskih ili specijalističkih studija, koji je studije prvog stepena završio
sa ukupnom prosečnom ocenom najmanje osam (8).
Za saradnika u nastavi iz umetničkog
polja može biti izabrano lice koje ima visoko obrazovanje prvog stepena, ukupnu
prosečnu ocenu najmanje osam (8) i najmanje devet (9) iz grupe predmeta za koju
se bira, u skladu sa opštim aktom visokoškolske ustanove, ukoliko u toj oblasti
nisu predviđene master akademske studije.
Posebni uslovi za izbor u zvanje
saradnika u nastavi utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Sa licem iz stava 1. ovog člana
zaključuje se ugovor o radu na period od godinu dana, uz mogućnost produženja
ugovora za još jednu godinu u toku trajanja studija, a najduže do kraja školske
godine u kojoj se studije završavaju.
Sa licem iz stava 2. ovog člana
ugovor o radu se zaključuje na period od godinu dana, uz mogućnost produžavanja
ugovora za još jednu godinu.
Ugovor iz st. 4. i 5. ovog člana
zaključuje organ poslovođenja visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova bira u
zvanje asistenta, studenta doktorskih studija koji je prethodne nivoe studija
završio sa ukupnom prosečnom ocenom najmanje osam (8) i koji pokazuje smisao za
nastavni rad.
Pod uslovima iz stava 1. ovog
člana visokoškolska ustanova može izabrati u zvanje asistenta i magistra nauka,
odnosno magistra umetnosti kome je prihvaćena tema doktorske disertacije.
Posebni uslovi za izbor u zvanje
asistenta utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Izuzetno, za nastavu na kliničkim
predmetima visokoškolska ustanova bira u zvanje asistenta lice sa završenom
odgovarajućom zdravstvenom specijalizacijom.
Za asistenta iz umetničkog polja
može biti izabrano lice koje ima akademski naziv magistra umetnosti i umetnička
dela koja pokazuju smisao za samostalno umetničko stvaralaštvo, ukoliko u
umetničkoj oblasti za koju se bira nisu predviđene doktorske studije.
Za asistenta iz umetničkog polja
može biti izabrano lice koje je završilo akademske studije prvog stepena i ima
umetnička dela koja pokazuju smisao za samostalno umetničko stvaralaštvo,
ukoliko u umetničkoj oblasti za koju se bira nisu predviđene master akademske,
odnosno doktorske studije.
Sa licem izabranim u zvanje
asistenta zaključuje se ugovor o radu na period od tri godine, sa mogućnošću
produženja za još tri godine.
Mogućnost produženja ugovora o
radu iz stava 7. ovog člana odnosi se i na asistente koji su stekli naučni
naziv doktora nauka, odnosno doktora umetnosti.
Ugovor iz stava 7. ovog člana
zaključuje organ poslovođenja visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova može
izabrati u zvanje saradnika van radnog odnosa (demonstratora i sl.) za pomoć u
nastavi na studijama prvog stepena, studenta akademskih studija prvog ili
drugog stepena, studenta integrisanih akademskih studija, ili studenta
strukovnih studija prvog ili drugog stepena, koji je na studijama prvog stepena
ostvario najmanje 120 ESPB bodova sa ukupnom prosečnom ocenom najmanje 8
(osam).
Posebni uslovi za izbor u zvanje
iz stava 1. ovog člana utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Sa licem iz stava 1. ovog člana
zaključuje se ugovor o angažovanju u trajanju od najduže jedne školske godine.
Za potrebe realizacije dela
praktične nastave, koja se realizuje van visokoškolske ustanove, visokoškolska
ustanova može izabrati u zvanje saradnika van radnog odnosa (saradnik
praktičar, klinički asistent i sl.) lice zaposleno u ustanovi gde se deo
praktične nastave realizuje.
Posebni uslovi za izbor u zvanje
iz stava 1. ovog člana utvrđuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova utvrđuje
politiku zapošljavanja, polazeći od potrebe da se nastavni proces organizuje na
kvalitetan, racionalan i efikasan način.
Nastavnici i saradnici, po
pravilu, zasnivaju radni odnos sa punim radnim vremenom, u skladu sa opštim
aktom visokoškolske ustanove.
Nastavnici i saradnici koji izvode
nastavu iz kliničkih predmeta ostvaruju radni odnos sa punim radnim vremenom
podelom radnog vremena između visokoškolske ustanove i odgovarajuće zdravstvene
ustanove.
U visokoškolskoj ustanovi u kojoj
se ostvaruje studijski program za potrebe nacionalne bezbednosti i vojnog
obrazovanja nastavu iz stručnih i stručno-aplikativnih predmeta mogu da izvode
i zaposleni u organu državne uprave nadležnom za poslove nacionalne bezbednosti
odnosno poslove odbrane, u skladu sa zakonom i opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Sa licima iz stava 4. ovog člana
visokoškolska ustanova zaključuje ugovor o angažovanju za izvođenje nastave.
Nastavnici i saradnici iz st. 3. i
4. ovog člana imaju status nastavnika i saradnika sa punim radnim vremenom na
visokoškolskoj ustanovi.
U pogledu prava, obaveza i
odgovornosti zaposlenih na visokoškolskoj ustanovi, primenjuje se zakon kojim
se uređuje rad, ako ovim zakonom nije drugačije uređeno.
O pojedinačnim pravima, obavezama
i odgovornostima zaposlenih na visokoškolskoj ustanovi odlučuje organ
poslovođenja te ustanove.
O pojedinačnim pravima, obavezama
i odgovornostima organa poslovođenja visokoškolske ustanove odlučuje organ
upravljanja te ustanove.
Radi sprečavanja sukoba interesa,
nastavnik, odnosno saradnik visokoškolske ustanove može zaključiti ugovor kojim
se radno angažuje na drugoj visokoškolskoj ustanovi samo uz prethodno odobrenje
stručnog organa visokoškolske ustanove u okviru koje ima zasnovan radni odnos.
Opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove uređuju se uslovi i postupak davanja saglasnosti za
angažovanje nastavnika na drugoj visokoškolskoj ustanovi.
Nastavniku posle pet godina rada
provedenih u nastavi na visokoškolskoj ustanovi može se odobriti plaćeno
odsustvo u trajanju do jedne školske godine radi stručnog, naučnog, odnosno
umetničkog usavršavanja, u skladu sa statutom visokoškolske ustanove.
Nastavniku i saradniku koji se
nalazi na odsluženju vojnog roka, porodiljskom odsustvu, odsustvu sa rada radi
nege deteta, odsustvu sa rada radi posebne nege deteta ili druge osobe, ili
bolovanju dužem od šest meseci, izborni period i radni odnos se produžava za to
vreme.
Nastavniku prestaje radni odnos na
kraju školske godine u kojoj je navršio 65 godina života i najmanje 15 godina
staža osiguranja.
Nastavniku iz stava 1. ovog člana
u zvanju vanrednog ili redovnog profesora, odnosno profesora strukovnih studija
može biti produžen radni odnos do tri školske godine, pod uslovima i na način
predviđen statutom univerziteta, odnosno druge samostalne visokoškolske
ustanove.
Nastavnik kome je prestao radni
odnos zbog odlaska u penziju zadržava zvanje koje je imao u trenutku
penzionisanja.
Nastavnik iz stava 3. ovog člana
može zadržati preuzete obaveze na master akademskim i doktorskim studijama kao
mentor ili član komisija u postupku izrade i odbrane završnih radova, odnosno
disertacija na tim studijama, najduže još dve školske godine.
Na osnovu odluke odgovarajućeg
stručnog organa, nastavnik iz stava 3. ovog člana može izvoditi sve oblike
nastave na master akademskim i doktorskim studijama i biti član komisija u
postupku izrade i odbrane završnih radova, odnosno disertacija na tim
studijama, najduže još dve školske godine.
Visokoškolska ustanova organizuje
i izvodi studije u toku školske godine koja, po pravilu, počinje 1. oktobra i
traje 12 kalendarskih meseci.
Školska godina može se deliti na:
1) dva semestra, od kojih svaki
traje 15 nedelja;
2) tri trimestra, od kojih svaki
traje 10 nedelja;
3) blokove, u ukupnom trajanju od
30 nedelja, čije se pojedinačno trajanje utvrđuje opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Nastava pojedinačnih predmeta se,
po pravilu, organizuje i izvodi u toku jednog semestra, jednog trimestra ili
jednog bloka, a najduže u toku dva semestra ili tri trimestra.
Visokoškolska ustanova organizuje
i izvodi studije na srpskom jeziku.
Visokoškolska ustanova može
organizovati polaganje ispita i izvoditi studije, odnosno pojedine delove
studija, kao i organizovati izradu i odbranu završnog, magistarskog i
specijalističkog rada i doktorske disertacije, na jeziku nacionalne manjine i
na stranom jeziku, u skladu sa statutom.
Visokoškolska ustanova može
ostvarivati studijski program na jeziku nacionalne manjine i stranom jeziku
ukoliko je takav program odobren, odnosno akreditovan.
Visokoškolska ustanova može za
studente sa hendikepom organizovati i izvoditi studije, odnosno pojedine delove
studija, na gestovnom jeziku.
Obaveze visokoškolske ustanove u
pogledu načina organizovanja i vremena održavanja oblika studija uređuju se
opštim aktom visokoškolske ustanove, kao i da u skladu sa svojim mogućnostima
obezbedi uslove za studente sa posebnim potrebama.
Visokoškolska ustanova dužna je da
organizuje predavanja i druge oblike nastave za sve studente, izuzev kod
ostvarivanja studijskog programa na daljinu.
Bliži uslovi i načini ostvarivanja
studijskog programa na daljinu uređuju se opštim aktom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova je dužna da
na odgovarajući način informiše studente o načinu, vremenu i mestu održavanja
nastave, ciljevima, metodama i sadržajima nastave, o sadržajima, metodama,
kriterijumima i merilima ispitivanja, o načinu obezbeđivanja javnosti na ispitu
i načinu ostvarivanja uvida u rezultate, kao i o drugim pitanjima od značaja za
studente.
Na odobrene, odnosno akreditovane
studijske programe koje organizuje visokoškolska ustanova mogu se upisati
kandidati pod uslovima i na način uređen ovim zakonom i opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove.
Strani državljanin može se upisati
na studijske programe iz stava 1. ovog člana pod istim uslovima kao i domaći
državljanin.
Lice se može upisati na studijske
programe iz stava 1. ovog člana ako poznaje jezik na kome se izvodi nastava.
Uslovi, način i postupak provere
znanja jezika iz stava 3. ovog člana uređuju se opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Lice koje se upiše na studijske
programe iz stava 1. ovog člana stiče status studenta.
Student se upisuje u statusu
studenta koji se finansira iz budžeta ili studenta koji se sâm finansira.
Samostalna visokoškolska ustanova
raspisuje konkurs za upis na studije (u daljem tekstu: konkurs).
Konkurs sadrži: broj studenata za
određene studijske programe, uslove za upis, merila za utvrđivanje redosleda
kandidata, postupak sprovođenja konkursa, način i rokove za podnošenje žalbe na
utvrđeni redosled, kao i visinu školarine koju plaćaju studenti čije se
studiranje ne finansira iz budžeta.
Konkurs se objavljuje najkasnije
pet meseci pre početka školske godine.
Samostalna visokoškolska ustanova
utvrđuje broj studenata koji se upisuje na studijske programe koje organizuje,
a koji ne može biti veći od broja utvrđenog u dozvoli za rad.
Utvrđivanje broja studenata iz
stava 1. ovog člana vrši se na predlog visokoškolskih jedinica u sastavu
samostalne visokoškolske ustanove, u skladu sa statutom te ustanove.
Odluku o broju studenata za upis u
prvu godinu studijskog programa koji se finansira iz budžeta, za visokoškolsku
ustanovu čiji je osnivač Republika, donosi Vlada, po pribavljenom mišljenju
visokoškolskih ustanova i Nacionalnog saveta, najkasnije dva meseca pre
raspisivanja konkursa.
U narednim godinama studija broj
studenata iz stava 3. ovog člana visokoškolska ustanova može povećati za
najviše 20% u odnosu na prethodnu godinu, u skladu sa odlukom nadležnog organa
visokoškolske ustanove.
Kandidat za upis na studije prvog
stepena polaže prijemni ispit ili ispit za proveru sklonosti i sposobnosti, u
skladu sa opštim aktom samostalne visokoškolske ustanove.
Redosled kandidata za upis na
studije prvog stepena utvrđuje se na osnovu opšteg uspeha postignutog u
srednjem obrazovanju i rezultata postignutih na prijemnom ispitu, odnosno
ispitu za proveru sklonosti i sposobnosti.
Kandidat koji ima položenu opštu
maturu ne polaže prijemni ispit. Umesto prijemnog ispita ovom kandidatu vrednuju
se rezultati opšte mature, u skladu sa opštim aktom samostalne visokoškolske
ustanove.
Samostalna visokoškolska ustanova
može kandidata sa položenom stručnom, odnosno umetničkom maturom, umesto
prijemnog ispita, uputiti na polaganje određenih predmeta opšte mature.
Na osnovu kriterijuma iz konkursa,
samostalna visokoškolska ustanova sačinjava rang listu prijavljenih kandidata.
Pravo upisa na studije prvog
stepena stiče kandidat koji je na rang listi iz stava 5. ovog člana rangiran u
okviru broja studenata iz člana 84. ovog zakona.
Student studija prvog stepena
druge samostalne visokoškolske ustanove, lice koje ima stečeno visoko
obrazovanje na studijama prvog stepena i lice kome je prestao status studenta u
skladu sa ovim zakonom, može se upisati na studije prvog stepena, pod uslovima
i na način propisan opštim aktom samostalne visokoškolske ustanove.
Pravo iz stava 7. ovog člana
ostvaruje se na lični zahtev.
Na studije drugog i trećeg stepena
kandidat se upisuje pod uslovima, na način i po postupku utvrđenom opštim aktom
i konkursom samostalne visokoškolske ustanove.
Student visokoškolske ustanove ima
prava i obaveze utvrđene ovim zakonom i opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student ima pravo:
1) na upis, kvalitetno školovanje
i objektivno ocenjivanje;
2) na blagovremeno i tačno
informisanje o svim pitanjima koja se odnose na studije;
3) na aktivno učestvovanje u
donošenju odluka, u skladu sa zakonom;
4) na samoorganizovanje i
izražavanje sopstvenog mišljenja;
5) na povlastice koje proizlaze iz
statusa studenta;
6) na podjednako kvalitetne uslove
studija za sve studente;
7) na obrazovanje na jeziku
nacionalne manjine, u skladu sa zakonom;
8) na različitost i zaštitu od
diskriminacije;
9) da bira i da bude biran u
studentski parlament i druge organe visokoškolske ustanove.
Student je dužan da:
1) ispunjava nastavne i
predispitne obaveze;
2) poštuje opšte akte ustanove;
3) poštuje prava zaposlenih i
drugih studenata u visokoškolskoj ustanovi;
4) učestvuje u donošenju odluka u
skladu sa zakonom.
Student ima pravo na žalbu u
skladu sa statutom visokoškolske ustanove ukoliko visokoškolska ustanova
prekrši neku od obaveza iz stava 2. tač. 1)-3) ovog člana.
Pri upisu svake školske godine
student se opredeljuje za predmete iz studijskog programa.
Studijskim programom se propisuje
koji su predmeti obavezni za određenu godinu studiranja.
Student koji se finansira iz
budžeta opredeljuje se za onoliko predmeta koliko je potrebno da se ostvari
najmanje 60 ESPB bodova, osim ako mu je do kraja studijskog programa ostalo
manje od 60 ESPB bodova.
Student koji se sâm finansira
opredeljuje se, u skladu sa studijskim programom, za onoliko predmeta koliko je
potrebno da se ostvari najmanje 37 ESPB bodova, osim ako mu je do kraja
studijskog programa ostalo manje od 37 ESPB bodova.
Student koji se sam finansira
plaća deo školarine obračunat prema predmetima za koje se opredelio.
Polaganjem ispita student stiče
određeni broj ESPB bodova u skladu sa studijskim programom.
Student koji ne položi ispit iz
obaveznog predmeta do početka naredne školske godine, upisuje isti predmet.
Student koji ne položi izborni
predmet, može ponovo upisati isti ili se opredeliti za drugi izborni predmet.
Studijskim programom može se
usloviti opredeljivanje studenta za određeni predmet prethodno položenim
ispitima iz jednog ili više predmeta utvrđenih studijskim programom.
Pravila studija bliže se uređuju
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student koji u tekućoj školskoj
godini ostvari 60 ESPB bodova ima pravo da se u narednoj školskoj godini
finansira iz budžeta ako se rangira u okviru ukupnog broja studenata čije se
studije finansiraju iz budžeta, u skladu sa ovim zakonom.
Rangiranje studenata iz stava 1.
ovog člana obuhvata studente upisane iste školske godine na određeni studijski
program, a vrši se polazeći od broja ostvarenih ESPB bodova i postignutog
uspeha u savlađivanju studijskog programa, na način i po postupku utvrđenim
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student koji ne ostvari pravo iz
stava 1. ovog člana u narednoj školskoj godini nastavlja studije u statusu
studenta koji se sam finansira.
Student koji se finansira iz
budžeta može u tom statusu da ima upisan samo jedan studijski program na istom
nivou studija.
Uspešnost studenta u savlađivanju
pojedinog predmeta kontinuirano se prati tokom nastave i izražava se poenima.
Ispunjavanjem predispitnih obaveza
i polaganjem ispita student može ostvariti najviše 100 poena.
Studijskim programom utvrđuje se
srazmera poena stečenih u predispitnim obavezama i na ispitu, pri čemu
predispitne obaveze učestvuju sa najmanje 30, a najviše 70 poena.
Uspeh studenta na ispitu izražava
se ocenom od 5 (nije položio) do 10 (odličan).
Visokoškolska ustanova može
propisati i drugi, nenumerički način ocenjivanja, utvrđivanjem odnosa ovih
ocena sa ocenama iz stava 4. ovog člana.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove bliže se uređuje način polaganja ispita i ocenjivanje na ispitu.
Ispit je jedinstven i polaže se
usmeno, pismeno, odnosno praktično.
Ispit se polaže u sedištu
visokoškolske ustanove, odnosno u objektima navedenim u dozvoli za rad.
Odredba stava 2. ovog člana odnosi
se i na izvođenje studijskog programa na daljinu, s tim da za studenta stranog
državljanina visokoškolska ustanova može da omogući i polaganje ispita preko
elektronskih komunikacija, pod uslovom da primenom odgovarajućih tehničkih
rešenja obezbedi kontrolu identifikacije i rada studenta.
Visokoškolska ustanova može
organizovati polaganje ispita van sedišta, ako se radi o ispitu iz predmeta
čiji karakter to zahteva.
Student polaže ispit neposredno po
okončanju nastave iz tog predmeta, a najkasnije do početka nastave tog predmeta
u narednoj školskoj godini, na jednom od jezika na kojima se nastava izvodila.
Opštim aktom visokoškolske
ustanove uređuje se način na koji se obezbeđuje javnost polaganja ispita.
Broj ispitnih rokova i termini
održavanja ispitnih rokova utvrđuju se statutom samostalne visokoškolske
ustanove.
Posle tri neuspela polaganja istog
ispita student može tražiti da polaže ispit pred komisijom.
Student sa invaliditetom ima pravo
da polaže ispit na mestu i na način prilagođen njegovim mogućnostima, u skladu
sa opštim aktom visokoškolske ustanove.
Bliže uslove i način organizacije
polaganja ispita preko elektronskih komunikacija iz stava 3. ovog člana
propisuje ministar.
Student ima pravo da nadležnom
organu visokoškolske ustanove podnese prigovor na dobijenu ocenu, ako smatra da
ispit nije obavljen u skladu sa zakonom i opštim aktom ustanove, u roku od 36
časova od dobijanja ocene.
Nadležni organ ustanove u roku od
24 časa od dobijanja prigovora, u skladu sa odredbama opšteg akta samostalne
visokoškolske ustanove, razmatra prigovor i donosi odluku po prigovoru.
Ukoliko se usvoji prigovor
studenta, student ponovo polaže ispit u roku od tri dana od dana prijema odluke
iz stava 2. ovog člana.
Studentu se, na njegov zahtev,
odobrava mirovanje prava i obaveza, u slučaju teže bolesti, upućivanja na
stručnu praksu u trajanju od najmanje šest meseci, odsluženja i dosluženja
vojnog roka, nege deteta do godinu dana života, održavanja trudnoće i u drugim
slučajevima predviđenim opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student koji je bio sprečen da
polaže ispit zbog bolesti ili odsustva zbog stručnog usavršavanja u trajanju od
najmanje tri meseca, može polagati ispit u prvom narednom roku, u skladu sa
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Student odgovara za povredu
obaveze koja je u vreme izvršenja bila utvrđena opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove.
Za težu povredu obaveze studentu
se može izreći i mera isključenja sa studija na visokoškolskoj ustanovi.
Disciplinski postupak ne može se pokrenuti
po isteku tri meseca od dana saznanja za povredu obaveze i učinioca, a
najkasnije šest meseci od dana kada je povreda učinjena.
Opštim aktom samostalne
visokoškolske ustanove utvrđuju se lakše i teže povrede obaveza studenata,
disciplinski organi i disciplinski postupak za utvrđivanje odgovornosti
studenta.
Status studenta prestaje u
slučaju:
1) ispisivanja sa studija;
2) završetka studija;
3) neupisivanja školske godine;
4) kad ne završi studije do isteka
roka koji se određuje u dvostrukom broju školskih godina potrebnih za
realizaciju studijskog programa;
5) izricanja disciplinske mere
isključenja sa studija na visokoškolskoj ustanovi.
Studentu se na lični zahtev može
produžiti rok za završetak studija, u skladu sa opštim aktom visokoškolske
ustanove.
Lice koje završi osnovne akademske
studije u obimu od najmanje 180 ESPB bodova, odnosno u trajanju od najmanje tri
godine stiče stručni naziv sa naznakom zvanja prvoga stepena akademskih studija
iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi osnovne akademske
studije u obimu od najmanje 240 ESPB bodova, odnosno u trajanju od najmanje
četiri godine i lice koje ostvari najmanje 240 ESPB bodova na akademskim
studijama prvog i drugog stepena, stiče stručni naziv "diplomirani"
sa naznakom zvanja prvog stepena akademskih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi osnovne strukovne
studije stiče stručni naziv sa naznakom zvanja prvoga stepena strukovnih
studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi specijalističke
akademske studije stiče stručni naziv specijalista sa naznakom zvanja drugog
stepena akademskih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi specijalističke
strukovne studije stiče stručni naziv specijalista sa naznakom zvanja drugog
stepena strukovnih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi master akademske
studije stiče akademski naziv master sa naznakom zvanja drugog stepena master
akademskih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi master strukovne
studije stiče stručni naziv strukovni master sa naznakom zvanja drugog stepena
master strukovnih studija iz odgovarajuće oblasti.
Lice koje završi doktorske,
odnosno akademske studije trećeg stepena, stiče naučni naziv doktor nauka,
odnosno doktor umetnosti, sa naznakom oblasti.
Listu zvanja iz odgovarajućih
oblasti i skraćenice stručnih, akademskih i naučnih naziva utvrđuje Nacionalni
savet, na predlog Konferencije univerziteta, odnosno Konferencije akademija
strukovnih studija.
Skraćenica stručnog naziva i
akademskog naziva master navodi se iza imena i prezimena, a skraćenica akademskog
naziva magistar nauka, odnosno magistar umetnosti i naučnog naziva doktor
nauka, odnosno doktor umetnosti ispred imena i prezimena.
U međunarodnom prometu i u diplomi
na engleskom jeziku naziv koji je steklo lice iz stava 1. ovog člana je bachelor,
naziv koji je steklo lice iz stava 2. ovog člana je bachelor with
honours, naziv koji je steklo lice iz stava 3. ovog člana je bachelor
(appl.), naziv koje je steklo lice iz stava 6. ovog člana je master,
naziv koje je steklo lice iz stava 7. ovog člana je master (appl.), a naziv
koje je steklo lice iz stava 8. ovog člana je Ph.D., odnosno odgovarajući naziv
na jeziku na koji se diploma prevodi.
Visokoškolska ustanova u okviru
svoje delatnosti može realizovati programe obrazovanja tokom čitavog života van
okvira studijskih programa za koje je dobila dozvolu za rad.
Uslovi, način i postupak
realizacije programa iz stava 1. ovog člana uređuju se opštim aktom ustanove.
Licu koje je savladalo program iz
stava 1. ovog člana ustanova izdaje uverenje.
Lice upisano na program iz stava
1. ovog člana nema status studenta, u smislu ovog zakona.
Visokoškolska ustanova vodi:
matičnu knjigu studenata, evidenciju o izdatim diplomama i dodacima diploma,
evidenciju o priznatim stranim visokoškolskim ispravama i zapisnik o polaganju
ispita.
Evidencija iz stava 1. ovog člana
vodi se na srpskom jeziku, ćiriličnim pismom. Na teritoriji opštine u kojoj je
u službenoj upotrebi i latinično pismo, evidencija se vodi i tim pismom. Tekst
latiničnim pismom ispisuje se ispod teksta ćiriličnim pismom.
Kada se nastava ostvaruje na
jeziku nacionalne manjine, evidencija iz stava 1. ovog člana vodi se na srpskom
jeziku ćiriličnim pismom i na jeziku i pismu nacionalne manjine.
Visokoškolska ustanova ima
informacioni sistem i vodi bazu podataka.
Baza podataka predstavlja skup evidencija
iz člana 97. koje ustanova vodi u elektronskom obliku.
Evidencije koje vodi visokoškolska
ustanova predstavljaju skup podataka o ustanovi, studentima, roditeljima
(izdržavaocima) i zaposlenima.
Jedinstveni informacioni sistem
univerziteta čine objedinjeni podaci iz evidencija svih visokoškolskih ustanova
u njegovom sastavu koji se vode kao jedinstvena baza podataka.
Podaci o visokoškolskoj ustanovi
predstavljaju skup opštih podataka kojima se određuje pravni status visokoškolske
ustanove, status visokoškolske ustanove u sistemu visokog obrazovanja, podaci o
studijskim programima koje visokoškolska ustanova realizuje, podaci o objektu
visokoškolske ustanove, aktima i organima visokoškolske ustanove, podaci o
akreditaciji visokoškolske ustanove i rezultatima spoljašnjeg vrednovanja
visokoškolske ustanove.
Podaci o studentima, roditeljima
(izdržavaocima) i zaposlenima predstavljaju skup podataka o ličnosti kojima se
određuje njihov identitet, obrazovni, socijalni i zdravstveni status i potrebna
obrazovna, socijalna i zdravstvena podrška.
Za određivanje identiteta
prikupljaju se sledeći podaci: ime, prezime, ime jednog roditelja, pol,
jedinstveni matični broj građana, broj pasoša za strane državljane, datum
rođenja, mesto rođenja, država i adresa stalnog stanovanja, tip naselja stalnog
stanovanja, nacionalna pripadnost (bez obaveze izjašnjavanja/uz pismenu
saglasnost), bračni status, državljanstvo, adresa, kontakt telefon, fotografija
i drugi podaci u skladu sa ovim zakonom.
Za određivanje obrazovnog statusa
studenata prikupljaju se podaci o prethodno završenoj srednjoj školi, upisanom
studijskom programu, vrsti studija i godini prvog upisa na studijski program.
Za određivanje socijalnog statusa
studenata prikupljaju se podaci o načinu finansiranja studija, načinu
izdržavanja tokom studija, mestu stanovanja (adresi) tokom studiranja, tipu
smeštaja tokom studiranja, radnom statusu studenta tokom studiranja,
izdržavanim licima, školskoj spremi oba roditelja, radnom statusu roditelja
(izdržavaoca) i zanimanju roditelja ili izdržavaoca.
Za određivanje zdravstvenog
statusa studenata prikupljaju se podaci o potrebama za pružanjem dodatne
podrške prilikom obavljanja svakodnevnih aktivnosti na visokoškolskoj ustanovi.
Podaci o studentima prikupljaju se
putem obrasca čiji sadržaj propisuje republički organ nadležan za poslove
statistike, a koji se može popunjavati u elektronskoj ili papirnoj formi.
U informacionom sistemu se takođe
vodi evidencija o jeziku na kome se izvodi studijski program, obaveznim i
izbornim predmetima, stranim jezicima, podaci o predispitnim obavezama, podaci
o polaganim ispitima, ocenama na predispitnim obavezama i ispitima, podaci o
ostvarenim ESPB bodovima, podaci o nagradama i pohvalama osvojenim tokom
studiranja i izdatim javnim ispravama.
Podaci o nastavnicima, saradnicima
i ostalim zaposlenima obavezno sadrže: ime, prezime, ime jednog roditelja, pol,
jedinstveni matični broj građana, broj pasoša za strane državljane, datum
rođenja, mesto rođenja, državu i adresu stalnog stanovanja, nacionalnu
pripadnost (bez obaveze izjašnjavanja/uz pismenu saglasnost), državljanstvo,
adresu, kontakt telefon, stepen stručne spreme, zvanje, vrstu ugovora o
angažovanju, fotografiju i druge podatke u skladu sa posebnim zakonom.
Bliže uslove i način
uspostavljanja informacionog sistema, vođenja, prikupljanja, unosa, ažuriranja
i dostupnosti podataka koji se unose u informacioni sistem, evidencije, javne
isprave kao i druga pitanja od značaja za vođenje evidencija i izdavanje javnih
isprava, propisuje ministar.
Podaci o ličnosti upisani u
evidenciju prikupljaju se, obrađuju, čuvaju i koriste za potrebe obrazovne
politike, u skladu sa zakonom kojim se uređuje zaštita podataka o ličnosti.
Svrha obrade podataka je
obezbeđivanje indikatora radi praćenja obuhvata studenata, efikasnog i
kvalitetnog funkcionisanja obrazovnog sistema, planiranja obrazovne politike,
praćenje, proučavanje i unapređivanje obrazovnog nivoa studenata,
profesionalnog statusa i usavršavanja nastavnika, rada visokoškolskih ustanova,
efikasno finansiranje sistema visokog školstva i stvaranje osnova za
sprovođenje nacionalnih i međunarodnih istraživanja u oblasti obrazovanja.
Nadležnom ministarstvu dostavljaju
se podaci u anonimiziranom obliku, osim podataka o ličnosti potrebnih za
vođenje registra nastavnika.
Korisnik podataka iz informacionog
sistema visokoškolske ustanove može biti i drugi državni i drugi organ i
organizacija, kao i pravno i fizičko lice, pod uslovom da je zakonom ili drugim
propisima ovlašćeno da traži i prima podatke, da su ti podaci neophodni za
izvršenje poslova iz njegove nadležnosti ili služe za potrebe istraživanja i da
obezbedi zaštitu podataka o ličnosti.
Podaci u evidencijama, odnosno
bazi podataka ažuriraju se na dan nastanka promene, a najkasnije u roku od 30
dana od dana nastanka promene.
Svi podaci iz člana 97. stav 1.
trajno se čuvaju. Visokoškolska ustanova je dužna da obezbedi trajnost
očitavanja podataka sačuvanih na elektronskim medijima.
Svi vidovi prikupljanja, čuvanja,
obrade i korišćenja podataka sprovode se u skladu sa zakonom kojim se uređuje
zaštita podataka o ličnosti.
Podaci u evidenciji, bazi podataka
i informacionom sistemu visokoškolske ustanove moraju biti bezbednim merama
zaštićeni od neovlašćenog pristupa i korišćenja.
Za potrebe naučnoistraživačkog
rada i prilikom izrade obrazovno-političkih i statističkih analiza, podaci o
ličnosti koriste se i objavljuju na način kojim se obezbeđuje zaštita
identiteta studenata, nastavnika i drugih zaposlenih na visokoškolskoj
ustanovi.
Na osnovu podataka iz evidencije
visokoškolska ustanova izdaje javne isprave.
Javne isprave u smislu ovog zakona
jesu: studentska knjižica (indeks), diploma o stečenom visokom obrazovanju i
dodatak diplomi.
Visokoškolska ustanova izdaje
javne isprave na srpskom jeziku ćiriličnim pismom. Na teritoriji opštine u
kojoj je u službenoj upotrebi i latinično pismo, visokoškolska ustanova izdaje
javne isprave i na tom pismu. Tekst latiničnim pismom ispisuje se ispod teksta
ćiriličnim pismom.
Kada se nastava ostvaruje na
jeziku nacionalne manjine, odnosno na nekom od svetskih jezika, javne isprave
se izdaju na obrascu koji je štampan dvojezično na srpskom jeziku ćiriličnim
pismom i na jeziku i pismu na kojem se izvodi nastava.
Na zahtev studenta samostalna
visokoškolska ustanova izdaje javnu ispravu o savladanom delu studijskog
programa, koja sadrži podatke o nivou, prirodi i sadržaju studija, kao i
postignute rezultate.
Sadržaj javne isprave iz stava 2.
ovog člana propisuje ministar.
Diploma i dodatak diplomi izdaju
se i na engleskom jeziku.
Diploma se overava suvim žigom
samostalne visokoškolske ustanove.
Dodatak diplomi obavezno se izdaje
uz diplomu.
Opis sistema visokog obrazovanja u
Republici u vreme stečenog obrazovanja navedenog u diplomi mora biti priložen
dodatku diplome.
Diplomu i dodatak diplomi
potpisuju:
1) na univerzitetu - rektor i
dekan odgovarajućeg fakulteta, odnosno umetničke akademije, u sastavu
univerziteta;
2) na akademiji strukovnih studija
- predsednik;
3) na visokoj školi i visokoj
školi strukovnih studija - direktor.
Zajedničku diplomu i dodatak
diplomi potpisuju ovlašćena lica visokoškolskih ustanova koje izvode studijski
program za sticanje zajedničke diplome.
Diploma, odnosno dodatak diplomi
oglašavaju se ništavim:
1) ako su izdati od neovlašćene
organizacije;
2) ako su potpisani od
neovlašćenog lica;
3) ako imalac diplome nije ispunio
sve ispitne obaveze na način i po postupku utvrđenim zakonom i studijskim
programom visokoškolske ustanove.
Visokoškolska ustanova oglašava
ništavom diplomu, odnosno dodatak diplomi iz razloga utvrđenih u stavu 1. tač.
2) i 3) ovog člana.
Visokoškolska ustanova oglašava
ništavom diplomu o stečenom akademskom nazivu magistra, ako utvrdi da završni
rad nije rezultat samostalnog rada kandidata.
Visokoškolska ustanova oglašava
ništavom diplomu o stečenom naučnom nazivu doktora nauka, ako utvrdi da
doktorska disertacija nije originalan naučni, odnosno umetnički rezultat rada
kandidata.
Ministar, po službenoj dužnosti,
oglašava ništavom diplomu, odnosno dodatak diplomi iz razloga utvrđenih u stavu
1. tačka 1) ovog člana.
Visokoškolska ustanova izdaje novu
javnu ispravu posle proglašenja originala javne isprave nevažećim u
"Službenom glasniku Republike Srbije", na osnovu podataka iz
evidencije koju vodi.
Javna isprava iz stava 1. ovog
člana ima značaj originalne javne isprave.
Na javnoj ispravi iz stava 1. ovog
člana stavlja se naznaka da se radi o novoj javnoj ispravi koja je izdata posle
proglašenja originala javne isprave nevažećim.
U slučaju kad su evidencija iz
člana 97. ovog zakona i arhivska građa uništeni ili nestali, lice koje nema
javnu ispravu koju izdaje visokoškolska ustanova može opštinskom sudu na čijem
području je sedište ili je bilo sedište visokoškolske ustanove podneti zahtev
za utvrđivanje stečenog obrazovanja.
Zahtev sadrži dokaze na osnovu
kojih može da se utvrdi da je to lice steklo odgovarajuće obrazovanje i potvrdu
da je arhivska građa uništena ili nestala.
Potvrdu da je arhivska građa
uništena ili nestala izdaje visokoškolska ustanova na kojoj je lice steklo
obrazovanje ili druga ustanova koja je preuzela evidenciju, odnosno arhivsku
građu, a ako takva ustanova ne postoji, potvrdu izdaje Ministarstvo.
Rešenje o utvrđivanju stečenog
obrazovanja opštinski sud donosi u vanparničnom postupku.
Rešenje iz stava 4. ovog člana zamenjuje
javnu ispravu koju izdaje visokoškolska ustanova.
Priznavanje strane visokoškolske
isprave jeste postupak kojim se imaocu te isprave utvrđuje pravo na nastavak
obrazovanja, odnosno na zapošljavanje. Postupak priznavanja strane
visokoškolske isprave sprovodi se u skladu sa odredbama ovog zakona, ako
međunarodnim ugovorom nije predviđeno drugačije.
Visokoškolska javna isprava
stečena u SFRJ - do 27. aprila 1992. godine, u Saveznoj Republici Jugoslaviji,
odnosno Državnoj zajednici Srbija i Crna Gora - do 16. juna 2006. godine i
Republici Srpskoj ne podleže postupku priznavanja strane visokoškolske isprave.
Javna isprava iz stava 2. ovog
člana proizvodi isto pravno dejstvo kao javna isprava izdata u Republici.
Visinu takse za troškove postupka
priznavanja strane visokoškolske isprave, oslobađanje od plaćanja takse i druga
pitanja u vezi sa troškovima postupka priznavanja strane visokoškolske isprave
propisuje ministar.
Vrednovanje stranog studijskog
programa vrši se na osnovu vrste i nivoa postignutih znanja i veština,
uzimajući u obzir sistem obrazovanja u zemlji u kojoj je visokoškolska isprava
stečena, uslove upisa, kompetencije stečene završetkom studijskog programa,
prava koja proističu iz strane visokoškolske isprave u zemlji u kojoj je
stečena i druge relevantne činjenice, bez razmatranja formalnih obeležja i
strukture studijskog programa.
Vrednovanje stranog studijskog
programa, odnosno dela studijskog programa, radi nastavka obrazovanja, vrši
stručni organ samostalne visokoškolske ustanove kojoj je podnet zahtev za
akademsko priznavanje.
Vrednovanje stranog studijskog
programa radi zapošljavanja vrši Nacionalni centar za priznavanje stranih
visokoškolskih isprava (u daljem tekstu: ENIC/NARIC centar), kao unutrašnja
organizaciona jedinica Ministarstva.
Za potrebe davanja stručnog
mišljenja u postupku prvog vrednovanja stranog studijskog programa radi
zapošljavanja, ministar obrazuje komisiju od najmanje tri člana iz reda
profesora univerziteta iz odgovarajućih oblasti, sa liste koju obrazuje
Konferencija univerziteta Srbije.
Jednom izvršeno vrednovanje
određenog stranog studijskog programa važi za sve naredne slučajeve priznavanja
strane visokoškolske isprave kada je strana visokoškolska isprava stečena
završavanjem istog studijskog programa.
Informacije o činjenicama iz stava
1. ovog člana daje ENIC/NARIC centar.
U postupku vrednovanja radi
priznavanja domaće visokoškolske isprave u inostranstvu, informacije o samostalnoj
visokoškolskoj ustanovi i sistemu obrazovanja daje ENIC/NARIC centar.
Priznavanje strane visokoškolske
isprave radi nastavka obrazovanja u sistemu visokog obrazovanja (u daljem
tekstu: akademsko priznavanje) sprovodi samostalna visokoškolska ustanova, po
prethodno izvršenom vrednovanju stranog studijskog programa, odnosno dela
studijskog programa.
Nastavak obrazovanja i upis višeg
obrazovnog stepena mogu biti uslovljeni obavezom sticanja dodatnih ishoda
učenja ili odbijeni ako se utvrdi postojanje suštinske razlike između vrste i
nivoa postignutih znanja i veština i uslova za upis na određeni studijski
program.
Kriterijume za utvrđivanje
postojanja suštinske razlike između vrste i nivoa postignutih znanja i veština
i uslova za upis na određeni studijski program i postupak akademskog
priznavanja propisuje samostalna visokoškolska ustanova svojim opštim aktom, a
teret dokazivanja postojanja suštinske razlike snosi nadležni stručni organ.
Rešenje o ishodu postupka iz stava
1. ovog člana donosi stručni organ samostalne visokoškolske ustanove u roku od
60 dana od dana prijema urednog zahteva.
Rešenje iz stava 4. ovog člana je
konačno.
Ukoliko nije drugačije propisano,
na postupak akademskog priznavanja primenjuje se zakon kojim se uređuje opšti
upravni postupak.
Priznavanje strane visokoškolske
isprave radi zapošljavanja (u daljem tekstu: profesionalno priznavanje) sprovodi
Ministarstvo preko ENIC/NARIC centra.
Profesionalno priznavanje vrši se
po prethodno izvršenom vrednovanju stranog studijskog programa.
Rešenje o profesionalnom
priznavanju posebno sadrži: naziv, vrstu, nivo i trajanje (obim) studijskog
programa, odnosno kvalifikacije, koji je naveden u stranoj visokoškolskoj
ispravi - na izvornom jeziku i na srpskom jeziku i naučnu, umetničku, odnosno
stručnu oblast u okviru koje je ostvaren studijski program.
Ministar donosi rešenje o
profesionalnom priznavanju u roku od 90 dana od dana prijema urednog zahteva.
Rešenje o profesionalnom
priznavanju je konačno.
Ukoliko nije drugačije propisano,
na postupak profesionalnog priznavanja primenjuje se zakon kojim se uređuje
opšti upravni postupak.
Rešenje o profesionalnom
priznavanju ima značaj javne isprave
Nacionalni savet proširuje listu
stručnih, akademskih i naučnih naziva iz člana 11. stav 1. tačka 14. ovog
zakona i utvrđuje nazive kvalifikacija za priznate strane visokoškolske
isprave, sa posebnom oznakom, na osnovu polja iz člana 27. ovog zakona.
Organ nadležan za sprovođenje
postupka priznavanja strane visokoškolske isprave vodi evidenciju i trajno čuva
dokumentaciju o sprovedenim postupcima.
Evidencija iz stava 1. ovog člana
vodi se u elektronskoj i pismenoj formi i obuhvata: prezime, ime jednog
roditelja i ime, datum i mesto rođenja, državljanstvo, adresu i broj telefona
imaoca strane visokoškolske isprave - podnosioca zahteva; naziv visokoškolske
ustanove koja je izdala ispravu, mesto i državu, trajanje studija (studijskog
programa), vrstu i nivo studija, smer studija (program, disciplinu), stručni,
akademski, naučni naziv, broj i datum akta o vrednovanju stranog studijskog
programa i naziv organa koji ga je doneo, broj i datum akta o dodatnim
ispitima, broj i datum akta o položenim dodatnim ispitima, broj i datum rešenja
o priznavanju strane visokoškolske isprave i kratak sadržaj dispozitiva
rešenja.
Upravni nadzor nad radom
visokoškolskih ustanova vrši Ministarstvo.
Inspekcijski nadzor vrše
inspektori, odnosno druga ovlašćena lica (u daljem tekstu: inspektori).
Poslove inspektora može obavljati
diplomirani pravnik, sa položenim stručnim ispitom za rad u organima državne
uprave i najmanje pet godina radnog iskustva u oblasti obrazovanja.
U vršenju inspekcijskog nadzora
inspektor je ovlašćen da:
1) poništi upis studenata u prvu
godinu studija preko broja studenata utvrđenog, u skladu sa članom 84. ovog
zakona;
2) poništi upis studenata koji je
obavljen suprotno odredbama ovog zakona;
3) privremeno zabrani obavljanje
delatnosti visokog obrazovanja, odnosno izvođenje studijskog programa pravnom
licu koje tu delatnost obavlja suprotno odredbama ovog zakona, uverenju o
akreditaciji, odnosno dozvoli za rad;
4) preduzima druge mere za koje je
zakonom ili drugim propisom ovlašćen.
Novčanom kaznom od 100.000 do
2.000.000 dinara kazniće se za prekršaj visokoškolska ustanova, ako:
1) obavlja delatnost van sedišta i
van objekata u kojima se obavlja delatnost (član 32. stav 4. i član 41. stav
13);
1a) ne učini dostupnom javnosti
doktorsku disertaciju pre javne odbrane, odnosno ako ne uspostavi digitalni
repozitorijum ili u njemu ne čuva odbranjenu doktorsku disertaciju ili ne
dostavi Ministarstvu kopiju sadržaja koji čuva u javnom repozitorijumu (član
30. st. 8-10);
2) ostvaruje studijski program
koji nije naveden u dozvoli za rad (član 41. stav 13);
3) izvrši promenu naziva, sedišta
i statusnu promenu suprotno odredbama ovog zakona (član 43. stav 1);
3a) izabere organ poslovođenja
suprotno odredbama ovog zakona (član 54. stav 1);
3b) ne učini dostupnim javnosti
podatke o iznosu sredstava ustanove (član 57. stav 5);
4) naplati školarinu veću od
utvrđene u skladu sa ovim zakonom (član 61);
5) posebno naplaćuje usluge
studentima koje su obuhvaćene školarinom (član 61. stav 5);
5a) ne učini dostupnim javnosti
merila za utvrđivanje visine školarine i odluku o visini školarine (član 61.
stav 7);
6) primi u radni odnos nastavnika
koji ne ispunjava uslove predviđene ovim zakonom, ili bez konkursa (čl. 63-66);
7) ne organizuje predavanja i
druge oblike nastave (član 81. stav 2);
8) upiše na studijski program
kandidata koji se nije prijavio na konkurs ili suprotan konkursu (član 83);
9) upiše studente preko broja
utvrđenog u skladu sa ovim zakonom (član 84);
10) ne vodi na propisan način ili
neuredno vodi evidenciju i izdaje javne isprave koje po sadržini ne odgovaraju
sadržini koju je utvrdio ministar (član 97. stav 5. i član 99. stav 6);
11) izda diplomu koja ne odgovara
akreditovanom studijskom programu (član 16. stav 1);
12) neosnovano naplati školarinu
(čl. 61. i 88);
13) ako nastavniku otkaže ugovor o
radu suprotno odredbama zakona (član 74. stav 1).
Novčanom kaznom od 20.000 do
60.000 dinara kazniće se odgovorno lice u visokoškolskoj ustanovi za prekršaj
iz stava 1. ovog člana.
Na teritoriji Autonomne pokrajine
Vojvodine, poslove utvrđene članom 23. stav 1. tač. 4) i 7), članom 40. stav 1,
članom 41. st. 2, 5 - 7. i 10 - 12, članom 41. stav 2, članom 42. st. 2. i 10,
članom 43. stav 2, članom 45. stav 2, članom 47. st. 8. i 10, članom 52. stav
4, članom 61. stav 3, članom 84. stav 3, članom 101. stav 5, članom 103. stav
3, članom 105. st. 3. i 4., članom 106. i članom 127. stav 6. ovog zakona,
obavlja, preko svojih organa, Autonomna pokrajina Vojvodina.
Poslovi iz stava 1. ovog člana
obavljaju se kao povereni.
Nadležni pokrajinski organi
sarađuju sa Ministarstvom u obavljanju poslova iz stava 1. ovog člana.
Ministarstvo ima prema nadležnim
pokrajinskim organima, u pogledu poverenih poslova državne uprave iz stava 1.
ovog člana, prava i dužnosti propisane zakonom kojim se uređuje državna uprava.
Do prestanka funkcionisanja
privremenog pravnog sistema uspostavljenog na osnovu Rezolucije Saveta
bezbednosti Ujedinjenih nacija br. 1244, na teritoriji Autonomne pokrajine
Kosovo i Metohija, nad visokoškolskim ustanovama čiji je osnivač Republika,
Vlada ima sva prava i obaveze osnivača, u skladu sa ovim zakonom.
Narodna skupština će u roku od
šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona izabrati članove Nacionalnog
saveta.
Do izbora članova Nacionalnog
saveta njegove poslove obavljaće Republički savet za razvoj univerzitetskog
obrazovanja, obrazovan prema Zakonu o univerzitetu ("Službeni glasnik
RS", broj 21/02).
Do obrazovanja Konferencije
akademija strukovnih studija članove Nacionalnog saveta iz člana 10. stav 1.
tačka 2) ovog zakona predlaže telo iz člana 112. ovog zakona.
Predlagači članova Nacionalnog
saveta iz člana 10. ovog zakona dužni su da dostave liste kandidata u roku od
120 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Ako predlagači ne dostave liste u
roku iz stava 4. ovog člana, Narodna skupština imenuje članove Nacionalnog
saveta iz reda propisane strukture, na predlog nadležnog odbora Narodne
skupštine.
Nacionalni savet utvrdiće
standarde iz člana 11. ovog zakona u roku od godinu dana od dana stupanja na
snagu ovog zakona.
Do obrazovanja Komisije iz člana
13. ovog zakona, a najkasnije do isteka roka od devet meseci od dana stupanja
na snagu ovog zakona, njene poslove u postupku izdavanja dozvole za rad vršiće
Komisija za akreditaciju visokog obrazovanja, osnovana odlukom Republičkog
saveta iz člana 110. stav 2. ovog zakona.
Do obrazovanja Konferencije
akademija strukovnih studija poslove iz njene nadležnosti obavljaće telo koje
čine direktori viših škola koje su dobile rešenje o ispunjenosti uslova za
početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na snagu ovog zakona.
Nacionalni savet će u roku od
devet meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona utvrditi listu
obrazovno-naučnih, obrazovno-umetničkih i stručnih oblasti, u okviru polja iz
člana 27. ovog zakona.
Do utvrđivanja liste iz stava 1.
ovog člana, odgovarajućim oblastima smatraju se oblasti utvrđene statutima
visokoškolskih ustanova iz kojih se izdaju diplome, u skladu sa Zakonom o
univerzitetu ("Službeni glasnik RS", broj 21/02).
Ministar će u roku od šest meseci
od dana stupanja na snagu ovog zakona doneti podzakonske akte, u skladu sa ovim
zakonom.
Lista zvanja iz člana 95. stav 7.
ovog zakona utvrdiće se najkasnije u roku od godinu dana od dana stupanja na
snagu ovog zakona.
Postupak akreditacije i dobijanja
dozvole za rad univerziteta, fakulteta, odnosno akademija umetnosti koji su
dobili rešenje o ispunjenosti uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do
stupanja na snagu ovog zakona sprovešće se najkasnije u roku od tri godine od
dana obrazovanja Komisije za akreditaciju.
Univerziteti i fakulteti, odnosno
akademije umetnosti u sastavu univerziteta, koji su dobili rešenje o
ispunjenosti uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na snagu
ovog zakona, smatraće se da imaju dozvolu za rad do okončanja postupka iz stava
1. ovog člana.
Fakulteti, odnosno akademije
umetnosti van sastava univerziteta, a koji su dobili rešenje o ispunjenosti
uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na snagu ovog
zakona, smatraće se da imaju dozvolu za rad kao visoke škole do okončanja
postupka iz stava 1. ovog člana.
Nastavni planovi i programi koje
izvode visokoškolske ustanove iz ovog člana smatraće se odobrenim, odnosno
akreditovanim studijskim programima do okončanja postupka iz stava 1. ovog
člana.
Univerziteti, fakulteti, odnosno
akademije umetnosti usaglasiće svoju organizaciju i opšte akte sa ovim zakonom
u roku od dve godine od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Fakulteti čiji je osnivač
Republika, osnovani do dana stupanja na snagu ovog zakona, zadržavaju svojstvo
pravnog lica, osim ako odlukom svog nadležnog organa to svojstvo ne prenesu na
univerzitet, u roku od 90 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Univerzitet, polazeći od odluka iz
stava 1. ovog člana, donosi akt o reorganizaciji univerziteta kojim usklađuje
svoju organizaciju sa ovim zakonom, utvrđuje status ustanova sa svojstvom
pravnog lica u svom sastavu iz člana 34, u vezi sa članom 47. stav 7. ovog
zakona, odnosno osniva visokoškolske jedinice u svom sastavu bez svojstva
pravnog lica, u roku od godinu dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Akt o reorganizaciji iz stava 2.
ovog člana donosi savet univerziteta, na predlog naučno-nastavnog, odnosno
nastavno-umetničkog veća.
Ustanovama i jedinicama u sastavu
univerziteta koje ne ispunjavaju uslove iz člana 47. stav 7. ovog zakona
prestaje status pravnog lica danom određenim aktom o reorganizaciji, a
najkasnije u roku od dve godine od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Univerzitet iz stava 2. ovog
člana, fakulteti, odnosno druge visokoškolske jedinice koje osniva univerzitet,
preuzimaju prava i obaveze ustanova i organizacija iz stava 4. ovog člana, u
skladu sa aktom o reorganizaciji.
Više škole koje su dobile rešenje
o ispunjenosti uslova za početak rada i obavljanje delatnosti do stupanja na
snagu ovog zakona nastavljaju sa radom, ali bez mogućnosti upisa novih
studenata posle školske 2006/2007. godine.
Više škole iz stava 1. ovog člana
dužne su da podnesu zahtev za izdavanje dozvole za rad u roku od godinu dana od
dana stupanja na snagu ovog zakona.
Viša škola koja dobije dozvolu za
rad nastavlja da radi kao visokoškolska ustanova, u skladu sa dozvolom za rad.
Viša škola koja ne dobije dozvolu
za rad prestaje sa radom u roku od dve godine od dana donošenja rešenja o
odbijanju zahteva za izdavanje dozvole za rad.
Visokoškolska ustanova iz stava 3.
ovog člana konstituisaće organe upravljanja, stručne organe, studentski
parlament i izvršiće izbor organa poslovođenja u skladu sa ovim zakonom u roku
od tri meseca od dana dobijanja dozvole za rad.
Do konstituisanja organa iz stava
5. ovog člana na rad visokoškolske ustanove primenjuju se propisi koji su
važili do dana stupanja na snagu ovog zakona.
Konstituisanje organa upravljanja,
stručnih organa i studentskog parlamenta, kao i izbor organa poslovođenja
univerziteta, odnosno fakulteta iz člana 118. ovog zakona, u skladu sa ovim
zakonom, izvršiće se u roku od tri meseca od dana donošenja akta o
reorganizaciji univerziteta.
Konstituisanjem organa
upravljanja, stručnih organa i studentskog parlamenta, kao i izborom organa
poslovođenja iz stava 1. ovog člana, prestaje mandat članovima organa upravljanja
i stručnih organa konstituisanih po propisima koji su važili do stupanja na
snagu ovog zakona, kao i mandat organa poslovođenja izabranih po tim propisima.
Organ poslovođenja visokoškolske
ustanove imenuje komisiju za sprovođenje izbora za studentski parlament, koja
utvrđuje postupak izbora u roku od dva meseca od dana donošenja akta o
reorganizaciji univerziteta i sprovodi izbore.
Započeti izbori u zvanje
nastavnika i saradnika prema propisima koji su važili do dana stupanja na snagu
ovog zakona okončaće se po tim propisima, u roku od šest meseci od dana
stupanja na snagu ovog zakona.
Nastavnici, izuzev profesora viših
škola, i saradnici izabrani po propisima koji su važili do stupanja na snagu
ovog zakona obavljaće poslove nastavnika, odnosno saradnika, do isteka vremena
na koje su birani.
Profesor više škole koji ispunjava
uslove za izbor u zvanje profesora strukovnih studija prema odredbama ovog
zakona, smatra se da ima zvanje profesora strukovnih studija.
Profesor više škole koji ne
ispunjava uslove za izbor u zvanje profesora strukovnih studija prema odredbama
ovog zakona, a ima najmanje 15 godina radnog staža na poslovima nastavnika na
dan stupanja na snagu ovog zakona, smatra se da ima zvanje profesora strukovnih
studija.
Profesor više škole koji ne
ispunjava uslove za izbor u zvanje profesora strukovnih studija prema odredbama
ovog zakona, a nema najmanje 15 godina radnog staža na poslovima nastavnika na
dan stupanja na snagu ovog zakona, smatra se da ima zvanje predavača.
Lica izabrana u zvanje asistenta
pripravnika, odnosno asistenta, po propisima koji su važili do stupanja na snagu
ovog zakona imaju pravo da budu ponovo izabrana u isto zvanje na period u
trajanju od tri godine.
Studenti upisani na osnovne
studije i na studije na višim školama do stupanja na snagu ovog zakona mogu
završiti ove studije po započetom nastavnom planu i programu, uslovima i
pravilima studija, najkasnije do kraja školske 2017/2018. godine, odnosno do
kraja školske 2018/2019. godine za studente upisane na integrisane studije iz
polja medicinskih nauka.
Studenti upisani do stupanja na
snagu ovog zakona na studije na višim školama koje ne dobiju dozvolu za rad
mogu završiti studije po započetom nastavnom planu i programu, uslovima i
pravilima studija u roku od dve godine od dana donošenja rešenja o odbijanju
zahteva za izdavanje dozvole za rad.
Studenti upisani na magistarske
studije do stupanja na snagu ovog zakona imaju pravo da završe studije po
započetom planu i programu, uslovima i pravilima studija, najkasnije do kraja
školske 2017/2018. godine.
Studenti upisani na doktorske
studije, odnosno kandidati koji su prijavili doktorsku disertaciju do stupanja
na snagu ovog zakona, imaju pravo da završe studije po započetom planu i
programu, uslovima i pravilima studija, odnosno da steknu naučni stepen doktora
nauka, najkasnije do kraja školske 2017/2018. godine.
Studenti iz stava 1. ovog člana
imaju pravo da nastave započete studije po studijskom programu koji je donet u
skladu sa odredbama ovog zakona, na način i po postupku utvrđenim opštim aktom
visokoškolske ustanove.
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj školskoj godini finansira iz budžeta ako
u školskoj 2009/2010, odnosno 2010/2011. godini ostvari najmanje 48 ESPB bodova
i rangira se u okviru ukupnog broja studenata čije se studije finansiraju iz
budžeta, u skladu sa ovim zakonom.
Rangiranje studenata iz stava 1.
ovog člana obuhvata studente upisane iste školske godine na određeni studijski
program, a vrši se polazeći od broja ostvarenih ESPB bodova i postignutog
uspeha u savlađivanju studijskog programa, na način i po postupku utvrđenim
opštim aktom visokoškolske ustanove.
Studenti upisani u prvu godinu
osnovnih studija školske 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011,
2011/2012, 2012/2013. i 2013/2014. godine zadržavaju pravo da se finansiraju iz
budžeta najduže godinu dana po isteku redovnog trajanja studija.
Student koji ne ostvari pravo iz
stava 1. ovog člana u narednoj školskoj godini nastavlja studije u statusu
studenta koji se sam finansira.
Visokoškolska ustanova za studente
iz stava 3. ovog člana uređuje odgovarajući način izvođenja nastave, odnosno
polaganja ispita u skladu sa statutom visokoškolske ustanove.
Student koji se finansira iz
budžeta može u tom statusu da ima upisan samo jedan studijski program na istom
nivou studija.
U postupku uvođenja i primene ESPB
bodova visokoškolska ustanova je dužna da prati rezultate postignute na ispitu,
kao i druge odgovarajuće pokazatelje opterećenja studenata i da pribavi
mišljenje studenata o efektivnom opterećenju u savlađivanju programskih
sadržaja.
Na osnovu pokazatelja iz stava 1.
ovog člana visokoškolska ustanova prilagođava vrednost bodova dodeljenih
pojedinim predmetima.
Licu koje je steklo ili stekne
pravo na javnu ispravu prema propisima koji su važili do dana stupanja na snagu
ovog zakona, visokoškolska ustanova izdaje javnu ispravu na obrascu propisanom
do stupanja na snagu ovog zakona.
Na javne isprave iz stava 1. ovog
člana primenjuju se odredbe čl. 101-103. ovog zakona.
Stručni, akademski, odnosno naučni
naziv stečen prema propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona, u
pogledu prava koja iz njega proizlaze, izjednačen je sa odgovarajućim stručnim,
akademskim, odnosno naučnim nazivom utvrđenim ovim zakonom, i to:
1) stručni naziv stečen
završavanjem:
- studija na višoj školi, u
trajanju do tri godine, izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 3.
ovog zakona,
- dela studijskog programa
osnovnih studija na fakultetu, čijim završavanjem se stiče prvi stepen visokog
obrazovanja, izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 1. ovog
zakona,
- osnovnih studija na fakultetu, u
trajanju od tri godine, izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 1.
ovog zakona,
- osnovnih studija na fakultetu, u
trajanju od četiri do šest godina, izjednačen je sa akademskim nazivom iz člana
95. stav 6. ovog zakona;
2) akademski naziv stečen
završavanjem:
- specijalističkih studija na
fakultetu izjednačen je sa stručnim nazivom iz člana 95. stav 4. ovog zakona;
3) naučni stepen doktora nauka
stečen završavanjem doktorskih studija, odnosno odbranom doktorske disertacije,
izjednačen je sa naučnim nazivom doktora nauka iz člana 95. stav 8. ovog
zakona.
Lice koje je steklo, ili stekne
odgovarajući akademski, stručni ili naučni naziv (u daljem tekstu: naziv) prema
propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona, zadržava pravo na
njegovo korišćenje u skladu sa propisima prema kojima ih je steklo.
Lica koja su prema propisima koji
su važili do dana stupanja na snagu ovog zakona stekla akademski naziv magistra
nauka mogu steći akademski naziv doktora nauka odbranom doktorske disertacije
prema propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona, najkasnije u
roku od sedam godina od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Lica sa zvanjem magistra nauka
koja nisu ostvarila pravo iz stava 1. ovog člana, mogu se upisati na treću
godinu doktorskih akademskih studija u odgovarajućoj oblasti, u skladu sa ovim
zakonom.
Započeti postupci po zahtevu za
nostrifikaciju, odnosno ekvivalenciju, prema propisima koji su važili do
stupanja na snagu ovog zakona, okončaće se po tim propisima u roku od šest
meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Započeti postupci za osnivanje,
odnosno dobijanje rešenja o ispunjenosti uslova za rad prema propisima koji su
važili do dana stupanja na snagu ovog zakona, okončaće se po tim propisima u
roku od šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Danom stupanja na snagu ovog
zakona prestaje da važi Zakon o višoj školi ("Službeni glasnik RS",
br. 50/92, 39/93, 53/93, 67/93, 48/94 i 24/96), Zakon o univerzitetu
("Službeni glasnik RS", broj 21/02), a Zakon o stručnim nazivima
("Službeni glasnik SRS", br. 31/77 i 17/85) prestaje da važi istekom
roka iz člana 115. ovog zakona.
Podzakonski akti doneti na osnovu
zakona iz stava 1. ovog člana primenjivaće se i posle prestanka važenja
navedenih zakona, sve do donošenja odgovarajućih propisa prema ovom zakonu,
osim ako su u suprotnosti sa odredbama ovog zakona.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmeni i dopuni
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 97/2008)
(Prestao da važi)
Ovaj zakon stupa na snagu narednog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 44/2010)
Lica koja su stekla ili steknu
akademski naziv magistra nauka prema propisima koji su važili do dana stupanja
na snagu ovog zakona mogu steći naučni naziv doktora nauka odbranom doktorske
disertacije prema propisima koji su važili do stupanja na snagu ovog zakona
najkasnije do kraja školske 2015/2016. godine.
Članovi Nacionalnog saveta
izabrani do stupanja na snagu ovog zakona obavljaće dužnost do izbora novog
Nacionalnog saveta u skladu sa ovim zakonom.
Narodna skupština će u roku od
šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona izabrati članove Nacionalnog
saveta do punog sastava utvrđenog ovim zakonom.
Nacionalni savet utvrdiće
standarde iz člana 3. ovog zakona i uskladiće Pravilnik o Listi stručnih,
akademskih i naučnih naziva ("Službeni glasnik RS", br. 30/07, 112/08
i 72/09) sa ovim zakonom u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog
zakona.
Postupci akreditacije, odnosno
izdavanja dozvole za rad, započeti do stupanja na snagu ovog zakona, okončaće
se primenom propisa prema kojima su započeti.
Danom stupanja na snagu ovog
zakona prestaje da važi član 2. Zakona o izmeni i dopuni Zakona o visokom
obrazovanju "Službeni glasnik RS", broj 97/08).
Ovaj zakon stupa na snagu narednog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 93/2012, 89/2013 i 99/2014)
Odredba člana 4. ovog zakona
(izmenjeni član 90. stav 7) primenjuje se od školske 2015/2016. godine.
Broj ispitnih rokova u školskoj
2012/2013. godini je šest, a u školskoj 2013/2014. godini je šest, a termini
održavanja ispitnih rokova utvrđuju se statutom visokoškolske ustanove.
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj godini finansira iz budžeta ako u
školskoj 2011/2012. godini ostvari najmanje 48 ESPB bodova i rangira se u
okviru ukupnog broja studenata čije se studije finansiraju iz budžeta u skladu
sa ovim zakonom, odnosno ako u školskoj 2012/2013. godini ostvari najmanje 48
ESPB bodova i rangira se u okviru broja studenata čije se studije finansiraju
iz budžeta u skladu sa ovim zakonom.
Ovaj zakon stupa na snagu danom
objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 99/2014)
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj godini finansira iz budžeta ako u
školskoj 2013/2014, odnosno 2014/2015. godini ostvari najmanje 48 ESPB bodova i
rangira se u okviru ukupnog broja studenata čije se studije finansiraju iz
budžeta u skladu sa ovim zakonom.
Ministar će u roku od godinu dana
od dana stupanja na snagu ovog zakona doneti podzakonska akta u skladu sa ovim
zakonom.
Vlada će u roku od šest meseci od
dana stupanja na snagu ovog zakona doneti akt kojim će na poseban način urediti
priznavanje visokoškolskih isprava i vrednovanje studijskih programa
univerziteta sa teritorije Autonomne pokrajine Kosovo i Metohija koji obavljaju
delatnost u skladu sa Rezolucijom 1244 Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija,
kao i druga pitanja od značaja za utvrđivanje prava u pogledu nastavka
obrazovanja, odnosno zapošljavanja imalaca visokoškolskih isprava sa teritorije
Autonomne pokrajine Kosovo i Metohija.
Visokoškolske ustanove čiji
osnivač nije Republika uskladiće svoj osnivački akt sa odredbama ovog zakona u
roku od dva meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Konferencija univerziteta Srbije i
Konferencija akademija strukovnih studija će u roku od šest meseci od dana
stupanja na snagu ovog zakona predložiti Nacionalnom savetu minimalne uslove za
izbor u zvanja nastavnika, a Nacionalni savet će u roku od tri meseca od dana
dobijanja predloga utvrditi minimalne uslove za izbor u zvanja nastavnika iz
člana 11. tačka 13. Zakona.
Nacionalni savet će u roku od šest
meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona proširiti listu stručnih,
akademskih i naučnih naziva i utvrditi nazive kvalifikacija za priznate strane
visokoškolske isprave iz člana 30. ovog zakona (član 105b stav 8).
Vlada će u roku od tri meseca od
dana stupanja na snagu ovog zakona imenovati predstavnike osnivača u savet
visokoškolske ustanove čiji je osnivač Republika, i to u slučaju kada je
dosadašnjim članovima mandat iz člana 51. stav 4. Zakona istekao, odnosno u
slučaju kada nisu bili imenovani.
Postupci za priznavanje strane
visokoškolske isprave koji su započeti do stupanja na snagu ovog zakona
okončaće se prema propisima po kojima su započeti, a najkasnije u roku od 90
dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Ukoliko se postupak iz stava 1.
ovog člana ne okonča u roku iz stava 1. ovog člana, podnosilac zahteva za
priznavanje strane visokoškolske isprave ima pravo da mu se zahtev rešava po
odredbama ovog zakona.
Ministarstvo će obrazovati
ENIC/NARIC centar u roku od šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Do početka rada ENIC/NARIC centra,
postupak profesionalnog priznavanja sprovodiće samostalna visokoškolska
ustanova shodnom primenom odredaba ovog zakona.
Univerzitet je dužan da ustanovi
javni digitalni repozitorijum iz člana 8. ovog zakona u roku od šest meseci od
dana stupanja na snagu ovog zakona u kome će se čuvati doktorske disertacije
koje su odbranjene od dana stupanja na snagu ovog zakona.
U repozitorijumu iz stava 1. ovog
člana mogu se čuvati i doktorske disertacije koje su odbranjene pre stupanja na
snagu ovog zakona, u skladu sa mogućnostima ustanove.
Studenti iz zemalja Evropske unije
moći će da se upisuju na visokoškolske ustanove u statusu studenta koji se
finansira iz budžeta od dana pristupanja Republike Srbije Evropskoj uniji.
U Zakonu o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju ("Službeni glasnik RS", broj 93/12), u
članu 6. stav 1. reči: "školske 2014/2015" zamenjuju se rečima:
"školske 2015/2016".
Broj ispitnih rokova u školskoj
2014/2015. godini je pet, a termini održavanja ispitnih rokova utvrđuju se
aktom visokoškolske ustanove.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije",
osim člana 3. stav 1. ovog zakona (izmenjeni član 14. stav 4), koji se
primenjuje od 1. januara 2015. godine.
Samostalni članovi Zakona o izmenama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 68/2015)
Samostalne visokoškolske ustanove
će u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona usaglasiti svoje
opšte akte sa ovim zakonom.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana
od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Samostalni članovi Zakona o izmenama i dopunama
Zakona o visokom obrazovanju
("Sl. glasnik RS", br. 87/2016)
Izuzetno od odredaba člana 88.
Zakona, student može da se u narednoj godini finansira iz budžeta ako u
školskoj 2014/2015, odnosno školskoj 2015/2016. godini ostvari najmanje 48 ESPB
bodova i rangira se u okviru ukupnog broja studenata čije se studije
finansiraju iz budžeta u skladu sa zakonom.
Samostalne visokoškolske ustanove
usaglasiće svoje opšte akte sa ovim zakonom u roku od tri meseca od dana
stupanja na snagu ovog zakona.
Ovaj zakon stupa na snagu narednog
dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".
Драге колегинице и колеге, докле год професори доктори држе тезге и тезгице а на естради раде озбиљне пројекте у нашој земљи неће бити напретка!
ОдговориИзбришиМедицински факултет Универзитета у Нишу, на основу Одлуке Комисије за акредитацију и проверу квалитета Републике Србије, објављује Конкурс за
ОдговориИзбришиУПИС НА СПЕЦИЈАЛИСТИЧКЕ СТРУКОВНЕ СТУДИЈЕ
за школску 2013/14. годину
Уписује се укупно 96 студенaта на следеће студијске програме:
◦Струковни санитарно-еколошки инжењер-специјалиста: 24 студента;
◦Струковна медицинска сестра-специјалиста: 48 студенaта;
◦Струковни инструментар-специјалиста: 24 студента.
За упис на специјалистичке струковне студије могу конкурисати кандидати који су завршили основне струковне студије са остварених најмање 180 ЕСПБ или основне академске студије из поља медицинских наука са остварених најмање 240 ЕСПБ.
Пријављивање кандидата обавиће се 14. и 15. октобра 2013. године у времену од 12 до 14 часова. Уз пријаву која се добија на Факултету је потребно доставити Уверење о дипломирању.
Упис кандидата обавиће се 17. и 18. октобра 2013.године.
Редослед кандидата за упис на специјалистичке струковне студије утврђује се на основу опште просечне оцене остварене на основним студијама.
Сва детаљнија обавештења могу се добити у Служби за наставу Медицинског факултета (тел. 018/ 42-26-712, локал 243).
Напомена: Минимални број за организовање наставе на сваком од студијских програма је 10 кандидата.